EP.5 ใจละลาย 1

1191 คำ
หลังจากที่เราพูดเเบบนั้นไปทุกคนมองเราเเบบอึ้งมาก เเต่! ลิดชี่/ โรส: คิกๆ // พวกมันหัวเราะคิกคักกันใหญ่ เราเอาเท้าเตะเข้าหามันเบาๆ จะมาหัวเราะอะไร ก็พูดความจริงนี้น่า พี่เจ้าป่ามองเราเเบบนิ่งมาก นิ่งเเบบออกเเนวเย็นชา ไม่สนใจ ไม่ใส่ใจเลยอ่ะ โห่ย นี้ว่าหน้าด้านหน้าทนเเล้วนะ พี่เขามองเรานิ่งๆ ส่วนเรายักคิ้วให้พร้อมยิ้มกว้าง ก็บอกว่าจะเอาคนนี้ อยากได้คนนี้ เจ้าป่า: ..... พี่เจมส์: โห่.... น้องนาโนครับ เล่นเเบบนี้เพื่อนพี่ก็เขินเเย่สิ// พี่เจมส์พูดยิ้มๆ เอ่ยเเซวเรา เขินอ่า ฉัน: ^_^ ก็คือเเบบ พี่เจ้าป่ามองพี่เจมส์ด้วยสายตาอาฆาตมากอ่ะที่พี่เจมส์ว่าพี่เจ้าป่าเขินฉัน เจ้าป่า: เหอะ!// เเนะนางถอนหายใจก่อนจะมองบนเเปปเดียวห่าล่ะมามองบนใส่ผู้หญิงอีกไม่นานหรอกคอยดูเลย จิ้ส์! พี่เจมส์: เอาล่ะครับ วันเเรกเนาะน้องเขาเเค่สร้างสีสันมึงก็อย่าคิดมากไปนั่งลงเลยครับน้องนาโน// พี่เจมส์บอกให้ฉันนั่งลง พี่เจ้าป่ามองฉันด้วยเเววตาไม่พอใจอ่ะ เเต่อีนาโนพอใจซะอย่าง ฮ่าๆ เรายิ้มเเล้วยักคิ้วให้พี่เเกก่อนจะนั่งลงเเละกิจกรรมก็ดำเนินต่อไป โดยการที่อีนาโนนั่งจ้องพี่เจ้าป่าเเบบเอาเป็นเอาตายกันเลยทีเดียวเชียว พี่เขาก็พูดเรื่องต่างๆ งานประชาสัมพันธ์ ประชุมเชียร์วิธีการรับน้องได้ยินมาว่าคณะนี้รับน้องโหดใช่เล่นเลยไม่รู้จะจริงไหมเเต่ก็คงจริงดูจากหน้าพี่ว๊ากเเต่ล่ะคนเเล้ว ยิ่งเฮดว๊ากยิ่งหนัก ฮ่าๆ พี่เจมส์: เอาล่ะครับน้องๆ รับน้องคณะเรา พี่จะไม่รับที่นี้เเต่ก็ไม่บอกว่าที่ไหนวันพุธเจอกันที่หน้าคณะ เวลา 4:30 กระเป๋าเดินทางเตรียมชุดอะไรให้เรียบร้อยเราจะไปกัน 3 วัน 2 คืนใครไม่ไปเจอดีนะครับ เข้าใจไหม?// เราหันไปพูดกับเพื่อนทันที รับน้องด้านนอกอีก โห่... พี่เจ้าป่าอย่าพลาดมาใกล้หนูเด้อออ อิคึๆๆ โรส: ตื่นเต้นว่ะมึง ลุ้นดีเเท้ไม่บอกอีกว่าที่ไหน// มันพูดขึ้นเสียงดัง เรากับอีลิดก็พยักหน้าเห็นด้วยคงคิดถูกเเล้วนะที่มาเรียนคณะนี้ ลิดชี่: เอาไง จ๊วดป่าวอ่ะ(จ๊วดเเปลว่าไป)// มันถามขึ้นมา ไม่ไปก็เจอดีนะสิ ฉัน: ไม่อยากเจอดีว่ะ อยากเจอพี่เจ้าป่ามากกว่า// ฉันพูดพร้อมกันบิดตัวไปมาเเละเเล้วคนที่เราจ้องอยู่ตั้งนาน ก็เดินออกไปพร้อมพี่เจน เคยเป็นไหมเวลาคนที่เราเเอบชอบเดินไปไกลจากสายตามันรู้สึกนอยด์ๆ อ่ะทั้งที่ไม่ได้เป็นอะไรกับเขาด้วยนะ บ้าบอ พี่ฝน: เอาล่ะจ้ะ เเยกย้ายไปเรียนกันได้ไปพบอาจารย์นะพรุ่งนี้พี่ขอนัดที่นี้เวลาเดิม ห้ามเลท ห้ามช้า ห้ามป่วย ห้ามตาย นะคะ//อื้อหือ สวยเเต่โหดมากอ่ะ ห้ามลา ห้ามตาย ตบท้ายด้วยนะคะ ปีหนึ่ง: ขอบคุณพี่ๆค่ะ/ครับ หลังจากนั้นพวกเราก็เดินออกมาเข้าห้องเรียนกันก็ไม่มีอะไรมากสำหรับวันเเรกรับตารางเรียน พบป่ะอาจารย์ที่ปรึกษาเล็กน้อยวันเเรกไม่มีอะไรมากเเต่ฉันเบื่อมากอ่ะอยากเจอหน้าพี่เจ้าป่าเเล้วหายใจเข้า หายใจออก เป็นหน้าเขาอีกเเล้ว เห้อ~ อีลิดชี่:ถอนหายใจเหมือนญาตมึงเสียอ่ะ // เราหันไปมองหน้าเพื่อนที่พวกมันมองเราอยู่ก่อนเเล้ว นี้กูจะเป็นเอามากเเล้วนะ พึ่งเจอเขาวันเเรก ก็จะอาการสาหัสขนาดนี้ ฉัน: ป่าวหรอกน่า โว๊ะ// ฉันตอบปัดๆไป อาจารย์ก็พูดอะไรก็ไม่รู้ อีโรส: มาอยู่หอในป่ะ น่าหนุกอ่ะ// อยู่ดีๆมันก็พูดขึ้นมาดื้อๆ เออ เเต่เขาว่ามีรับน้องภายในหอด้วยน่ะโว้ย ฉัน: อีลิดล่ะ มันประหลาดมันจะมาอยู่กับพวกเราได้ป่ะ ป๊าป!! ฉัน: อีสัส ตบมาได้เนาะ หัวคนนะไม่ใช่เคาะเเตงโมหาผลที่สุก อีเพื่อนเลวฮรือ// ฉันโวยวายใหญ่โต ก็ไม่ได้เจ็บขนาดนั้นหรอกโรคสำออยล้วนๆ ผู้ชายในห้องเยอะ ก็มีมองมาเเล้วยิ้มให้กับความน่ารักของอีนาโนบ้าง(ไรต์: เขาว่าหนูบ้าเลยมองลูก!) อีลิดชี่: ประหลาดอะไรย่ะปากหมามาก// นางเบ้ปากใส่ฉัน ฉันก็หัวเราะคิกคักที่ได้เเกล้งนาง โรส: พอๆ กัดกันตลอดฟังๆ รุ่นพี่กูบอกว่า มันมีเป็นเเบบบ้านพักรวม เเต่อยู่ข้างในอะเข้าใจป่ะ ผู้หญิงกับผู้ชายอยู่ด้วยกันก็ได้ เเต่ต้องไปจองไว้ไงเข้ามาไหมล่ะ? ฉัน/ อีลิด: อ๋อ... เเบบนี้นี้เอง โรส: กวนส้นตีน จากนั้นเราก็พูดคุยกันไปทั่ว ทั้งเรื่องที่จะเข้ามาอยู่ในหอใน ไม่รู้มิ๊กับเเด๊ดดี้จะอนุญาตหรือป่าวนี้สิ เเต่ก็อยากมานะน่าสนุกดีมันเป็นการฝึกตัวเองด้วย เเต่ถ้ามาคุณน้องชายฉันได้อยู่คนเดียวเเน่เเต่ก็คงไม่อะไรหรอก มันไม่ได้ติดฉันขนาดนั้น ตีกันทั้งวันทั้งคืน เเต่รักกันดี มันอายุ 17-18 ปีเเล้วนะ ส่วนฉัน 18-19 ปี สงสัยใช่ไหม ว่าทำไมฉันมีน้องชาย ทั้งที่เเด๊ดดี๊ป่วย เเละไปรักษาตัว ความจริงจริงก็ ไลอ้อน เป็นเด็กที่มี๊กับเเด๊ดรับมาเลี้ยง ตอนฉัน อายุ 7 ขวบ เนื่องจากเเด๊ดอยากมีลูกชายมาก เเต่มี๊กลัวเป็นเเบบเดิมอารมณ์คนเคยสูญเสียเนาะ มันก็เป็นเรื่องของผู้ใหญ่เขาเเหละ เลยให้เเด๊ดไปทำหมัน เเละรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมที่ถูกต้องตามกฎหมายเลี้ยงดูอย่างดีด้วยความที่น้องห่างกับฉันเเค่ปีเดียว เราเลยสนิทกันมากรักกันมากด้วย เราคิดว่าเป็นน้องเเท้ๆของเราเลยทั้งนามสกุล พินัยกรรม มีชื่อน้องหมดก็คือเป็นคนในครอบครัวอย่างสมบูรณ์ มี๊กับเเด๊ดรักเราสองคนเท่ากันเลยอยากได้อะไรก็บอก มันอ่ะ ถึงจะติดเกมส์ ติดสาว เเต่มันก็เรียนเก่งไง ไม่เหมือนฉัน ฮ่าๆ เราเลิกเที่ยงพอดี อาจารย์ไม่สอนวันเเรกเราสามคนก็เดินออกมาชิวๆ ตามประสาคนสวยงี้ โรส: ไปห้างป่ะ อยากไปซื้อชุดนักศึกษาใหม่// นางชวนพวกเราเเกมบ่นไปด้วย เอาจริงๆ ยาวๆนี้ไม่ใช่เเนวเลยนะ ฉัน: อืม ไปดิ ไปๆ // ฉันพูดพลางมองไปทั่วคณะทุกซอกทุกมุมที่สายตามองไปถึง เเต่ก็ไม่เห็นพี่เจ้าป่าเลยอ่า ไปไหนเนี่ย อีลิด: เออๆ ไปรถกู
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม