"ก็แค่คิดถึง เลยมาหา" คำบ่นยืดยาวของใบบัวหายไปเพียงแค่ประโยคที่ไอคิวบอกว่าคิดถึง เธอนิ่งก่อนใบหน้าแดงกล่ำจนทำตัวไม่ถูก แต่เมื่อเห็นแผลบนหน้าผากของเขาก็รู้สึกไม่ดี นี่เธอฟาดเขายับเลยจริงๆ
"พี่นั่งก่อน เดี๋ยวหนูทำแผลให้"
ใบบัวค่อยๆทำแผลบนหน้าผากให้ไอคิวจนเสร็จ เธอก็หน้าเห่อร้อนไปหมดเพราะเขาเอาแต่จ้องหน้าของเธออยู่แบบนั้น
"คนหรือหมา ดุชะมัด ดูซิ กี่เขี้ยวเนี้ย" ไอคิวเอ่ยพรางยกมือที่ใบบัวกัดขึ้นมาดู มันมีรอยฟันของเธอแทบจะครบ32ซี่ด้วยซ้ำ
"หนูไม่ใช่หมาสักหน่อย"
"ทำไมเดินออกไปไม่เปิดไฟก่อน มันอันตราย" ไอคิวเอ่ย
"ใครจะไปคิดว่าพี่จะบ้ามาทำเสียงประหลาดที่บ้านหนูละ"
"ไม่ด้บ้าสักหน่อย ก็บอกว่าคิดถึง"
"ก็เจอหน้าแล้วไง พี่กลับไปซ้อมได้แล้ว มีเวลาอีกไม่เยอะแล้วนะ"
"ไม่มีกำลังใจจะซ้อมหรอก ฉันคิดถึงเธอ ฉันทนไม่ไหว"
"โอ๊ยยย บ้า!!"
"5555เขินทำไม มานี่มาหอมที ฟ่อดดดด" ไอคิวรั้งใบบัวไปนั่งตักก่อนหอม
