"พะ..พี่ไอคิว"
ไอคิวหยิบห่อฟรอยขึ้นฉีกเมื่อถอนนิ้วออกจากรูสวาทของใบบัว เพราะรู้สึกว่ากำลังจะกลั้นไม่ไหว และใบบัวเองก็เหมือนจะถึงฝั่งฝัน กลิ่นผลไม้จากถุงยาวบางเฉียบลอยเตะจมูกเมื่อมือหนารูดสาวมันลงจนคลุมลำท่อนใหญ่โตนั่น
"ดะ..เดี๋ยวพี่ไอคิว"
ไอคิวคร่อมร่างใบบัวกำลังจะยัดลำท่อนเข้ารูสวาทของเธอกลับต้องชะงักเมื่อถูกเธอเรียกไว้
"มีอะไรตอนนี้เนี้ย ฉันจะยัดแล้ว"
"อย่าเพิ่ง!! หนูเพิ่งหมดประจำเดือน..มะ..มันน่าจะยังมีหลงละ..เหลือ"
ไอคิวตอบแล้วพยายามจะจับลำท่อนยัดอีกรอบแต่ใบบัวขยับสะโพกเบี่ยงเล็กน้อยก่อนเอ่ยขึ้นแบบนั้น
"ใบบัวเธอจะฆ่าฉันรู้มั้ยเนี้ย!! เธอจะฆ่าฉัน!!!!"
"ก็มันจริงนี่พี่..."
"ให้ฉันเอาเธอเถอะนะ ทนไม่ไหวแล้วเนี้ย แกล้งคนเ****นมันบาปมากกว่าแกล้งคนหิวข้าวอีกนะเนี้ย!!" ไอคิวยังคงโวยวายไม่หยุดเพราะใบบัวไม่ให้เขาสอดใส่เสียที
"ก็หนูกลัวมันสกปรกนี่..นี่น่า..."
"มันไม่เปื้อน ฉันเอามือล้ว
