กลับมาบ้านฉันก็มองคุณญาญ่าที่กำลังนั่งรอคุณอัคคีอยู่หน้าห้องทำงาน พะพายเขากำลังจะมีลูกด้วยกันแล้วนะ ตัดใจเถอะแล้วไปตั้งใจเรียน
ฉันตัดสินใจเดินขึ้นมาทำการบ้านโดยไม่สนใจใครเลยลงมาอีกทีก็ตอนทานมื้อเย็น แต่คุณอัคคีกับคุณญาญ่าหายไปไหน
“เกิดเรื่องอะไรขึ้นพี่ส้มซ่าคุณอัคคีพาญาญ่าไปบ้านหมออคินทำไม”
“เรื่องนี้ฉันไม่อยากพูดหรอก” ส้มซ่ารีบตักข้าวเข้าปากแต่ต่อมความอยากรู้ของฉันนี่สิมันทำงานอย่างหนัก ทำยังไงถึงจะรู้เรื่องนะ คุณภู ใช่คุณภู
ฉันรีบเดินออกมาตามหาคุณภูแต่ก็หาไม่เจอ เลยแกล้งเดินเด็ดใบไม้มาเรื่อยๆจนมาถึงรั้วบ้านของหมออคิน
[ไม่ใช่ของผมแน่ผมป้องกันทุกครั้งตั้งแต่เกิดมาสดตอนเปิดซิงครั้งเดียวเอง ของเฮียนั่นแหละ] หมออคินนี่หื่นไม่ไหวเลย
[กูถึงว่าหนูพายพูดจากับกูแปลกๆ กูก็ยอมรับมันก็มีบ้างที่กูไม่ได้ป้องกันแต่เหมยก็ฉีดยาคุมให้ตลอดไม่ใช่เหรอ อีกอย่างช่วงที่เหมยฉีดกูก็สดไม่กี่ครั้ง แต่หลัง
