ตอนที่ 4
“พี่นา เมื่อคืนอิมฝันร้ายค่ะ” อินทิราน้องสาววัย 18 ที่หน้าตาตื่นลุกขึ้นมาบอกพี่สาวของเธอที่นอนอยู่ห้องข้าง ๆ
“อิม..ฝันว่าอย่างไรรึ”
“อิม..ฝันว่ามีคนมาพาอิมไปจากบ้าน จากพ่อ จากพี่นาค่ะ”
หญิงสาวพยายามระงับอาการหวาดกลัวของตัวเอง ก่อนจะฝืนเล่าความฝันเป็นตุเป็นตะ ให้พี่สาวที่นั่งอยู่ตรงหน้าฟัง ลันนาผู้เป็นพี่สาวบุญธรรมของอินทิรา ที่ปลัดวโรดมรับเธอมาเลี้ยงตั้งแต่ที่มารดาของเธอเสียไปในตอนเด็ก ๆ รีบดึงร่างบอบบางของน้องสาวมากอดและพลางปลอบให้เธอหายจากอาการตกใจ
“ไม่เป็นไรนะอิม มันก็แค่ฝันร้าย” มือเรียวบางพลางลูบศีรษะอย่างรักใคร่
“แต่มันเหมือนจริงมากเลยนะคะพี่นา ในฝันอิมวิ่งหนี จนเหนื่อย” ยังไม่ทันที่ลันนาจะได้ตอบน้องสาว ก็ได้ยินเสียงสาวใช้มาเรียกน้องสาวของเธอขึ้นเสียก่อน
“คุณอิมขา รถคุณพ่อพร้อมแล้วนะคะ” อินทิราลุกยืน
“พี่นาแน่ใจนะคะว่าจะไม่ไปกับอิม”
“งานบ้านพี่ยังไม่เสร็จเลยจ้ะ อิมไปกับคุณพ่อเถอะ” ลันนาผู้มีอายุมากกว่าอินทิราเกือบสิบปีเอ่ยตอบน้องสาว
หลังจากที่ปลัดวโรดมและบุตรสาวออกจากบ้านไป ลัลนาก็รีบออกไปนอกบ้านทันที เพราะเธอมีชายคนรักที่ท่านปลัดเคยสั่งห้ามเอาไว้ และยังแอบคบหากันอยู่
ร่างกายของชายหนุ่มที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม ประคองร่างงามของสาวผมบรอนด์เข้ามาแนบกาย ก่อนที่ทั้งจะจูบปากกันและกันอย่างเร่าร้อน จนเวลาผ่านไปสักพักจึงได้ผละออกจากกัน
“ท่านปลัดไม่อยู่เหรอ ถึงแอบมาหาพี่ได้” ชายคนรักของเธอเอ่ยถาม
“ใช่จ้ะพี่ แต่เดี๋ยวนาก็ต้องรีบกลับแล้วล่ะ มันใช้งานนาอย่างกับทาส”
“นาจ๋า พี่ว่านารีบหนีไปกับพี่ดีกว่า นะ นะ”
“แล้วพี่ไม่อยากได้ตะกรุดของปลัดแล้วเหรอ อีกอย่างถ้าเราหนีไปตอนนี้...แล้วเราจะเอาอะไรกินกันล่ะพี่ รอนาเก็บเงินได้สักพักก่อนสิ นะนะ” ลันนายังมีภาระกิจที่ต้องสะสางกับปลัดครั้งใหญ่เสียก่อน เธอจึงจะหนีไปกับเขาได้
“แล้วไอ้แก่นั่นมันให้เงินนาใช้บ้างมั้ย”
“ก็ให้บ้างทุกครั้งที่มันนอนกับนานั่นแหละ”
“โธ่..นา ไปยอมนอนกับมันอีกทำไม”
“ก็นาอยากได้เงินเยอะ ๆ แล้วก็จะแอบขโมยตะกรุดของมันมาให้พี่ด้วยไง”
“พูดถึงเรื่องตะกรุดก็ดีแล้ว วันนี้พี่ได้ของปลอมมา ดูจากรูปที่นาถ่ายให้พี่ดูเมื่อคราวก่อน ตะกรุดอันเนี้ย..เหมือนของไอ้ปลัดมากที่สุด” พูดจบไอ้เมฆก็ยื่นตะกรุดของปลอมมาให้ลันนาแฟนสาวดู
“อื้มมม..เหมือนเปรี๊ยบบ!! เลยพี่”
“เดี๋ยวนาเอาอันนี้ไปสลับของมันมาให้พี่ก่อนนะ”
“ค่ะ” สิ้นเสียงหวานของลันนาคนรัก ไอ้เมฆก็ซุกไซ้ใบหน้าไปที่ซอกคอของแฟนสาวด้วยความกระหายหื่น ก่อนจะถอดเสื้อตัวนอกของเธอออก เผยให้เห็นบราเซียร์สีดำลายลูกไม้อันแสนเย้ายวน
ไอ้เมฆทนไม่ไหวรีบถอดเสื้อของตัวเองทันทีเช่นกัน ก่อนจะรีบดึงร่างอวบอิ่มของแฟนสาวเข้ามากอด แขนแกร่งที่เต็มไปด้วยรอยสักลายมังกรพัวพันไปจนถึงต้นแขน โอบรัดร่างลันนาเอาไว้แน่น
ลันนาเธอถูกเก็บมาเลี้ยงโดยปลัดวโรดม แม่ของเธอนั้นเป็นอดีตเมียน้อยของปลัดวโรดม ก่อนที่มารของเธอจะเสียชีวิตไปได้บอกกับลูกสาวว่า คนที่ฆ่าพ่อของเธอก็คือปลัดวโรดม ลันนาจึงแค้นปลัดตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แต่ก็ไม่เคยปริปากให้ปลัดระแคะระคายเลยแม้แต่น้อย พอเธออายุได้สิบหก ปลัดก็ให้เธอบำเรอกามให้ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา และสั่งห้ามเธอเข้าใกล้ผู้ชายทุกคน