"คุณนั้นเอง!"
พอฉันเงยหน้าขึ้นมามองเจ้าของเสียงก็พบว่าเป็นคุณเจซีผู้ชายคนที่เมื่อวานมาสั่งช่อดอกลิลลี่ที่ร้านฉันนั่นเอง
"ดึกแล้วคุณยังจัดดอกไม้อยู่เหรอครับ"
เจซีเอ่ยทักทายคนตรงหน้าออกไปแต่สายตาเขาไม่ได้มองเธอเลยสักนิดเขามองไปที่มือบางๆของเธอที่ตอนนี้มันมีแต่รอยแผลเต็มไปหมดทำไมถึงต้องทำให้ตัวเองเจ็บตัวแบบนี้กันเขาได้แต่ถามตัวเองอยู่ในใจ
"คนที่สั่งเขาต้องการใช้พรุ่งนี้น่ะค่ะฉันเลยต้องทำให้เสร็จเพราะไม่รู้ว่าเขาจะมาเอาตอนไหนถ้ามาเช้าฉันกลัวจะทำเสร็จไม่ทัน"
ร่างบางของคนตรงหน้าส่งยิ้มแห้งๆแล้วตอบเขาออกมาพอได้ยินคำตอบแบบนี้เขายิ่งสงสารเธอจนไม่อยากให้ทำอะไรหนักแบบนี้อีกแล้ว
"สวยมากเลยนะครับคนที่จะได้รับคงพิเศษหน้าดู"
"ค่ะ..พิเศษมาก"
เขาแสร้งถามเธออกไปเพื่อจะได้มีบทสนนาคุยกับเธอแล้วเธอกับตอบเขาออกมาด้วยแววตาเศร้าๆเมื่อพูดถึงเจ้าของดอกไม้ช่อนี้
“เจ็บไหมครับ”
“คะ”
เธอเงยหน้าขึ้นมาจากดอกไม
