37
เวลาเดียวกันแต่แตกต่างตรงสถานที่ อารยาขับรถมาจอดที่หน้าคฤหาสน์ราคาหลายสิบล้านของรัฐกฤตญ์ เธอลงจากรถยนต์แล้วก้าวเดินเข้าไปในบ้านหรูราคาแพงอย่างคุ้นเคย
“สวัสดีค่ะคุณน้ำ” น้อยสาวใช้ประจำบ้านเอ่ยทักทายว่าที่สะใภ้ใหญ่ของตระกูลอัครธนากุล
“สวัสดีจ้ะน้อย คุณแม่อยู่ไหมจ๊ะ” อารยาทักทายตอบพร้อมกับเอ่ยถามน้อยสาวใช้หน้าแฉล้ม
“อยู่ค่ะ เดี๋ยวน้อยจะไปเรียนคุณท่านให้นะคะ คุณน้ำรอที่ห้องรับแขกก่อนนะคะ”
“ขอบใจนะ”
น้อยเดินขึ้นไปที่ชั้นบนของบ้านเพื่อรายงานอมรามารดาของรัฐกฤตญ์และรัฐศาสตร์ น้อยหายไปสักครู่และเดินกลับมาพร้อมกับอมราว่าที่แม่สามีของอารยา
“สวัสดีค่ะ คุณแม่” อารยาพนมมือไหว้อย่างนอบน้อม แล้วเดินเข้ามาประคองร่างของอมราอย่างเอาใจ
“คิดถึงหนูน้ำจังเลยลูก ตั้งแต่แม่กลับมาจากอิตาลี น้ำไม่เคยมาหาแม่เลย” อมราพูดเสียงน้อยใจว่าที่ลูกสะใภ้ที่เธอรักและเอ็นดูที่สุด อารยายิ้มก่อนจะโอบกอดร่างของอมราเพื่
