ตอนที่ 6
1994 คำ
จนทั้งคู่ทานข้าวเสร็จ วินเซนต์ก็มาส่งไอลดาที่มหาวิทยาลัย ไอลดาห้ามไม่ให้มาส่งก็ไม่ยอมจนรถเบ้นซ์คันหรูเขามาจอดตรงหน้าคณะของเธอ
"เลิกกี่โมงโทรบอกฉันนะ? ฉันจะมารับ!!
"ค่ะ!!~ หญิงสาวตอบแค่นั้น ก็เปิดประตูลงรถไป แล้วไม่หันกลับมามองชายหนุ่มสักนิด
"เออ!! ให้มันได้อย่างนี้สิ" วินเซนต์ทุบพวงมาลัยแล้วสบทบทออกมาเมื่อไอลดาเมินใส่เขา เขาอยากให้เธอสบายมันผิดด้วยหรอ? คิดแล้วเขาก็ขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว...
ด้านไอลดาที่ลงมาจากรถของชายหนุ่มก็รีบเดินเข้ามาในตึกคณะทันที เธอไม่อยากหันกลับไปมองเขา ให้มันรู้ซะบ้างว่าใครเป็นใคร คนไม่มีเหตุผลอย่างเขา ก็ต้องเจอแบบนี้แหละ เธอจะแกล้งงอนเขานานๆเลยคอยดู คนอะไรเอาแต่ใจตัวเองที่สุด พูดแล้วเธอก็ชักโมโห
"ยัยไอ!!~ ใครมาส่งแก?
"แล้วทำไมเมื่อคืนไม่กลับหอ?
"แกรู้ไหมฉันโทรหาแกกี่สาย?
"แกรู้ไหมว่าฉันโทรไปแจ้งความกับตำรวจ?
"แกรู้ไหมว่าฉันเป็นห่วงแกแค่ไหนห้ะ?
สายน้ำถามเพื่อนสาวอย่างโมโห ก่อนจะรีบดึงสายน้ำไปกอด เธอรอไอลดากลับหอเมื่อวานแต่ก็ไม่เห็นแม้แต่เงา จึงกลับไปดูที่หอไอลดาก็ยังไม่กลับ โทรหาไอลดาก็ไม่รับ โทรไปแจ้งตำรวจก็บอกให้ครบ24ชั่วโมงก่อน
ดีนะที่เธอเห็นไอลดาลงจากรถเบนซ์คันนั้น ไม่งั้นวันนี้สายน้ำคงเป็นบ้าแล้วแน่ๆที่เพื่อนสาวหายไป...
"น้ำ..คือ..ไอขอโทษ พอดีเกิดเรื่องนิดหน่อยนะ!!
"เรื่องอะไร แกเล่าให้ฉันฟังเดี๋ยวนี้นะ แล้วก็ผู้ชายในรถเบนซ์คันนั้นอีก!! สายน้ำถามคาดคั้นหญิงสาว
"อ่อ~ คือ ไอไม่รู้จะเล่ายังไงอะน้ำ"
"เล่ามาฉันจะฟัง..มานี่เลย..." พูดจบสายน้ำก็ลากไอลดามานั่งที่โต๊ะข้างคณะ
"เออๆ เล่าก็เล่าๆ จากนั้นไอลดาก็เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้สายน้ำฟังจนหมดอย่างละเอียด
"ห้ะ แก ยัยไอ นี่แกมีผัวแล้วจริงๆหรอ? พระเจ้า...นี่มันอะไรกันเนี่ย!! สายน้ำพูดอย่างอึ้งๆ เมื่อฟังเรื่องราวที่ไอลดาเล่า เธอไม่อยากจะเชื่อเลย นี่มันนิยายชัดๆเลย
"เบาๆหน่อยสิ แกจะเสียงดังทำไมห้ะยัยน้ำ!! ไอลดาเตือนเพื่อนสาวเมื่อสายน้ำพูดออกมาเสียงดัง
"ก็ฉันตกใจนิ ใครจะคิดว่าเทพบุตรสุดหล่อคนนั้นจะเป็นผัว เอ้ย!! สามีของแกได้ ที่สำคัญยังเป็นถึง CEO ของแกรนด์กรุ๊ปอีกต่างหาก...
"อะไรนะยัยน้ำ!! ใครเป็น CEO นะ? ไอลดาถามย้ำกับสายน้ำ
"อ้าวก็แกบอกว่าเขาชื่อ วินเซนต์ ไซน์แกรนด์ ไม่ใช่หรอ? เขาเป็น CEO ของแกรนด์กรุ๊ปไง นี่อย่าบอกนะว่าไม่รู้อะ?
ไอลดาพยักหน้าอย่างอึ้งๆ
"ยัยโง่!! นี่แกทำงานที่แกรนด์มาตั้ง4ปี แกไม่รู้หรอว่าเขาคือผู้บริหารสูงสุดน่ะ"
"ก็ฉันไม่เคยเห็นเขานิ เห็นก็แต่คุณอาร์ต" ไอลดาพูดออกไป
"โอ้ย!!! ทำไมเพื่อนฉันมันโง่อย่างนี้เนี่ย คุณอาร์ต เป็นลูกน้องของเขาอีกทีหนึ่ง เขาจะให้คนของเขาบริหาร สาขาเล็กๆแทนย่ะ ยัยโง่!! ผัวแกรวยขนาดนี้ยังไม่รู้อีก!! แล้วนี่แกจะเอายังไงต่อ เท่าที่ฉันรู้มาเขาก็เจ้าชู้ใช่ย่อยนะ" สายน้ำเอ่ยบอกเพื่อนสาว
"ฉันก็ไม่รู้ ก็ฉันได้กับเขาแล้วนิ ฉันจะทำอะไรได้เล่า ไอลดาพูดออกไปอย่างนั้น เพราะทั้งเขาและเธอมีสถานะที่ไม่ชัดเจนกันอยู่ เมื่อเช้าจะคุยกัน เธอก็ดันงอนเขาซะก่อน
"แกก็ทำให้เขาหลงแกจนไปยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นไม่ได้สิ" สายน้ำเสนอความคิดให้ไอลดา
"ฉันต้องทำยังไงอะ เขาถึงจะหลงรักฉันอะ!! ไอลดาถามกลับเพราะเธออ่อนประสบการณ์ในเรื่องความรัก ต่างจากสายน้ำที่เป็นกรูรูด้านความรักเพราะสายน้ำหักอกผู้ชายหลายคนมาแล้ว
"แกก็แค่กล้านิดกล้าหน่อย ร้อยทั้งร้อย อ่อนระทวย"
"ยังไงอะ? ไอลดางงกับที่สายน้ำพูด
"นี่แกแกล้งโง่ หรือว่าแกโง่จริงวะ!! อย่ามาอินโนเซนต์หน่อยเลยยัยไอ!! ก็เรื่องบนเตียงไง ยิ่งแกแซบแค่ไหน เขาก็จะหยิ่งหลงแกเท่านั้นแหละ !!
" นี่แกจะให้ฉันรุกเขาเนี่ยนะ!! ไม่อะ แค่นี้ฉันก็ระบมจนไม่รู้จะระบมตรงไหนแล้ว" ไอลดาส่ายหน้าทันที
"หรือแกจะให้เขาฟันแล้วรอเวลาทิ้งแกล่ะ? คิดดีๆนะยัยไอ ยังไงเขาก็ผู้ชายคนแรกของแก..." สายน้ำพูดขึ้น
ไอลดาก็คิดตามสายน้ำพูด.. " ไหนๆก็ไหนๆละเอาก็เอาวะ...ฉันจะทำให้เขาหลงฉันให้ได้"
"อืม~ ฉันจะทำให้เขารักฉันจนโงหัวไม่ขึ้นเลย!!!
"ดีมาก ต้องอย่างนี้สิ สตรองเข้าไว้ค่ะเพื่อนขาา~~"สายน้ำพูดให้กำลังใจไอลดา
"เออ แล้วนี่แกจะไม่ไปทำงานแล้วใช่ไหม? ฉันคงเหงาแย่เลย..ไหนแกจะย้ายไปอยู่กับเขาอีก สายน้ำถามไอลดาเนื่องจากฟังที่ไอลดาเล่าแล้วเพื่อนของเธอต้องออกจากงานแล้วไปอยู่กับเขา
"บ้า!! เราก็เจอกันที่มหาลัยได้ทุกวันนิ หรือถ้าแกเหงา แกก็ไปหาฉัน ที่ห้องของเขาก็ได้นิยัยน้ำ" ไอลดาตอบกลับเพื่อนสาว
"ฉันล่ะอิจฉาแกจริงๆเลยยัยไอ ผัวก็หล่อ หุ่นก็แซบ เรื่องบนเตียงก็เริ่ด แถมเป็นอภิมหาเศรษฐีอีก" สายน้ำพูดอย่างแซวๆไอลดา
"แกก็เวอร์ไป.." ไอลดาได้ยินสายน้ำพูดก็เขินจนหน้าแดง และซันก็เข้ามาพอดี....
"คุยอะไรกันอยู่ครับสาวๆ ไปเรียนกันเถอะ สายแล้วนะเนี่ย!! ซันเอ่ยขึ้นเมื่อเขามาหาสองสาว
"ก็ใครใช้ให้แกมาช้าล่ะ สายน้ำด่าซันกลับ"
"ไม่เอาน่าอย่าทะเลาะกันเลย ไปเถอะ!! ปะ!! ไอลดาที่เห็นสองคนชอบทะเลาะกัน เธอก็คอยห้ามตลอด
"ไอก็ ด่ามันบ้างสิ มันจะได้มาเร็วกว่านี้หน่อย!! สายน้ำพูด
"เอาน่าช่างเถอะ!! ไปเรียนกัน..."
พอเลิกเรียนไอลดาก็มานั่งรอวินเซนต์ที่หน้าตึกคณะกับซัน ส่วนสายน้ำต้องรีบไปทำงานต่อ จึงสั่งให้ซันนั่งเฝ้าไอลดาจนกว่าแฟนของไอลดาจะมารับ ซันก็งงอยู่เหมือนกันที่อยู่ๆสายน้ำก็สั่งให้มานั่งรอแฟนเป็นเพื่อนไอลดา ไอลดาไปมีแฟนตอนไหนนะ เขาที่เคยแอบชอบไอลดามานาน กลับไม่เคยเห็นเธอสนใจใครเลยสักครั้ง จนเขาต้องตัดใจจากเธอ และหันมาเป็นเพื่อนชายที่สนิทของเธอแทน จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ก็4ปีแล้วที่เขาคอยดูแลเธอ ในฐานะเพื่อนตลอดมา และจะตลอดไปด้วย
"ไอ..ไปมีแฟนตอนไหน? ทำไมซันไม่รู้เลย
"คือ..ไอ... ไอลดาไม่รู้จะตอบยังไง"
"ไอบอกซันมาเถอะ ซันจะได้หายห่วง" ซันพยายามถามเธอ
ไอลดารู้ว่าซันเคยแอบชอบเธอ แต่ตอนนี้เขาเปลี่ยนความคิดและมาเป็นเพื่อนสนิทของเธอแล้ว เธอจึงสนิทกับซันและน้ำพอๆกัน เพียงแค่เธอไม่รู้จะเล่าให้เขาฟังยังไงเท่านั้น
ซันที่เห็นไอลดาอึกอัก ก็ไม่อยากให้เธอไม่สบายใจ จึงพูดออกไปว่า..."ไว้ไอพร้อมเล่าเมื่อไหร่ ก็ค่อยบอกซันก็ได้ เคไหมครับคนสวย!! ซันพูดหยอกล้อให้หญิงสาวหัวเราะ
"จะพลอดรักกันอีกนานไหม? วินเซนต์พูดออกมาเมื่อเขาเห็นไอ่เด็กนี่กำลังจีบเมียเขาอยู่
ไอลดาและซันได้ยินก็หันไปตามเสียงนั้น
"ผมไม่ได้จีบ.. คุณคงเข้าใจอะไรผิดแล้ว!! และอีกอย่างผมก็มานั่งเป็นเพื่อน เพื่อนของผมรอแฟนของเธออยู่ คุณควรจะให้เกียรติเราด้วย!! ซันเอ่ยด้วยเสียงไม่พอใจที่มีคนมากล่าวหาเขาและไอลดา
ส่วนไอลดาได้แต่มองดูทั้งสองคนพูดตอบโต้กัน
"งั้นหรอ? รักเพื่อนมากสินะ!! ถึงกับต้องมาเฝ้ากันขนาดนี้ วินเซนต์พูดประชดออกไป แต่เขากลับดีใจที่ไอ่เด็กนี่บอกว่าเป็นเพื่อนของเธอ แล้วยังบอกว่ามานั่งเป็นเพื่อน ไอลดารอแฟนอีก
"ก็แล้วแต่คุณจะคิด!! เพราะเราสองคนบริสุทธิ์ใจต่อกัน ซันโต้กลับก่อนจะหันหลังให้ชายหนุ่ม
"อ่อซัน คือ ไอไปก่อนนะ เขามารับไอแล้วน่ะ ไอลดาบอกออกไปเมื่อเห็นทั้งสองเริ่มจะทะเลาะกัน
"ไออย่าบอกนะว่าไอ้ฝรั่งนี่คือแฟนของไออะ"
"อ่อๆ คือ .... ไอลดาไม่รู้จะตอบยังไงเพราะสถานะของเธอและเขายังไม่ชัดเจน
"ฉันไม่ใช่แฟนของเธอ"....วินเซนต์พูดออกมา ซันได้ยินก็แสยะยิ้มใส่วินเซนต์ทันที
ต่างกับไอลดาที่ฟังแล้วเจ็บจี๊ดๆที่ใจ เขาบอกว่าไม่ใช่แฟนของเธอ ใช่สิเธอมันก็แค่คู่นอนเป็นนางบำเรอของเขาไปวันๆสินะ ไอลดาคิดอย่างน้อยอกน้อยใจ
แต่....."ฉันเป็นผัวของเธอ" ต่างหาก หวังว่านายคงจะเข้าใจคำว่า "ผัว" น่ะ วินเซนต์พูดออกไปอย่างชัดเจน
ซันได้ยินก็หันไปถามไอลดา "จริงหรอไอ? ไอ้ฝรั่งนี้เป็น..อ่อ.. สามีของไอจริงหรอ?
ไอลดาที่กำลังตกใจกับสิ่งที่ชายหนุ่มพูดก็บอกซันเพียงแค่ พยักหน้าหงึกๆเท่านั้น
ซันเมื่อได้คำตอบจากเพื่อนสาวก็หันกลับไปมองชายตรงหน้า..ก่อนจะเอ่ยขอโทษชายหนุ่ม
"งั้นผมขอโทษที่เสียมารยาทกับคุณ~" ซันเลือกที่จะเป็นฝ่ายขอโทษก่อน เพราะดูลักษณะนิสัยของผู้ชายคนนี้แล้ว คงจะขึ้หึงน่าดูไม่อย่างนั้นคงไม่พูดจา ประชดประชันแดกดันเขากับไอลดาหรอก เขาไม่อยากให้ไอลดาเดือดร้อน เพราะความเข้าใจผิดของชายหนุ่ม
วินเซนต์ได้ยินดังนั้นก็พยักหน้า...."ผมก็ขอโทษคุณเช่นกัน..และขอบคุณที่อยู่เป็นเพื่อนภรรยาของผม" วินเซนต์บอกอย่างจริงใจ เขาแค่พูดประชดชายหนุ่มตรงหน้าเพราะหึงหวงหญิงสาวมากไปหน่อย
"ผมชื่อซัน เป็นเพื่อนของไอครับ ยินดีที่ได้รู้จักคุณ ต่อไปผมฝากดูแลเพื่อนผมด้วยนะครับ!! ซันเอ่ยกับเขาและยื่นมือออกไปทักทายแบบตะวันตก
"ผมวินเซนต์ ยินดีที่ได้รู้จักคุณเหมือนกัน ผมจะดูแลภรรยาผมอย่างดี ไม่ต้องห่วง ชายหนุ่มก็บอกกลับไปและยื่นมือไปจับมือซันอย่างทักทาย
ไอลดาเห็นดังนั้นก็เบาใจนึกว่าจะเกิดศึกกันซะแล้ว แต่ผิดคาดเมื่อทั้งคู่ต่างขอโทษกันซึ่งกันและกัน
"ผมฝากเพื่อนผมด้วย ผมคงต้องขอตัวก่อน" ซันบอกวินเซนต์ก่อนจะหันไปบอกไอลดา
"ไอ..ซันกลับก่อนนะ พรุ้งนี้เจอกันใหม่นะ"
"จ้า ไอขอบคุณซันมากนะที่มาอยู่เป็นเพื่อน" จากนั้นซันก็เดินออกไป
"จะมองตามอีกนานไหม? วินเซนต์เอ่ยถามหญิงสาว
"หึงหรอคะ? ไอลดาถามกลับ
"หึงอะไร รีบกลับกันเถอะ ฉันหิว!! พูดเสร็จก็รีบเดินกลับไปที่รถ
" ชิ เดียวคืนนี้จะรุกให้หนักเลย...คอยดูเถอะไอ้ผู้ชายปากแข็ง...." แล้วหญิงสาวก็รีบเดินตามเขาไปขึ้นรถ......
- ผู้เขียน
