แดงทั้งตัวNC
1186 คำ
“คืนนี้อยู่กับฉันนะ” คำขอของผมดูเหมือนจะทำให้เธอลังเลแต่ผมก็ยืนยันว่าจะไม่ขืนใจถ้าเธอไม่เต็มใจ
“หนู อื้ออ”
จุ๊บ!
ผมกดจมูกลงไปที่แก้มของเธอยิ่งทำให้ผมได้กลิ่นเยลลี่ที่เธอแอบกิน หมั่นเขี้ยวจริงๆเลยวุ้ยยย
“เป็นอะไรนั่งตัวแข็งเชียว” ผมกระซิบถามเธอเบาๆแค่นี้เธอก็ตัวสั่นแล้ว ยิ่งเป็นแบบนี้ผมยิ่งอยากกินเธอนะ
“หนูว่าหนู...เอ่ออ..คือออ”
“เป็นอะไรคะ กลัวเหรอ” เธอไม่ตอบแต่พยักหน้า โธ่เด็กน้อยครั้งแรกก็กลัวทั้งนั้นแหละ เดี๋ยวเธอจะติดใจเอง
“หนูว่าหนูไปช่วยพี่ส้มดีกว่า”
“อาบน้ำให้ฉันก่อนเร็วๆ” ผมอุ้มหนูพายเข้ามาในห้องน้ำ เธอตัวแข็งทื่อทำอะไรไม่ถูกเลย ผมส่งสบู่เหลวให้เธอ เธอก็หยิบผิดหยิบถูก
“หนูพายฉันร้อนอาบน้ำให้หน่อย เธอควรจะเติมน้ำใส่อ่างให้ฉันนะ”
“ขอโทษค่ะ” ฉันรีบเปิดน้ำแต่ดันเปิดผิดเปิดน้ำเย็นแต่คุณอัคคีก็ไม่ได้ว่าอะไร
สบู่เหลวถูกบีบใส่มือเล็กๆก่อนจะถูไปทั่วแผ่นหลัง อัคคีถึงกับยิ้มในใจเพราะอาการของหนูพายตอนนี้สั่นเหมือนคนเป็นเจ้าเข้า แบบนี้ต้องรวบลงมา
ตู้มม!!!
“อ๊า หนูเปียกหมดแล้ว!” ฉันต้องรีบร้องท้วยด้วยความตกใจแบบนี้ไม่รอดแน่โดนแน่นอน
“ฮ่าๆๆ มาฉันจะอาบให้เธอบ้าง” ผมดึงชุดบางๆของเธอออกจนเผยให้เห็นอกอวบอิ่ม “เป็นอะไรหนูพาย”
“หนูอยากกลับห้องแล้วค่ะ”
“ไม่อยากให้ฉันกินเธอเหรอ หืมม” ผมดึงเธอมากอดทำให้สองเต้าของเธอถูไถอยู่ที่แขนของผม ไม่ไหวๆจู๋แข็งหมดแล้ว
“หนู...หนูว่า...”
“ถ้าเธอจะห้าม เธอปฏิเสธไปนานแล้วหนูพาย”
ผมจับท้ายทอยของเธอไว้จากนั้นก็กดริมฝีปากเข้าหากัน เธอดูใสจริงๆจูบไม่เป็นจริงๆด้วย ผมค่อยๆสอนเธอช้าๆเพื่อให้เธอได้ทำตาม
“เก่งค่ะ” คำชมของผมทำให้เธอเขินจนหน้าแดง “ต่อนะคะ”
ครั้งนี้ผมค่อยๆรุนแรงขึ้นเรื่อยๆเพื่อให้เธอได้พัฒนาตัวเอง ลูกศิษย์คนนี้มันร้อนวิชาเหมือนกันนะเนี่ย ไม่นานก็กลายเป็นนำผมซะแล้ว
จ๊วบ~
จ๊วบ~
ครั้งแรกทำในน้ำคงจะฝืดมากผมเลยรวบตัวเธอขึ้นมาเพื่อล้างตัวจากนั้นก็อุ้มออกมาที่เตียง ร่างของเธอถูกผมมองทุกซอกทุกมุมคนอะไรน่ากินเป็นบ้า ผมตามไปจูบปากอย่างดูดดื่ม ใบหน้าผมเลื่อนมาที่ซอกคอขาวๆผมเลยต้องฝากรอยแดงเอาไว้เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ
“อ๊า...อื้ออ”
“เสียงน่ารักจัง” ผมกระซิบที่ข้างหูจากนั้นก็เม้มเข้าที่หูของเธอ ความสยิวกำลังทำให้ผมอดไม่ได้ที่จะเลื่อนมือลงไปสัมผัสที่แอ่งน้ำเล็กๆของเธอ
“คุณอัคคี อื้อออ” นั่นเขากำลังทำเอาไรกับน้องบุ๋มบิ๋ม นิ้วของคุณอัคคีกำลังเขี่ยๆอยู่ใช่ไหม ฉันไม่อยากให้เขาทำและไม่อยากให้เขาหยุดในเวลาเดียวกัน
“เด็กดีอย่าเกร็งนะรู้ไหม” ผมเริ่มจัดการพาลูกชายเข้าไปสำรวจถ้ำของเธอ อ๊า ของเด็ก18นี่มันเหมือนขนมเลยนะ นานแค่ไหนที่ไม่ได้เจอสาวบริสุทธิ์เลย
“อ๊ะ...หนูเจ็บอื้อออ”
“เจ็บเหมือนกันค่ะ มองหน้าฉันหนูพาย”
สายตาหวาดกลัวกำลังทำให้ผมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเสือที่กำลังหลอกเด็ก แต่เด็กคนนี้ก็เต็มใจให้ผมหลอกนะผมไม่ได้บังคับเลยจริงจริ๊งงง
ปึก!!
เมื่อความเป็นชายเข้าไปแค่ส่วนหัวหนูพายก็ดิ้นพล่านจนอัคคีต้องรีบประกบจูบเธอไว้ เมื่อเธอเริ่มดีขึ้นก็ค่อยๆดันเข้าไปจนสุด
“เจ็บ!!...โอ้ยย” พังแน่แบบนี้น้องหนูของฉันพังแน่กระป๋องโค๊กเรียกพี่เลย
“อย่าเกร็งสิคะหนูพาย เดี๋ยวเจ็บนะ หายใจเข้าลึกๆค่ะ”
ผมค่อยๆขยับเอวจนหนูพายต้องโอบกอดผมไว้ ดีค่ะแบบนี้แหละอื้ม ผมเองก็ไม่ไหวเหมือนกัน เจอแบบนี้เอ็นแทบขาด ตอดแน่นจนปวดลำไปหมดแล้วหนูพายขา
ปึก!! ปึก!!!! ปึก!!!!!
ผมยังคงขยับเอวช้าๆก่อนจะเร่งความเร็วและแรงทั้งหมดที่มี เสียงครางของเธอดังกระเส่าปลุกอารมณ์ของผมสุดๆ
“คุณอัคคี อ๊า หนู..อื้อออ ไม่ไหววว อ๊ะๆๆๆ”
ตอดสุดๆ ไม่ไหวแล้วผมเร่งกระแทกจนตัวเธอสะเทือนไปตามแรง เมื่อน้ำรักถูกปลดปล่อยมาจนหยดสุดท้ายหนูพายก็หายใจเหนื่อยหอบ
“อ๊าาา สบายตัวแล้ว” ผมหยิบชุดคลุมอาบน้ำเดินเข้าไปอาบน้ำอีกรอบปล่อยให้เธอนอนพักไปก่อน
//พระพาย//
หลังจากที่ความบริสุทธิ์ของฉันถูกพรากไปแล้วคุณอัคคีก็เดินไปเลย เหมือนฉันถูกทอดทิ้งเลยฉันพยายามลุกขึ้นมาหาเสื้อผ้าแต่มันถูกถอดอยู่ในห้องน้ำฉันเลยหยิบชุดคลุมมาสวมใส่ก่อนจะรีบวิ่งกลับมาห้องตัวเอง
วันต่อมา
ฉันลงมาจากห้องก็เกือบ09.00โมง ตอนนี้ทุกคนแยกย้ายกันไปหมดแล้วฉันทนความหิวไม่ไหว แถมยังรู้สึกเหมือนจะเป็นไข้ด้วย
“ทำอะไรครับ”
“คุณภู” มาเงียบๆแบบนี้ตกใจหมดสายตาของคุณภูกำลังมองว่าฉันจะทำอะไร ก็แค่หิวไม่ได้ทำอะไรเลย
“วันนี้คุณอัคคีต้องไปหาคุณท่าน คุณลงมาสายนะครับ”
“ค่ะ ขอโทษด้วย” น้ำเสียงของฉันที่เปล่งออกมามันเหมือนคนกำลังจะตาย คนบ้าอะไรเอาดุขนาดนั้น แค่ทีเดียวก็ทำให้ฉันเป็นไข้ลุกไม่ขึ้นเลย
“อาหารแช่แข็งอยู่ในตู้แช่ฟรีซเอาออกมาอุ่นทานได้ครับ คุณอัคคีให้ผมเตรียมไว้ให้สำหรับคนในบ้านที่ทานข้าวไม่ทัน”
“ค่ะ”
“ไม่สบายหรือเปล่าเดี๋ยวผมไปตามหมออคินให้”
ฉันยังไม่ทันได้เอ่ยอะไรคุณภูก็วิ่งออกไปแล้ว กลับมาอีกทีก็มาพร้อมคุณหมออคินฉันจึงได้แต่กลืนน้ำลายลงคอ
“หนูพาย โห่ เฮียจัดหนักขนาดนี้เลยเหรอ”
รอยแดงที่ถูกเปิดเผยออกมาทำให้อคินมองหน้ากับภู ใช่เพราะมันแดงไปทั้งคอแถมฉันยังซีดไปทั้งตัว เมื่อได้ทานยาแก้อักเสบและพาราไปแล้วฉันก็เผลอล้มตัวลงนอนอยู่ที่โซฟา ลืมตามาอีกทีก็อยู่บนห้องแล้ว ฉันขึ้นมาได้ยังไงอ่า
“เป็นยังไงบ้าง”
ฉันหันไปมองเจ้าของเสียงที่นั่งพิงหัวเตียงอยู่ด้านหลัง คุณอัคคีนี่จริงๆเลยเพราะคุณฉันถึงเป็นแบบนี้ น้องหนูฉันแสบไปถึงทรวงเลยรู้ไหม
“ดีขึ้นแล้วค่ะ”
- ผู้เขียน
