โรงพยาบาล
นนทชัยพาเปรมมี่ไปส่งโรงพยาบาลและก็ทำให้เขาได้รู้ว่าเธอกำลังตั้งท้องได้ 3 เดือนแล้ว นี่สินะคงเป็นเหตุผลที่พีรวัฒน์ยอมแต่งงานกับเธอ
“คุณรู้แล้วใช่มั้ยว่าฉันท้อง ฉันท้องลูกของพี่พีท เจ้าบ่าวที่กำลังจะแต่งงานกับฉันในอีก 1 อาทิตย์ข้างหน้า แต่ตอนนี้ฉันไม่รู้เขาหายไปไหน.."
“นี่คุณคิดว่าเจ้าบ่าวของคุณมาอยู่กับสาหรอ..?"
“ใช่ เขาไม่ยอมกลับบ้านมาเป็นอาทิตย์แล้ว ติดต่อก็ไม่ได้ ฉันเครียดจนทำให้ปวดท้อง...”
“คุณเข้าใจผิดแล้ว พีทไม่ได้มาหาสาหรอก สาอยู่กับผมตลอดพีทไม่ได้เข้ามายุ่งเกี่ยวกับสาแล้ว..”
“เชื่อได้หรอ เขา 2 คนแอบกินกันมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว."
นนทชัยมองหน้าเปรมมี่อย่างอึ้งๆ นี่เธอก็รู้เรื่องที่พีรวัฒน์มีอะไรกับมาริสาหรอเนี้ยะ
“ในเมื่อคุณก็รู้ว่าเขา 2 คนเป็นมากกว่าเพื่อน แล้วทำไมคุณยังเข้าไปยุ่งกับพวกเขาอีก...”
“ฉันไม่จำเป็นต้องเล่าให้คุณฟัง คุณทำหน้าที่จับตัวพี่สาไว้ให้อยู่หมัดก็แล้วกัน ถ้าคุณทำไม่ได้ฉันจะใช้วิธีของฉันจัดการพี่สาเอง...”
“ห้ามทำอะไรสาเด็ดขาดนะ ต่อให้คุณท้องแต่ถ้าคุณทำอะไรสาผมก็ไม่ปล่อยคุณไว้แน่...”
“ฉันไม่ทำอะไรคนรักของคุณหรอกนะ แค่คุณสัญญาว่าจะช่วยฉันตามหาตัวพี่พีท แล้วให้เขากลับมาแต่งงานกับฉัน คุณจะได้ตัวพี่สาไปส่วนฉันก็จะได้ไปแต่งงานกับพี่พีท...”
นนทชัยมองหน้าเปรมมี่อย่างคนใช้ความคิด
“ถือว่าช่วยให้เด็กในท้องได้มีพ่อแล้วกันนะ...”
.....
ร้านวันวารี
“สา แล้วนี่แกกับพี่นนเป็นยังไงบ้าง..?"
วันวารีหันมาถามมาริสาที่มานั่งทานผลไม้อยู่ข้างๆ ในขณะที่เธอนั่งเย็บชุดแต่งงานอยู่
“ก็โอเคนะ พี่นนท์ก็ดีกับฉันเหมือนเดิม”
“ถามจริงเถอะแกรู้สึกอะไรกับพี่นนท์เขาบ้างไหม.?"
“เขาดีกับฉันมาก มากซะจนฉันไม่กล้าทำให้เขาเสียใจ ตอนนี้ฉันอาจจะยังไม่รักเขาแต่ฉันจะพยายามทำให้ดีที่สุด...”
วันวารีมองหน้าเพื่อนอย่างเป็นห่วง
“ฉันเข้าใจแกนะ คนไม่รักทำยังไงก็ไม่รัก ไอ้คนที่รักแม่ง.! ก็รักไม่ได้ เฮ่อ โลกช่างอยู่ยากจริงๆ.."
วันวารีหันไปนั่งเย็บชุดแต่งงานต่ออย่างปลงๆ
นนทชัยตั้งใจมารับมาริสาที่ร้านพรีเวดดิ้งของวันวารีเพราะรู้ว่าเธอมาที่นี่ และสิ่งที่เขาได้ยินก็ยิ่งตอกย้ำว่ามาริสาไม่เคยรักเขาเลย ต่อให้เขารักเธอมากแค่ไหนเธอก็ยังไม่รักเขาอยู่ดี
นนทชัยเดินออกไปจากตรงนั้นโดยที่ทั้ง 2 คนไม่รู้ว่าสิ่งที่คุยกันเมื่อกี้ ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดมากเพียงใด
.....
ไนท์คลับ
นนทชัยมานั่งดื่มคนเดียวในร้านไนท์คลับแห่งหนึ่ง เขาก็รู้มาตลอดว่ามาริสาไม่เคยรักเขาเลย แต่ที่เธอยอมตกลงแต่งงานกับเขาก็เพราะเธอต้องการหลุดพ้นจากพีรวัฒน์เท่านั้น
“พี่จะต้องทำยังไงสาถึงจะรักพี่บ้าง หรือการเป็นคนดีมันไม่ได้ทำให้สารักพี่ได้เลย....”
เขาหยิบแก้วเหล้าขึ้นมากระดกรวดเดียวจนหมด แล้ววางลงอย่างแรงพร้อมกับกำหมัดจนแน่น
“พี่จะต้องเลวใช่มั้ย สาถึงจะรักพี่ได้...”
เขากำแก้วจนแน่นและมันก็แตกคามือตัวเอง จนเลือดไหลออกมา
“ว๊ายยย...นี่คุณ..”
เสียงร้องตกใจจากใครอีกคนที่เดินเข้ามาเห็นเลือดในมือของนนทชัย
“มือคุณเลือดออกนิ น้องๆ ...พี่ขอทิชชูหน่อยค่ะ."
เปรมมี่รีบเดินไปนั่งข้างๆเขาหลังจากที่ได้ทิชชูจากพนักงานแล้ว
“ทำบ้าอะไรของคุณเนี๊ยะ ดูสิเลือดออกเต็มมือเลย...มานี่ฉันเช็ดให้”
เธอจับมือเขามาจากแก้วใบที่แตก โดยที่เขาไม่ได้สนใจเลยว่าเธอกำลังเช็ดเลือดที่มือให้เขาอยู่
“.....”
เปรมมี่มองหน้านนทชัยมองดูก็รู้ว่าเขาคงไปโกรธอะไรมา
“เรียกฉันมามีธุระอะไร ฉันไม่ดีมีเวลามากพอมานั่งดูคุณกินเหล้าหรอกนะ....”
“ผมแค่อยากหาเพื่อนกินเหล้าเฉยๆ”
“ฉันกินไม่ได้คุณก็น่าจะรู้ ฉันท้องอยู่นะบ้าหรือไงชวนคนท้องออกมากินเหล้า...”
เปรมมี่บ่นเขาแล้วก็นั่งพิงโซฟาอย่างเซ็งๆ
“งั้นก็นั่งเฉยๆ ไม่ต้องพูดอะไร...”
“นี่ ตลกหรือไง ฉันไม่ใช่เด็กนั่งดริ้งที่คุณจ้างให้มานั่งดูคุณกินเหล้าหรอกนะ ถ้าไม่มีอะไรฉันจะกลับเสียเวลาจริงๆ
"....”
เธอกำลังจะลุกขึ้นยืนแต่โดนเขาดึงมือไว้สะก่อน
“เดี๋ยว...”
“อะไรอีกละ...”
“เรื่องที่คุณคุยกับผมเมื่อตอนบ่าย ผมจะยอมทำตามที่คุณขอนะ ผมจะช่วยคุณตามหาตัวไอ้พีทกลับมาแต่งงานกับคุณให้ได้....”
นนทชัยพูดด้วยใบหน้าที่ดูเครียดแค้นต่างจากทุกครั้งที่เขาดูเป็นคนอ่อนโยน
“คุณคงจะรักพี่สามากสินะ.."
นนทชัยมองหน้าเปรมมี่นิ่งโดยไม่ตอบอะไร
“ฉันกลับได้แล้วใช่มั้ย ส่วนคุณก็รีบไปตามหาตัวพี่พีทเร็วๆเถอะ นี่เหลือเวลาอีกแค่อาทิตย์เดียวเอง....”
เปรมมี่พูดจบก็ลุกขึ้นเดินออกไปทันที
.....