EP:3
1786 คำ
"อื้อ!!ใจเย็นๆสิคะพึ่งมาถึงไม่กินน้ำกินท่าก่อนรึไง"
เสียงจีน่าเด็กผมพูดขึ้นมาหลังจากที่ผมเดินเข้าห้องเธอมาได้ไม่กี่ก้าวผมก็กระชากตัวเธอมาซุกไซร้ซอกคอแล้วล้วงเข้าไปบีบขย้ำหน้าอกของเธอ
"อย่าขัดใจฉันเธอมีหน้าที่อะไรอย่าลืมสิ"
ผมบอกกับเธอไปอย่างหงุดหงิดคนยิ่งอารมณ์เสียอยู่อุตส่าห์มาหาที่ลงยังจะมาทำเป็นขัดใจอีก
"อ๊ะ!! อื้ออ!! อย่ากัดสิคะ"
"นมเธอนี้แม่ง!!"
จีน่าครางออกมาเมื่อผมก้มลงไปดูดและกัดหน้าาอกไซส์พิเศษของเธอที่ดูก็รู้ว่าผ่านมีดหมอมาแต่ผมไม่สนหรอกครับจะนมจริงนมปลอมถ้าลีลาเด็ดเอาใจเก่งผมก็ไม่เกี่ยง จีน่าจัดว่าเป็นคนโปรดของผมก็ว่าได้เพราะลีลาบนเตียงของเธอมันเร้าใจผมกว่าทุกคน
"อ๊าาา!! เบาๆค่ะ รุนแรงแบบนี้เดี๋ยวจีน่าซ้ำหมด"
"อย่ามาลีลาจีน่านั่งลง"
พรึบ!!
"อ๊ะๆ...อ๊อกๆ"
"อ่าส์!! ดูดแรงๆ..อืมม! แบบนี้แหละ..ซี๊ดดด"
อย่างเช่นตอนนี้ที่ผมกดเธอให้นั่งคุกเข่าลงก่อนที่ผมจะถอดกางเกงตัวเองออกแล้วจับลูกชายผมยัดปากเธอจีน่ารู้งานครับเธอทั้งดูดทั้งเลียลูกชายผมอย่างไม่มีอิดออด
"อ่าส์!! ซี๊ดดด ดีมากจีน่า"
ผมโยกเอวตอกอัดลูกชายผมเข้าปากจีน่าเพื่อระบายความหงุดหงิดที่มีใส่เธอ เพราะยัยกาฝากนั่นคนเดียวที่ทำให้ผมอารมณ์เสียแล้วตอนนี้ยังตามมาหลอกหลอนให้อีกทำไมผมต้องนึกถึงหน้ายัยนั่นตอนนี้ด้วยวะ
อ๊อก อ๊อก อ๊อก บ๊วบๆ
"ซี๊ดด!! อ่าาห์"
ในที่สุดจีน่าก็รีดน้ำผมออกด้วยปากของเธอแต่ผมไม่มีอารมณ์ต่อแล้วว่ะในเมื่อตอนนี้ในหัวผมมีแต่หน้าหวานๆในตาเศร้าของยัยกาฝากนั่นเต็มไปหมดเธอร้ายกาจมากนะจนิตาที่ตามมากวนประสาทฉันได้
"ไปต่อที่เตียงเลยไหมคะ"
"ไม่ล่ะ ฉันจะกลับแล้ว"
ผมตอบจีน่าออกไปพลางเช็ดทำความสะอาดลูกชายของผมที่เปื้อนน้ำกามที่ผมพึ่งหลั่งใส่ปากเธอเมื่อกี้พร้อมกับดึงกางเกงขึ้นมาใส่
"อะไรกันคะจีน่ายังทำหน้าทีไม่เสร็จเลย"
"ฉันเสร็จแล้วและตอนนี้ก็ไม่มีอารมณ์ละ"
"แต่ว่า"
"อย่างอแงจีน่า..ฉันไม่ชอบ"
ปึก!!
"วันนี้ฉันมีเงินสดติดตัวมาแค่นี้เอาเก็บไว้ช้อปปิ้งก็แล้วกัน"
ผมควักเงินที่อยู่ในกระเป๋าตังค์ผมที่มีทั้งหมดให้จีน่าไม่รู้ว่าเท่าไหร่เหมือนกันน่าจะหลายหมื่นละมั้ง
"ขอบคุณค่ะ วันหลังถ้าเครียดอีกก็มาหาจีน่านะคะจีน่าจะรอ"
ก็แค่นี้แหละผู้หญิงที่ผมเลี้ยงไว้แก้ขัดแค่เซ็กส์กับเงินที่ได้จากผมมันก็เพียงพอสำหรับพวกเธอ พอให้เงินจีน่าเสร็จผมก็เดินออกมาจากห้องเธอทันทีได้ปลดปล่อยนิดหน่อยก็ถือว่าหายหงุดหงิดได้ในระดับหนึ่งแล้วไม่รู้ป่านนี้ป๊ากับแม่ผมปลอบใจลูกสาวกาฝากไปถึงไหนกันแล้วที่โดนผมเหวี่ยงใส่ขนาดนั้น
ช่วยไม่ได้มาทำให้ผมหงุดหงิดเองแค่คิดก็ไม่อยากกลับเข้าบ้านตอนนี้เลยว่ะไปนั่งดื่มที่ผับไอ้ธิมดีกว่าตอนนี้ก็เหลือผมกับไอ้ธิมแหละครับที่ยังโสดและไปนั่งแดกเหล้ากันสองคนเพราะไอ้สามตัวนั้นพอมีลูกมีเมียแม่งถอดเคี้ยวเล็บกันหมดกว่าจะมาพร้อมหน้ากันได้ต้องรออีกนานกับไอ้พวกพ่อบ้านใจหมาสามคนนั้น
อีกด้าน
"จินไม่เป็นไรนะลูกแม่ขอโทษแทนพี่เขาด้วยนะ"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ จินผิดเองที่เสนอหน้าไปทำให้คุณเสือหงุดหงิด"
หลังจากที่เขาออกจากบ้านไปแม่ใหญ่ก็เข้ามาถามว่าเกิดอะไรขึ้นฉันไม่ได้เป็นคนเล่าหรอกค่ะเป็น ณี กับ ป้านวล ที่เล่าแทนพอแม่ใหญ่ได้ฟังก็พูดปลอบใจแล้วพูดขอโทษฉันแทนเขา
"คุณเสือ! ทำไมจินเรียกพี่เขาแบบนั้นล่ะลูก"
"นับจากนี้ไปจินคงต้องเรียกแบบนี้แหละค่ะแม่ใหญ่เพราะคุณเสือเขาให้จินเรียกแบบนี้แต่มันก็ถูกของเขาๆไม่เคยยอมรับจินเป็นน้องตั้งแต่ไหนแต่ไรมาแล้วเป็น จินเองต่างหากที่หน้าด้านไปเรียกเขาว่าพี่มาตั้งนาน"
"โธ่ลูก! ไม่เอาค่ะไม่พูดแบบนี้"
"เจ้าเสือนี่มันบ้า มันทิฐิเกินไปจนไม่มองไม่รับรู้ความจริงของเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นในอดีตสุดท้ายผลกรรมเลยมาตกที่จินป๊าขอโทษนะลูกป๊าผิดเองที่เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด"
แม่ใหญ่เข้ามากอดแล้วพูดปลอบฉันก่อนที่ป๊าจะพูดประโยคนี้ออกมาอย่างรู้สึกผิด
"ป๊าขาป๊าอย่าโทษตัวเองเลยค่ะมันไม่ใช่ความผิดของป๊าเลยสักนิด"
ฉันกุมมือป๊าขึ้นมาแล้วพูดกับท่านฉันไม่อยากให้ป๊าโทษตัวเองถึงเรื่องราวที่เลวร้ายในอดีตที่เกิดขึ้นกับครอบครัวของเรา
"ผิดสิลูกผิดตั้งแต่ที่ป๊าพาจินกับแม่ของจินเข้ามาในบ้านและสุดท้ายป๊าก็เป็นต้นเหตุทำให้แม่จินต้องตายแถมยังรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับแม่จินไม่ได้ที่บอกจะดูแลจินให้ดี"
ป๊ายังพูดต่ออย่างรู้สึกผิดจนฉันที่ได้ยินเกือบจะร้องไห้ออกมาเมื่อป๊าพูดถึงแม่ของฉัน
"แค่ทุกวันนี้ป๊ากับแม่ใหญ่เลี้ยงดูอุ้มชูหนูเหมือนเป็นลูกแท้ๆคนหนึ่งมันก็ดีมากพอแล้วค่ะ"
"แม่รักจินนะลูกแล้วแม่ก็รักแม่ของจินมากถ้าวันนั้นไม่มีแม่จินแม่คงตายไปแล้ว"
"เราไม่พูดเรื่องนี้กันแล้วนะคะจินไม่เป็นไรค่ะแม่ใหญ่แล้วจินก็ไม่เคยคิดโกรธเคืองอะไรคุณเสือด้วยเพราะเขาคือลูกชายของผู้มีพระคุณของจิน ๆ รักแม่ใหญ่กับป๊าแค่ไหนจินก็รักคุณเสือพอๆกับแม่ใหญ่กับป๊าจินเชื่อว่าสักวันคุณเสือเขาต้องเข้าใจแล้วก็จะทำให้เขามองจินเป็นน้องคนหนึ่งได้ค่ะ"
ฉันพูดกับแม่ใหญ่กับป๊าเพื่อให้ท่านทั้งสองสบายใจขึ้นเพราะท่านบอบซ้ำกับเรื่องในอดีตมามากแล้วฉันไม่อยากให้ความไม่เข้าใจกันของฉันกับคุณเสือมาทำให้ท่านไม่สบายใจอีกคิดไปคิดมาการที่เรียกคนที่เรารักและเคารพเหมือนพี่ชายว่าคุณมันดูห่างเหินกันจังเลยเนอะเขาคงเกลียดฉันมากจริงๆที่มาเป็นกาฝากในบ้านของเขา
"หวัดดีครับคูณลุงคุณป้า"
"อ้าว! เจ้ากันต์มีอะไรมาค่ำๆมืดๆ"
ในขณะที่พวกฉันกำลังคุยกันอยู่กันต์ลูกพี่ลูกน้องของคุณเสือก็เข้ามาในบ้านกันต์เป็นลูกชายของน้องชายป๊าค่ะ
"ได้ยินว่าเฮียเสือกลับมาอยู่บ้านผมก็เลยจะมาหาสักหน่อยแล้วนี่เฮียไปไหนล่ะครับ"
"ออกไปข้างนอกน่ะลูกไม่รู้ว่าคืนนี้จะกลับรึเปล่าโมโหหงุดหงิดออกไปแบบนั้น"
"อ้าว!! ทำไมครับป้ามีเรื่องอะไรกันอย่าบอกนะว่า..."
กันต์ถามกลับแม่ใหญ่ก่อนที่จะหันมามองทางฉันแล้วฉันก็พยักหน้าใส่เขาเพราะฉันรู้ว่ากันต์คิดอะไรอยู่
"อีกแล้วเหรอจินคราวนี้ไปทำอะไรให้เฮียแกหงุดหงิดอีกล่ะ"
"ไม่น่าถาม กันต์ก็รู้ว่าแค่จินยืนหายใจอยู่เฉย ๆ ในบ้านร่วมกับเขา ๆ ก็หงุดหงิดแล้ว"
ฉันตอบกันต์กลับไปฉันกับกันต์สนิทกันพอสมควรค่ะเพราะเราสองคนอายุเท่ากันเรียนมหาลัยเดียวกันแต่คนละสาขากันต์เป็นเหมือนคนที่คอยปกป้องฉันจากคำพูดถากถางของคุณเสือมาตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะเราเลยค่อนข้างสนิทกัน
"ทำไมเฮียแม่งไม่ยอมเข้าใจอะไรสักทีครับลุง"
"ลุงก็ไม่รู้จะทำไงเหมือนกันเรามาก็ดีแล้วอยู่คุยกับจินก่อนวันนี้โดนมาเยอะเลยเดี๋ยวลุงกับป้าจะขึ้นไปพักก่อน"
ป๊าพูดกับกันต์อย่างเหนื่อยๆก่อนที่จะบอกให้กันต์อยู่เป็นเพื่อนฉัน
"ถ้างั้นคืนนี้ผมขออนุญาตพาจินออกไปเปิดหูเปิดตาข้างนอกนะครับ"
"ไม่เอาอ่ะ! จินไม่ไปกันต์ก็รู้ว่าจินไม่ชอบเที่ยวกลางคืน"
ฉันรีบพูดปฏิเสธทันทีเพราะรู้ว่ากันต์จะพาฉันไปไหนดึกๆแบบนี้ไม่พ้นผับแน่นอน
"ไปเถอะน่าแปปเดียวเปิดหูเปิดตาบ้างจะได้ไม่เครียด"
"ไปเถอะลูก แม่ก็อยากให้หนูออกไปเปิดหูเปิดตาบ้าง กันต์ฝากดูแลจินด้วยนะลูก"
"เท่าชีวิตเลยครับ"
สุดท้ายฉันก็ยอมไปกับกันต์ค่ะเพราะแม่ใหญ่ช่วยพูดจะว่าไปก็ดีเหมือนกันนะไปไหนกับกันต์ปลอดภัยกว่าออกไปคนเดียวหลังจากตกลงกันได้ฉันก็ขึ้นไปเปลี่ยนชุดแล้วก็เดินลงมาหากันต์ที่นั่งรออยู่
"รู้งานเหมือนกันนี่เรา"
"อะไร"
ฉันถามกันต์อย่างงงๆเมื่อเขาทักฉันแบบนี้
"ก็ตอนแรกกันต์ก็นึกว่าจินจะแต่งตัวหวานๆเหมือนตอนอยู่ร้านดอกไม้ไปเที่ยวผับซะอีกแอบมีชุดแซบๆเหมือนกันนะเราถึงแม้ว่าจะไม่แซบสุดๆก็ตามแต่ลุคคุณหนูเรียบร้อยหวานๆอย่างจินแต่งแค่นี้ก็เซ็กซี่แล้วนานๆทีจะได้เห็นลุคนี้ขอถ่ายรูปสักหน่อยนะ"
กันต์ตอบฉันพร้อมกับทำหน้ายิ้มกรุ่มกริ่มใส่ฉันก่อนที่เขาจะหยิบมือถือของเขามาถ่ายรูปฉันไว้
"พอเลย!! นี่เพื่อนไหมเลิกแทะโลมได้แล้วว่าแต่กันต์จะพาจินไปที่ไหน"
ฉันพูดกับกันต์ก่อนที่จะถามว่าที่ ๆ จะไปคือที่ไหน
"Halem Pub"
กันต์ตอบฉันแล้วก็เดินนำฉันออกไปที่รถของเขาที่จอดรออยู่แต่ชื่อผับนี้คุ้นๆอยู่นะเหมือนฉันจะเคยได้ยินบ่อยๆ
- ผู้เขียน
