ตอนที่ 7
1641 คำ
หลังจากที่ไอลดากลับมาจากมหาลัย ชายหนุ่มก็พาเธอไปซื้อเสื้อผ้าของใช้ต่างๆที่ห้าง เขาเลือกซื้อเสื้อผ้า ชุดชั้นใน กระเป๋า รองเท้าให้เธอ จนบรรดาการ์ดแทบจะถือไม่ไหวพอมาถึงที่โรงแรม หญิงสาวก็บ่นใส่
"เขาซื้อมาทำไมเยอะแยะ!! ชาตินี้จะใส่หมดรึเปล่าก็ไม่รู้"
" ใส่ๆไปเถอะน่า ผัวเธอรวยจะตายไป..แค่นี้ขนหน้าแข้งฉัน มันไม่ร่วงหรอกน่า.." วินเซนต์พูดไปก่อนจะมองเธอจัดเสื้อผ้า
อืด~ อืด~ เสียงโทรศัพท์ของหญิงสาวดังขึ้น ไอลดาเห็นว่าเป็นแอล จึงหยิบขึ้นมาแล้วกดรับ
ฮัลโหล~
พี่ไอ ว่างคุยไหม? แอลถามพี่สาว
"จัดเสื้อผ้าอยู่ แอลมีอะไรรึเปล่า?
" แอลจะไปสัมนาที่กระบี่อาทิตย์นึงนะ คงไม่ค่อยได้ติดต่อมาหาพี่กับแม่บ่อยๆ ~
"ไปอาทิตย์นึงเลยหรอ? อย่างนี้ก็คิดถึงแอลแย่เลยสิ ไอลดาเอ่ยอ้อนน้องชายออกไป
"แอลจะโทรหาพี่บ่อยๆครับ ไม่ให้คิดถึงนานหรอก สัญญาเลยพี่ บอกแม่ด้วยนะพี่ไอ แอลโทรหาแม่แล้ว แต่แม่ไม่รับ เจอกันอาทิตหน้าครับ พี่สาวสุดสวยของแอล เดี๋ยวจะซื้อของกินอร่อยๆไปฝากนะครับ รักพี่นะครับ!!
"จ้า รักแอลเหมือนกัน ดูแลตัวเองดีๆด้วยนะ!! พูดจบไอลดาก็วางสายไป... แล้วเธอก็กลับมาจัดเสื้อผ้าต่อ
แต่การคุยโทรศัพท์ของหญิงสาวทำให้อีกคนที่กำลังแอบฟังอยู่น้อยใจและเดินออกจากห้องไปเงียบๆ......
วินเซนต์เดินออกมานั่งที่ริมสระน้ำ ก็นั่งคิดถึงคำพูดของเธอที่บอกรักใครก็ไม่รู้ หรือว่าไอลดาจะมีคนรักแล้ว แต่เธอเป็นเมียของเขานะ เธอจะรักใครไม่ได้ พูดแล้วชายหนุ่มก็โมโห เขาจึงพยายามสงบสติอารมณ์ แต่ก็อดคิดเรื่องของเธอไม่ได้
เธอจะบอกรักใครก็ช่างเธอสิ เธอก็เป็นแค่คู่นอนที่เขากำลังหลงก็แค่นั้น อีกหน่อยเขาเบื่อเขาก็เขี่ยทิ้ง ตอนนี้เขาอาจหลงไปกับร่างกายของเธอละน่า... วินเซนต์คิดอย่างนั้นเพราะตอนนี้เขากำลังงอนเธออยู่ แต่ใจจริงแล้วเขาอยากให้ไอลดาชอบเขาต่างหาก แต่จะเป็นไปได้ยังไง ขนาดทุกวันนี้จะรักกับเธอแต่ละที เธอก็ขัดขืนเขาก่อนทุกครั้ง ถึงแม้หลังๆเธอจะยอมเขาก็เถอะ แต่นั่นมันเพราะฤทธิ์สวาท ที่เขาปรนเปรอเธอจนเธอใจอ่อน แต่ไม่มีเลยสักครั้งที่เธอจะเต็มใจ เป็นฝ่ายรักเขาก่อน
คิดแล้วเขาก็จุกตรงอก นี่เขาคงไม่หลงรักไอลดาหรอกมั้ง เขาจะรักเธอได้ยังไง เขาและเธอพึ่งเจอกันไม่ถึงอาทิตด้วยซ้ำ หรืออาจเป็นเพราะเขาเป็นชายคนแรก ของเธอ นั่นเป็นความคิดที่วินเซนต์ ยังตอบตัวเองไม่ได้
พอตอนค่ำไอลดาจัดเสื้อผ้าเสร็จก็ออกมาทานข้าวกับวินเซนต์ที่โต๊ะอาหาร เขาทานอย่างเดียว ไม่พูดไม่จากับเธอเลยสักคำ จนเธอทนไม่ไหวต้องพูดกับเขาซะเอง
"พี่วินเป็นอะไรรึเปล่า ?
"เปล่า!! ชายหนุ่มตอบเพียงเท่านั้น ก็กินข้าวต่อไปโดยไม่สนใจหญิงสาว
"ทานนี่หน่อยนะคะ ไอตักให้...อันนี้อร่อยมากๆเลยนะคะ" ไอลดาพยายามเอาใจชายหนุ่มโดยการตักอาหารใส่จานของเขา
แก๊ะ!! เสียงวินเซนต์วางช้อนเสียงดัง ก่อนจะดื่มน้ำ แล้วเอ่ยออกมาว่า....
"ฉันอิ่มแล้ว!! มาร์คเอางานไปให้ฉัน ที่ห้องนั่งเล่นด้วย!! สั่งมาร์คเสร็จเขาก็ลุกจากโต๊ะทันที
" ครับนาย!! มาร์ครับคำสั่งอย่างงงๆ เจ้านายเป็นอะไรอีกนะ เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลย ตามอารมณ์ไม่ทันเลยจริงๆ
ไอลดามองการกระทำของชายหนุ่ม ก็รู้สึกว่าเขาคงโกรธเธอ แต่เขาจะโกรธเธอเรื่องอะไรล่ะ เธอไม่เข้าใจชายหนุ่มเลยจริงๆ
พอทานอาหารเสร็จ วินเซนต์ก็ไปนั่งทำงานสักพัก ก่อนจะนั่งดูหนังกับมาร์ค พอไอลดาเดินเข้าไปนั่งดูด้วย ชายหนุ่มก็ลุกขึ้น
"พี่วินจะไปไหนคะ? ไอลดาถามเมื่อพอเธอนั่งปุปชายหนุ่มก็รีบลุกทันที
"ฉันจะไปอาบน้ำนอน!! พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ก่อนจะเดินเข้าห้องนอนไป... ไอลดาจึงหันไปถามมาร์คด้วยความสงสัย...
พี่มาร์คคะ!! พี่วินเขาเป็นอะไรคะ? ทำไมต้องทำท่าปึงปังใส่ไอด้วย?
มาร์คตอบ.. ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ แต่เหมือนนายจะงอนๆคุณไอนะครับ!!
งอนไอ!! เรื่องอะไรกันคะ? วันนี้ไอยังไม่ได้ทำอะไรผิดเลย ตอนเย็นๆก็ยังดีอยู่นิ หญิงสาวคิดอย่างงงๆ
คุณไอก็ง้อสิครับ!! อ้อนหน่อยเดี๋ยวนายก็ใจอ่อนเองล่ะครับ ขนาดเมื่อเช้านายยังใจอ่อนเลย...
มาร์คบอกออกไป พลางนึกถึงเรื่องเมื่อเช้าที่หญิงสาวอ้อนเจ้านายของเขาจนใจอ่อน
อ้อนหรอ? ไอลดาคิดตามที่มาร์คพูด ก็นึกอะไรสนุกๆทำแล้วสิ งานนี้พี่วินเสร็จแน่ เธอจะทำให้โงหัวไม่ขึ้นเลย คิดแล้วก็ยิ้ม ก่อนจะเดินเข้าไปหยิบโทรศัพท์มากด โทรหาสายน้ำ..
ฮัลโหล~ ยัยน้ำ แกว่างไหมมีเรื่องจะปรึกษา ไอลดาถามเพื่อนสาว
"เออๆ ว่างอยู่ กำลังจะกลับหอพอดีว่าไง? สายน้ำถามกลับ
คือตอนนี้เขาโกรธอะไรฉันก็ไม่รู้ แล้วฉันไม่รู้ว่าเขางอนฉันเรื่องอะไร ฉันควรทำยังไงดีอะ!! ไอลดารีบปรึกษาสายน้ำทันที
"แกก็ง้อสิ อ่อยเขายั่วเขาเข้าไป ยั่วให้เขาก็หายงอนเองแหละ สายน้ำเอ่ยบอก
"ยั่วน่ะได้ แต่ฉันจะเริ่มยังไงล่ะยัยน้ำ ฉันก็อายนะแก"
"แกจะอายหรือจะให้เขาทิ้งแกล่ะยัยไอ!!
"เดียวฉันมีตัวช่วย..รอฉันแปปนะเดี๋ยวจะขึ้นไปหา... สายน้ำเอ่ยบอกเพื่อนสาว
"อ่าๆ ฉันจะรอนะ พูดจบสายน้ำก็ว่างสายไป..
20นาทีผ่านไป......เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น
มาร์คที่จะลุกไปเปิด แต่หญิงสาวบอกว่าจะไปเปิดเอง
เดี๋ยวไอไปเปิดเองค่ะพี่มาร์ค....ไอลดาก็รีบเดินไปยังประตูทันที...
ก่อนจะเปิดประตูต้อนรับเพื่อนสาวของเธอ
เข้ามาก่อนสิยัยน้ำ!!
สายน้ำได้ยินก็เดินตามหญิงสาวเข้ามา เธอก็เห็นฝรั่งคนหนึ่งนั่งอยู่ตรงนั้นด้วย หล่อจัง สายน้ำคิด จนไอลดาแนะนำให้เธอรู้จักเขา
"พี่มาร์คคะ นี่สายน้ำเพื่อนของไอค่ะ!! ส่วนน้ำนี่พี่มาร์ค เป็นเลขาของคุณวินเซนต์น่ะ" ไอลดาแนะนำ ก่อนทั้งสองจะจับมือทักทายกัน
"ยินดีที่ได้รู้จักนะคะคุณมาร์ค"
"ยินดีที่ได้รู้เช่นกันครับคุณสายน้ำ แต่เรียกพี่ เหมือนกับคุณไอเรียก จะดีกว่านะครับ" มาร์คก็ยิ้มให้เธออย่างเป็นมิตร
"อ่อๆค่ะ พี่มาร์ค งั้นก็เรียกน้ำเฉยๆก็ได้ค่ะ สายน้ำยิ้มตอบมาร์คเช่นกัน ก่อนจะนั่งกันและหันไปคุยกับไอลดา
"ยัยไอ อะ!! เอานี่ไป รับรองสยบคาอกแกเลยล่ะ สายน้ำเอ่ยแล้วก็ยัดถุงกระดาษใส่มือเพื่อนสาว
ไอลดารับมาก่อนจะเปิดออก เธอหยิบชุดนั้นขึ้นมา มันก็ทำให้กน้าเธอแดงทันที ก็ชุดที่สายน้ำเอามาให้ มันคือชุดนอนที่เบาบางมากถ้าเธอใส่คงเห็นไปถึงไหนต่อไหน
"ยัยน้ำ นี่แกเอามาให้ฉันทำไมห้ะ ไอลดาเอ่ยถามสายน้ำด้วยความอาย
"ก็แกจะง้อเขาไม่ใช่หรอ? เนี่ยตัวช่วยชั้นดีเลยนะ คิดจะทำการใหญ่ ใจต้องเด็ด" สิยัยไอ
"แต่มันโป๊เกินไปอะน้ำ~ ไอลดาโอดครวญ
"โอ้ย เขาก็เห็นของแกมาตั้งเท่าไหร่ อย่ามาอายไปหน่อยเลยน่า
"ผมว่าเป็นการง้อที่น่าจะได้ผลนะครับคุณไอ ตั้งแต่ผมรู้จักนายมา นายไม่เคยงอนใครเลยนะครับ ถ้าจะง้อคงต้องทุ่มสุดตัวแล้วล่ะครับ" มาร์คที่นั่งฟังสองสาวพูดถึงการง้อเจ้านายของเขา เขาจึงพูดเสริมอีกคน
"นั่นเห็นไหมพี่มาร์คเขายังยืนยันเลย!! แกก็ทำๆไปเถอะ ฉันจะกลับหอละ พรุ้งนี้ถ้าลุกไม่ไหวก็โทรบอกฉันนะ!! สายน้ำพูดแซวเพื่อนสาวก่อนจะลุกขึ้น
"งั้นฉันกลับเลยละกัน ไปนะคะพี่มาร์ค สายน้ำหันไปบอกลาเพื่อนสาวกับมาร์ค
"เดี๋ยวพี่ไปส่ง ดึกแล้วมันอันตราย" มาร์คบอกด้วยความเป็นห่วง แล้วอีกอย่างถ้าเขาอยู่ไอลดาอาจจะไม่กล้าง้อเจ้านายของเขาด้วยวิธีที่สายน้ำบอกก็ได้
"อ่อ ก็ดีค่ะ ไปกันเถอะ!! สายน้ำก็รีบเดินมาจูงมือมาร์คแล้วเดินออกไป เธอรู้ว่ามาร์คเปิดโอกาศให้เพื่อนของเธอ
พอออกมานอกห้องสายน้ำก็พูดกับมาร์ค
"เจ้าเล่ห์ใชเล่นนะคะพี่มาร์ค~ 55 มาร์คยิ้มออกมา เมื่อสายน้ำรู้ทันความคิดเขา
พี่จะดูน่ะว่าเจ้านายจะงอนได้ซักกี่น้ำ 55 พูดแล้วทั้งสองก็หัวเราะออกมาก่อนจะพากันเดินลงไปขึ้นลิฟท์ลงข้างล่าง สงสัยคืนนี้มาร์คคงต้องไปนอนกับลูกน้องข้างล่างซะแล้วสิ 555
- ผู้เขียน
