กระบี่
เวลา 3 ทุ่ม
ภายในห้องนอนที่มืดสนิทมีเพียงแสงของดวงจันทร์และเสียงของคลื่นทะเลที่ดังลอดผ่านหน้าต่างเข้ามาในห้อง บวกกับความหนาวเย็นภายในห้องและเสียงแอร์ที่พัดดัง แต่ก็ยังดังน้อยกว่าเสียงหายใจของทั้ง 2 คน
นนทชัยที่เอาแต่นอนพลิกตัวไปมาบนเตียงนอนเดียวกันกับเธอ ส่วนเธอที่นอนพลิกหันหน้านอนตะแคงไปอีกทางก็นอนไม่หลับเช่นกัน
“พี่นนท์พลิกตัวไปมาแบบนี้มันทำให้เปรมมี่นอนไม่หลับไปด้วยนะคะ.."
เขาหยุดชะงักทันทีแล้วหันไปมองแผ่นหลังของเธอ
“พี่ขอโทษนะ พี่นอนไม่ค่อยหลับนะ”
“ทำไมถึงนอนไม่หลับละ..?"
เธอพลิกตัวหันมาหาเขา ในจังหวะที่เขาก็หันมามองเธอพร้อมกันแล้วจู่ๆใจเขาก็เริ่มเต้นแรง
“พี่นนท์คิดอะไรอยู่หรือเปล่าคะ มีเรื่องอะไรให้คิดเยอะแยะหรอถึงได้นอนไม่หลับแบบนี้”
เธอจ้องหน้าเขาอย่างสงสัย
“ก็...”
เธอมองหน้าเขาแต่จะบอกยังไงละว่าที่นอนไม่หลับเป็นเพราะเธอนั่นแหละ
“ว่ายังไง เปรมมี่ถาม พี่นอนไม่หล
