กลับมาถึงบ้านญาญ่าก็รีบวิ่งมาหาอัคคีที่รถแถมยังตื่นเต้นกับข้าวของที่วางอยู่ในรถด้วยเธอคิดว่าอัคคีน่าจะซื้อของมาให้เธอบ้างแต่ไม่ใช่เลยเพราะทั้งหมดนี่คือของหนูพาย
“คุณอัคคีซื้อให้ญาญ่าเหรอคะ ดีใจจังเลยค่ะ”
“เปล่าทั้งหมดนี่ของน้องไม่ใช่ของเธอ แล้ววันนี้ไปหาหมอมาหรือยังหมอว่ายังไงบ้าง”
“ปกติค่ะ ลูกของเราแข็งแรงมาก” แม้ปากของญาญ่าจะพูดกับคุณอัคคีแต่สายตากลับมองมาที่หนูพายราวกับจะฉีกเนื้อให้เป็นชิ้นๆ
“หนูพายขอตัวก่อนนะคะ”
“เดี๋ยวหนูพายถือไปหมดหรือไง ญาญ่าช่วยหนูพายถือของไปไว้บนห้องด้วย ช่วงนี้เธอท้องก็อยู่ห้องพักผ่อนไม่ต้องขึ้นไปข้างบนช่วงนี้หนูพายต้องติวกับฉัน”
“ค่ะ!!”
ผมเดินถือแก้วกาแฟพร้อมกับโอบเอวหนูพายขึ้นมาปล่อยให้ญาญ่าถือถุงสัมภาระขึ้นมา โคตรแมนเลยใช้คนท้อง
“ทำไมต้องใช้คุณญาญ่าคะเธอท้องอยู่”
“แค่นี้ทำไม่ได้ก็ตายเถอะ เธอก็ระวังตัวไว้ญาญ่านิสัยเอาแต่ใจ”
“ค่ะหนูจะระวังตั
