ตอนที่ 6
992 คำ
“ยา... ปลุกเซ็กซ์?”
“ใช่... น่าจะมีผู้หญิงในนั้นแอบใส่ในเหล้าให้ฉันดื่ม”
“งั้น... คุณลม... ไปหาหมอเถอะค่ะ ต้องรีบไปนะคะ”
หล่อนพยายามจะดิ้นลงจากตักของลมทะเล แต่เขาก็ยังรัดเอวแน่นไม่ยอมปล่อย
“ไม่จำเป็นต้องเสียเวลาไปหาหมอหรอก”
“แต่... ไปหาหมอน่าจะดีกว่านะคะ”
“เพราะเธอช่วยฉันได้”
“แต่เดือน... ไม่ใช่หมอนะคะ เดือนไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง...”
“เธอเป็นพยาบาลไม่ใช่เหรอ”
“เอ่อ... ค่ะ...”
ทำไมรอยยิ้มของลมทะเลตอนนี้ถึงได้ดูน่ากลัวนักนะ
สกาวเดือนตัวสั่นเทา ยิ่งเขาเอามือลูบไล้แผ่วหลังของตัวเอง หล่อนก็ยิ่งสะท้านไปทั้งร่าง
“คุณ... ลม... เดือนว่า... อ๊ะ...”
หล่อนยังพูดไม่ทันจบเลย ลมทะเลก็ผลักหล่อนให้ล้มนอนหงายลงบนเตียง และเขาก็ทาบทับลงมาหา
“คุณลม... จะทำ... อะไรคะ...”
หล่อนร้องถามหน้าตาตื่น ยกมือขึ้นดันร่างกำยำที่อยู่ด้านบนเอาไว้สุดแรง
“ปลดปล่อย... ในตัวของเธอยังไงล่ะ...”
“คุณลม!”
นี่หล่อนกำลังฝันไปหรือเปล่า
ต้องฝันแน่ๆ เลย
เพราะในความเป็นจริง ลมทะเลผู้ที่เกลียดชังหล่อนนักหนา ไม่มีทางทำแบบนี้แน่
เมื่อคิดว่าฝันไป สกาวเดือนจึงหลับตาลง และก็ลืมตาขึ้นมาใหม่
แต่เขาก็ยังอยู่ที่เดิม ยังคงคร่อมทับร่างสาวเอาไว้เหมือนเดิม
นี่ไม่ใช่ความฝันหรอกเหรอ?
“ช่วยทำให้ฉันหายร้อนทีนะ สกาวเดือน”
“แต่... ว่า...”
หล่อนจะทำยังไงดี จะทำยังไงถึงจะรอดพ้นเหตุการณ์น่ากลัวนี้ไปได้
“ถือว่าเป็นการตอบแทนบุญคุณที่ครอบครัวฉันเลี้ยงดูเธอมาก็ได้...”
เมื่อได้ยินคำพูดประโยคนี้ของลมทะเล แขนที่ดันหน้าอกแข็งแกร่งของเขาเอาไว้ก็ค่อยๆ อ่อนแรงลงทีละน้อย จนในที่สุดแขนทั้งสองข้างก็ถูกทิ้งลงข้างตัว
ตอบแทนบุญคุณอย่างนั้นเหรอ...
หล่อนช้อนตามองใบหน้าหล่อจัดของลมทะเล หัวใจของหล่อนเจ็บปวดไม่น้อย
ก่อนหน้านี้ลมทะเลเกลียดหล่อนมาก และถ้าเขาได้นอนกับหล่อนอีก เขาก็คงจะยิ่งเกลียดและดูถูกหล่อนมากขึ้น
แต่...
แต่หล่อนไม่มีทางเลือกอะไรอีกแล้ว
“ว่าไงล่ะ ช่วยฉันได้ไหม...”
มือใหญ่ยกขึ้นโอบใบหน้าเล็กของหล่อนเอาไว้ สัมผัสของนิ้วยาวแผ่วเบาและอ่อนโยน จนก้อนเนื้อในอกหวั่นไหวอย่างรุนแรง
“คุณลม... ทรมานมากเหรอคะ...”
หล่อนถามออกไปเสียงสั่นเทา และก็เห็นรอยยิ้มเล็กๆ ที่มุมปากหยักสวยของลมทะเล ก่อนที่เขาจะตอบออกมา
“ใช่... ฉันทรมานมาก...”
หล่อนไม่อยากให้ลมทะเลเจ็บปวดหรือทรมานเลย
หากเลือกได้ หล่อนอยากให้เขาพบเจอแต่ความสุข
“ค่ะ...”
รอยยิ้มเล็กๆ ที่มุมปากหยักสวย ตอนนี้กลายเป็นรอยยิ้มกว้างจนเห็นไรฟันขาวสะอาดสะอ้าน
“งั้นก็หลับตาสิ... ฉันกำลังจะทำมัน...”
แม้จะหวาดกลัว แต่หล่อนก็เลือกที่จะหลับตาลงช้าๆ
ลมทะเลบอกว่ากำลังจะทำมัน... เขากำลังจะทำอะไรเหรอ
จะ... จะทำอะไรกับร่างกายของหล่อนเหรอ?
หัวใจของหล่อนเต้นแรงมาก จนรู้สึกว่ามันแทบจะกระดอนออกมานอกทรวงอกในไม่ช้า
และในขณะที่หัวสมองของหล่อนกำลังสับสนอลหม่านอยู่นั้น ไอร้อนจากปากของลมทะเลที่แตะลงมาบนปากนุ่มเพียงแผ่วเบา ก็สามารถทำให้ทั้งร่างสาวปั่นป่วนรุนแรง
“อ๊ะ...”
เขาถอนปากออกไปเล็กน้อย แต่มือยังคงโอบประคองใบหน้าสาวเอาไว้
รอยยิ้มจางๆ ผุดขึ้นบนใบหน้าหล่อจัด แต่แววตาของเขากลับเปลี่ยนจากสีมืดดำเป็นสีทองเรืองรองแทน
“ไม่มีอะไรน่ากลัวหรอก... เชื่อฉัน...”
หล่อนกำลังจะอ้าปากทักท้วง แต่ปากรุ่มร้อนของลมทะเลก็ประกบลงมาหาเสียก่อน เสียงอุทานตกใจถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอแกร่ง ซึ่งก็ไม่ต่างจากสำนึกผิดชอบชั่วดีที่ถูกจับโยนทิ้งไปแสนไกล
ปากของหล่อนถูกบดบี้ด้วยเนื้อนุ่มๆ แต่ร้อนระอุ รู้สึกเหมือนกำลังจะขาดใจ แต่กลับไม่ตาย...
“คุณลม...”
หล่อนครางเรียกชื่อของเขา หลังจากจุมพิตเร่าร้อนยุติลงชั่วคราว
ใบหน้าหล่อจัดอยู่ห่างจากใบหน้าของหล่อนเพียงแค่นิ้วเดียวเท่านั้น ดวงตาคมเข้มจ้องมองมาด้วยสายตาราวกับจะกลืนกิน นิ้วแกร่งไล้กลีบปากสาวเบาๆ และพึมพำ
“จูบแรกใช่ไหม... หื้อ...?”
หล่อนไม่ได้ตอบเป็นคำพูด แต่ผงกศีรษะตอบขึ้นลงเป็นคำตอบแทน
หล่อนได้ยินเสียงคำรามดังออกมาจากลำคอของลมทะเล ก่อนที่คนตัวโตจะซุกใบหน้าหล่อๆ ลงกับลำคอระหง และซุกไซ้หื่นกระหาย
“อ๊ะ... คุณลม...”
“ฉันจะสอนเธอเอง... จะสอนเธอทุกอย่างเลย สกาวเดือน...”
“อา... คุณลม... เดือน... จักกะจี้... อา...”
เขาซุกไซ้ไม่หยุดเลย ทั้งปากที่ขบเม้ม ทั้งลิ้นที่แลบเลียไล้จนผิวสาวเปียกชุ่ม
“หอมจัง...”
เสียงห้าวครางคำรามอยู่ใกล้ใบหู และเขาก็ยังคงซุกไซ้ลำคอของหล่อนอย่างเอาเป็นเอาตาย
กายสาวคล้ายกับกำลังลอยขึ้นสู่ที่สูง ยิ่งถูกปากของเขาดูดเม้มแดงๆ หลายครั้ง ความรู้สึกอุ่นซ่านก็ยิ่งทวีความรุนแรงขึ้นที่อุ้งเชิงกราน
“อา... คุณลม... อา...”
ตอนนี้เขาไม่ได้แค่ซุกไซ้ลำคอของหล่อนอย่างเดียวเท่านั้น แต่มือของเขาก็ยังซุกซนลูบไล้ร่างกายของหล่อนอย่างไร้ทิศทางไปด้วย
“อา... อ๊า...”
หล่อนสะดุ้งตกใจระคนเสียวซ่าน เมื่อฝ่ามือใหญ่สัมผัสกับเต้านม และบีบเคล้นอย่างแรง แม้จะมีชุดนอนขวางกั้น แต่ไออุ่นจากฝ่ามือแกร่งก็ส่งตรงไปยังหัวนมมากมาย
“ใหญ่จัง... อืมมมม...”
- ผู้เขียน
