ตอนที่ 5

969 คำ
ห้องนอนขนาดกะทัดรัด ถูกปกคลุมด้วยความมืดสลัวและเงียบงันทุกตารางนิ้ว ภายใต้ผ้าห่มสีขาวสะอาดได้ซ่อนร่างบอบบางของเจ้าของห้องเอาไว้ในโลกของนิทรารมย์อย่างล้ำลึก ปัง! ปัง! ปัง! เสียงประตูห้องถูกทุบแรงๆ หลายครั้ง ทำให้คนที่กำลังดื่มด่ำอยู่ในห้วงของความสงบยามค่ำคืนสะดุ้งตกใจ เปลือกตาที่ปิดสนิทอยู่ตอนนี้เบิกโพลง มือเล็กเอื้อมไปกระตุกเชือกโคมไฟที่หัวเตียงเบาๆ จนแสดงสว่างปรากฏขึ้นภายในห้องนอน ร่างอรชรในชุดนอนผุดลุกขึ้นนั่ง ดวงตาจ้องเขม็งไปที่ประตูห้อง ปากอิ่มสีแดงระเรื่อสั่นเทาด้วยความหวาดกลัวระคนประหลาดใจ ใครกันนะมาทุบประตูห้องนอนของหล่อนกลางดึกแบบนี้ สกาวเดือนอดไม่ได้ที่จะเหลือบตามองหน้าจอโทรศัพท์มือถือที่วางเอาไว้หัวเตียง และก็ได้เห็นว่าตอนนี้มันคือเวลาเที่ยงคืนกว่าแล้ว ในขณะที่หล่อนกำลังสับสนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่นั้น เสียงทุบประตูที่หยุดไปสักพักก็ดังขึ้นอีกรอบ ปัง! ปัง! ปัง! แถมครั้งนี้มีเสียงเข้มคุ้นหูดังแซมเข้ามาภายในห้องนอนด้วย “เปิด... เปิดประตูหน่อย สกาวเดือน” “คุณลม...” หล่อนพึมพำในลำคอด้วยความตื่นตกใจ เพราะไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนที่มาเคาะประตูห้องนอนของตัวเองจะเป็นลมทะเลไปได้ เขาต้องการอะไรอย่างนั้นเหรอ? ปกติแล้วหน้าของหล่อนเขายังไม่อยากมองแล้ว แต่ตอนนี้ ค่ำคืน ดึกดื่นแบบนี้ เขามาทุบประตูห้องนอนของหล่อนทำไม หรือว่า... มีเรื่องอะไรต้องการให้หล่อนช่วยเหลือ... “คุณ... ลม... มีอะไรเหรอคะ” ความจริงหล่อนสามารถทำเป็นไม่ได้ยินก็ได้ แต่เพราะรักและเป็นห่วงชายหนุ่ม ทำให้ตัดสินใจตะโกนถามออกไป “เปิด... ประตูหน่อย... เร็วเข้า... เร็วสิ สกาวเดือน” สุ่มเสียงของลมทะเลแหบแห้งกว่าปกติ หรือว่าเขาไม่สบายกันนะ หล่อนเป็นห่วงเขามาก จึงพุ่งตัวลงจากเตียง และไปหยุดที่หน้าประตูห้องของตัวเอง มือเล็กสั่นเทายื่นไปกุมลูกบิดประตูเอาไว้ โครมมมม! เสียงเหมือนของหนักตกลงกระแทกพื้นที่นอกห้องทำให้สกาวเดือนต้องรีบกระชากประตูห้องให้เปิดออกทันที หล่อนเป็นห่วงลมทะเลเหลือเกิน...! และเมื่อบานประตูเปิดออก ภาพแรกที่หล่อนเห็นก็คือ... ร่างสูงใหญ่ของลมทะเลลมลงนั่งกับพื้นห้อง ในท่าคุกเข่า ศีรษะที่เคยทระนงของเขาก้มต่ำลงเล็กน้อย “คุณลม... ไม่สบายเหรอคะ” หล่อนตกใจมาก รีบถลาเข้าไปกับแขนของเขาเอาไว้ หัวใจเต็มไปด้วยความเป็นห่วง เขาเงยเบ้าหน้าฟ้าประทานขึ้นมองหล่อน และก็ทำให้หล่อนเห็นว่าใบหน้าหล่อๆ ของเขาเต็มไปด้วยสีแดงเข้ม “ฉัน... รู้ไม่ดีเลย...” “ไป... หาหมอดีไหมคะ” ศีรษะทุยได้รูปของลมทะเลส่ายไปมา และสายตาของเขาก็จ้องมองหล่อนไม่วางตา จนแวบหนึ่งอดหวาดกลัวไม่ได้ “ฉัน... ร้อน...” “คุณลม... อยากอาบน้ำเหรอคะ” “ฉันร้อน...” ทำไมเขาย้ำว่า ‘ร้อน’ หลายครั้งแบบนี้ล่ะ หรือว่าลมทะเลจะเป็นไข้ “เอ่อ... ขออนุญาตนะคะ” หล่อนเอ่ยจบก็ยกหลังมือขึ้นแตะหน้าผากกว้างของชายหนุ่มเพื่อวัดอุณหภูมิ ก่อนจะพบว่าผิวของเขาร้อนผ่าวจริงๆ แต่ไม่ถึงกับเป็นไข้ “เอ่อ... ตัวคุณลม... แค่รุ่มๆ นะคะ” “พาฉัน... เข้าไปในห้องของเธอ...” สุ่มเสียงของคนออกคำสั่งแหบพร่าอย่างที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน “เอ่อ...” “เร็วสิ...” หล่อนอยากจะพาเขากลับไปห้องนอนของเขาแทน แต่ก็ไม่สามารถขัดคำสั่งได้ “ค่ะ” หล่อนช่วยประคองให้ลมทะเลลุกขึ้นยืน แต่ในระหว่างที่ช่วยเหลือเขานั้น ร่างกายก็เสียดสีกันโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ หลายครั้งที่เขาทำท่าเหมือนจะล้มลงมาทับร่างของหล่อน แต่หล่อนก็เอามือดันเอาไว้ได้สำเร็จทุกครั้ง ใจคอหล่อนไม่ดีเลย เพราะหล่อนไม่เคยอยู่ใกล้ๆ กับลมทะเลแบบนี้มาก่อน “เอ่อ... คุณลมนั่งพักก่อนนะคะ” หล่อนประคองเขาให้นั่งลงบนเตียงของตัวเอง ก่อนจะขยับตัวออกห่าง “จะไปไหน” “เดือน... จะไปหยิบยาแก้ไข้มาให้ค่ะ” หล่อนกำลังจะหมุนตัวเดินออกไป แต่แขนเรียวถูกคว้าเอาไว้เสียก่อน “อ๊ะ...” เขาไม่ได้แค่คว้าแขนของหล่อนเอาไว้ แต่เขาออกแรงกระชากร่วมด้วย ทำให้ร่างบอบบางที่ไม่ได้ตั้งหลักของหล่อนล้มลงบนตักแข็งแรงของเขาโดยบังเอิญ “ขะ... ขอโทษค่ะ...” หล่อนหน้าแดงซ่าน รู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว เมื่อบั้นท้ายสัมผัสเข้ากับหน้าขาแข็งแกร่งของลมทะเล และเมื่อตั้งสติได้ก็พยายามขืนตัวออก แต่แขนกำยำรัดแน่นไม่ยอมปล่อย “คุณลม... เดือน... จะไปหยิบยามาให้ค่ะ” “ฉันไม่ต้องการยา” แล้วเขาต้องการอะไรล่ะ แล้วทำไมมือของเขาถึงได้ขยับไปมาบนร่างกายของหล่อนแบบนี้ หัวใจของหล่อนจะหยุดเต้นอยู่แล้วนะ “งั้น... ไปหา... หมอไหมคะ...” “ไม่...” เขาตอบห้วนๆ และก็ไม่ละสายตาไปจากใบหน้าของหล่อนเลย หัวใจของหล่อนเต้นแรงระรัว ร่างกายอุ่นซ่านโดยอัตโนมัติ และเมื่อเห็นสายตาคมเข้มมองต่ำไปที่ริมฝีปากของตัวเอง หล่อนก็อดไม่ได้ที่จะแลบลิ้นออกมาเลีย “เธอช่วยฉันได้” น้ำเสียงของลมทะเลกระเส่ามากยิ่งขึ้น “คะ...?” “ฉัน... ไปดื่มมา แล้วก็รู้สึกเหมือนจะถูกวางยา” “วาง... ยา... เหรอคะ” นี่เขากำลังหมายถึงอะไรกันนะ “ใช่... ยาปลุกเซ็กซ์” คำพูดของลมทะเลทำให้สกาวเดือนถึงกับเบิกตากว้างตกใจ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม