เวลาผ่านไป...
พิราสินีเริ่มปรับตัวได้บ้างแล้ว เธอมาทำงานด้วยความสุขและเข้ากับพนักงานคนอื่นได้ดี ก่อนหน้านี้เธอมีปัญหากับการอยู่ร่วมกับผู้อื่น อาจจะเพราะว่าเธอมีเงินและใช้แต่ของแบรนด์เนมกินแต่ของแพงจึงทำให้คนอิจฉาและชอบคิดว่าเธออวดรวยทั้งที่เธอโตมาแบบนี้ด้วยซ้ำ
"วันนี้กินก๋วยเตี๋ยวป๊อกป๊อกนะน้องพริ้ง"
"อะไรคือก๋วยเตี๋ยวป๊อกป๊อกคะ"
เธอมองรุ่นพี่ด้วยความสงสัย นี่คงเป็นวันแรกที่เธอจะได้ไปซื้อของกินด้วยตัวเอง เพราะก่อนหน้านี้พี่แตงกวาเป็นคนเลือกให้ตลอด
"เดี๋ยวคุณลุงจะขับรถเข็นผ่านมาแล้วจะเคาะระฆังเสียงดังหน้าร้าน"
"อ่อ ที่มาของป๊อกป๊อกเหรอคะ"
"ใช่แล้วอร่อยมากเลยด้วย นั่นไงมาแล้วป่ะพี่พาไปซื้อ"
พิราสินีวิ่งตามแตงกวาไปด้วยความอยากรู้ การมาทำงานครั้งนี้อะไรที่เธอไม่เคยเจอไม่เคยได้สัมผัสเธอได้รับรู้จากที่นี่ทั้งหมดเลย ไม่คิดว่าคนที่แตกต่างจากเธอเค้าจะใช้ชีวิตแบบมีความสุขมากขนาดนี้
"วันนี้
