ตู๊ดดดดดดดด!
[ว่าไงครับคนสวย]
"ฮึก...."
[เฮ้ย!!จินร้องไห้ทำไม]
"ฮึก กันต์มารับจินทีจินไม่ไหวแล้ว..ฮือ!!"
[ตอนนี้อยู่ไหนใจเย็นๆนะเดี๋ยวกันต์ไปรับ]
คนที่ฉันโทรหาก็คือกันต์ค่ะผู้ชายที่รักและแสนดีกับฉันเสมอบางทีฉันก็เคยคิดนะว่าทำไมฉันไม่รู้สึกกับกันต์มากกว่าคำว่าเพื่อนบ้างคงเป็นเพราะหัวใจของฉันมันไม่รักดีที่ไปรักคนที่ไม่เคยสนใจใยดีฉันอย่างเขาหลังจากที่ฉันบอกกันต์ว่าฉันอยู่ไหนฉันก็นั่งอยู่แถวๆนี้รอกันต์ไม่นานกันต์ก็มาถึงโชคดีที่กันต์มาถึงก่อนพี่เฉินแล้วตอนนี้ฉันก็นั่งรถมากับกันต์เรียบร้อยแล้ว
"เกิดอะไรขึ้นจะเล่าให้กันต์ฟังได้รึยัง"
ในขณะที่ขับรถอยู่กันต์ก็ถามฉันออกมา
"กันต์..ผู้หญิงที่ชื่อเกลเขาเป็นใครเหรอ"
ฉันยังไม่ตอบคำถามกันต์แต่ฉันเลือกที่จะถามเขาในสิ่งที่ฉันอยากรู้ตอนนี้มากกว่า
"เกล! เกลไหนแล้วเขาทำไมเหรอ"
กันต์ขมวดคิ้วถามฉันออกมาอย่าง งงๆ
"เมื่อกี้ที่ร้านอาหารมีผู้หญิงคนหนึ่ง
