EP.4 ความรู้สึกติดจรวจ
1956 คำ
EP. 4 ความรู้สึกติดจรวจ
ฉันอมยิ้มน้อยๆ รับสัมผัสนั้นอย่างปลาบปลื้ม โอ้ยได้เจอวันเเรกพี่เขาก็หอมหน้าผากอีนาโนเเล้วค่ะเเม่!
ผู้หญิง: กรี้ดดดด!! อีเด็กบ้ามึงออกไปจากตัวเจ้าป่าเดี่ยวนี้!
หลังจากได้ยินเสียงเเว๊ดๆ มานั้นฉันก็รู้สึกว่ามีเเรงมากระทำต่อช่วงไหล่ฉันอย่างเเรง
พรึ่บ!
ปึก!!
ฉัน: โอ้ยย// ฉันร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อคนที่นั่งอยู่ดีๆ ลุกขึ้นมาเเล้วจับไหล่ฉันผลักออกโดยไม่สนว่าฉันจะหงายลงท่าไหน!
พี่เขา:....
ฉัน: ใจกูหายเเว๊บเลยสัส! ดีนะมึงรับกูทันไม่งั้นกูคงดังตั้งเเต่มาวิลัยวันเเรกเเน่ๆ // ฉันหันไปบอกอีโรสกับอีลิดเบาๆ เมื่อไอ้พี่หน้าหล่อมันผลักฉันออกอย่างเเรง ทำให้ฉันปลิวออกมา ดีนะที่เพื่อนฉันรับไว้ได้ทัน ไม่งั้น.....เหอะๆ
ผู้หญิง:หึ่ย! ไปกันเถอะป่าอยู่ตรงนี้นานๆมันไม่ดี // นางหันมาเเขวะฉันจ้า เเต่ฉันดันจ้องพ่อของลูกไม่วางตา เเต่เขาเเค่ปลายตามอง ไม่เเสดงความรู้สึกอะไร ก่อนจะเดินเข้าไปในตัวอาคาร อ้าว! ป้ายชื่ออีนาโนเป็นหมันเฉยเลย
ลิด: อยู่ตรงไหนนานเเล้วไม่ดีย่ะ!// นางเดินมาดักหน้าฉันเเล้วพูดเเทรกผู้หญิงคนนั้นไป เเหม๊!!! รุ่นพี่ก็รุ่นพี่เถอะ เเต่นางเเค่เบ้ปากเเล้ววิ่งตามคนที่นางเรียกชื่อเขาว่า 'เจ้าป่า' ไป
ฉัน: ใจเย็นน่า ใจร้อนเหมือนคนเเก่ไปได้// ฉันจับเเขนเพื่อนไว้ มาวันเเรกก็จะมีเรื่องมันก็จะอินดี้ไป กลัวเเม่ได้ขายนาส่งควายเรียน เห้อ~
โรส: พวกหนูขอโทษพวกพี่นะคะ เดี่ยวหนูเก็บเอกสารช่วย // ฉันพยักหน้าตามที่อีโรส เอกสารที่มันปลิวเพราะอีลิดมันถีบฉันไปใส่โต๊ะนี้เเหละ! คุ้มจิตายย
รุ่นพี่1: ฮ่าๆ น้องก็ซีเรียสไปจ้ะ พี่ชื่อเจนนะคะ // พี่ที่ยื่นป้ายให้พวกเราเอ่ยขึ้นอย่างอารมณ์ดี ฉันก็งงๆ พี่เขาไม่ด่าก็บุญหัวเเล้ว
ฉัน: ค่ะพี่ หนูชื่อ นาโนนะคะ นี้อีลิด คนนี้โรส ขอโทษอีกครั้งนะคะ// ฉันเเนะนำทีละคน เเล้วก็เก็บเอกสารให้พวกพี่เขาเหมือนเดิม ก่อนจะยกมือไหว้ขอโทษพวกพี่เขาอีกครั้งที่ทำให้วุ่นวาย
รุ่นพี่ : อย่าคิดมากครับ พี่ก็ไม่เห็นเพื่อนพี่มันมีอาการเเบบนี้มานานเหมือนกัน ฮ่าๆ// ฉันยิ้มให้พี่ผู้ชายอีกคน ดูรวมๆก็หล่อนะคะ เเต่หล่อเเบบตะมุตะมิอ่ะ เข้าใจป่ะ อีนาโนชอบเเบบทรงโจร เเต่ปล้นจริง อะไรเเบบนี้
พี่เจน: เอาล่ะๆ เขียนป้ายเเล้วเเขวนคอไว้ เเล้วไปรอรวมได้เลยจ้ะ//พวกพี่เขาพูดยิ้มๆ หลังจากนั้นพวกเราเขียนเสร็จก็พากันเดินเข้าไปรวมด้านในหอประชุม
ลิด: โห่..... คณะนี้กว้างสัสๆเลย// พวกฉันเดินเข้ามาด้านใน โครตกว้างเลยอ่ะเเต่ส่วนมากมีเเต่ผู้ชายนะผู้หญิงใครจะมาเรียนเกษตร บ้าบอ! ก็คนสวยๆอย่างอีนาโนนี้เเหละจ้า
โรส: เออจริง เเต่คนเรียนเเม่งก็เยอะอีนาโนมึงจะมองอะไรขนาดนั้น อีสัส// มันไม่พูดเฉยๆนะ
ป๊าบบ!!
ฉัน: โอ้ยย! อีบ้าก็ผู้ชายมันกล้าสบตาหนิ//ฉันลูบหัวปอยๆเมื่อฉันมองผู้ชายกลุ่มหนึ่งอยู่ หล่ออ่า หล่อไปหม๊ดดด! อีนาโนก็อยากได้ไปหม๊ด ฮ่าๆ
ลิดชี่: มึงยังไม่ชินกับมันอีกเหรอ// ฉันถึงกับมองค้อนมันทันที บ้าบอ มารู้ทันคนสวยทำไม
ฉัน: มองนิดมองหน่อยไม่สึกหรอหรอกน่า เเค่มองในใจมีพี่เจ้าป่าคนเดียว อร๊ายย!// ฉันพูดเเล้วก็บิดไปมาเบาๆ คนอะไรชื่อเจ้าป่า น่ากินเป็นบ้า(?) (นางหนักจริงๆนางเอกคนนี้)
โรส: อยากเข้าป่า อยากหลงป่าว่ะ
ลิดชี่: ขอติดป่าด้วยคน
ปึก!!
ลิดชี่: โอ้ย! อีนาโนถีบกูมาได้นะมึง
ฉัน: ติดป่าเหี้ยไรติดตีนกูก่อนเนี้ยของกูค่ะ! ของกู! // ดีที่อีโรสรับอีลิดไว้ทันนางเบ้ปากให้เราเบาๆ ความวันเเรกเนาะ
ก็ขอเป็นปีหนึ่งใสๆ เเต่งหน้าเบาๆ เอาจริงๆตื่นสาย เสื้อหลวมๆ กระโปรงพีชยาวถึงเข่าไปเลยจ้า รองเท้าผ้าใบก่อนวันเเรก บอกไปเเล้วนะทำไมเลือกเรียนคณะนี้ ขี้เกียจ+โง่ ฮ่าๆๆ
หลังจากนั้นพวกเราสามคนก็เข้ามานั่งรวม ที่โรงยิมขนาดใหญ่มีรุ่นพี่หน้าโหดนั่งไขว่ห้างอยู่ด้านหน้า ปีหนึ่งก็นั่งเรียงเเถวกันยาวไปตามที่รุ่นพี่จัดให้ เราสามคนก็เข้ามานั่งในเเถวเรานั่งตรงกลางด้านซ้ายเป็นอีลิด ด้านขวาเป็นอีโรสเป็นเเถวตอนลึกอ่ะปีหนึ่งก็ทยอยกันเข้ามานั่งเรื่อยๆเราก็สงบเสงี่ยมตามนิสัยคอยมองหาพี่เขา เเต่ไม่เห็นเลยอ่ะ อีนาโนเสียใจ
รุ่นพี่ 6-7 คนอยู่ด้านหน้าเดินไปเดินมามองปีหนึ่งด้วยสายตานิ่งๆ เหมือนข่ม เเต่ อีนาโนไม่กลัวค่ะ สายตาผู้ชายสู้ตาย!
อีโรส: เเม่ง! จะพูดอะไรก็ไม่พูดเดินบอยเเบนกันอยู่นั้นเเหละ// อีโรสมันบ่นเนื่องจากปีหนึ่งน่าจะมากันครบเเล้วเเต่พวกพี่ผู้ชายที่เขาเรียกกันว่า พี่ว๊ากป่ะ? เดินไปเดินมา มองคนนั้นคนนี้อยู่
ลิดชี่: หล่อให้อภัย// อีลิดมันพูดเสริม เออ! ก็หล่อจริงเเหละเเต่เเม่งทรงโจรโดนใจจริงจ้าเรามองไปมองมาเเต่ใจอีนาโนเเม่งไม่อยู่ตรงนี้ไง ผู้หญิงคนนั้นพาพี่เจ้าป่าของนาโนไปไหนวะ หึ่ย
ปั้ง!!
พวกเรา: เฮือก!!// พวกเราสะดุ้งทันทีเมื่อรุ่นพี่คนหนึ่งตบลงที่โต๊ะอย่างเเรงมาเรียนเกษตรหรือมาเรียนทหารเนี่ยหน้านิ่งเกินไปเเล้วนะ
พี่ว๊าก1: สวัสดีครับน้องๆทุกคนพี่ชื่อ เจมส์ อยู่ปี 3 คณะเกษตรศาสตร์ อันดับเเรกยินดีต้อนรับน้องๆทุกคนสู่คณะนี้ครับ // พี่ว๊ากที่หน้าหวานๆ เเต่นิ่งๆ เอ่ยขึ้น เเล้วมรึงจะตบโต๊ะทามมายย
พี่เจมส์: คนต่อไปพี่ ต่อ ว๊ากครับ // พี่คนที่นั่งขาไขว่ห้างยกมือขึ้นเเล้วเอานิ้วลงเเต่นิ้วนางอ่ะคูลๆ หล่อจ้าา งานดีเวอร์~ นั่งฟังทั้งวันก็ยังได้พูดเลย
พี่เจมส์: คนต่อไป พี่ฝน ว๊ากครับ// พี่ผู้หญิงที่นั่งยิ้มอยู่ยืนขึ้น เเล้วยกมือสวัสดีพวกเรา สวยง่า ยิ้มสวยมาก เเลดูใจดีด้วย
พี่เจมส์: คนต่อไป พี่เจน กับพี่ เอ็ม ว๊ากครับ! // พี่ผู้หญิงที่ลงทะเบียนด้านหน้านี้น่ากับพี่ผู้ชายที่ใส่ช๊อป ดูเลวๆ เเต่น่ารักก งื้อ
ปีหนึ่งญ: กรี้ดดดดดพี่เอ็ม // หลังจากเเนะนำผู้ชายคนสุดท้ายเสร็จ ผู้หญิงปีหนึ่งต่างกรี้ดกร๊าดกันใหญ่ สูง ขาว เท่ สมาท จัดฟัน โอ้วเย.... โอ้วเย...
โรส: มันหล่อตรงไหน
พรึ่บ!
อ่ะจ้า! คืออีโรสมันพูดขึ้นเเบบทำนองเดียวกันกับที่พวกผู้หญิงพากันหยุดกรี้ดเสียงมันเลยดังขึ้นเป็นที่น่าสนใจจากที่พี่เอ็มยิ้มอยู่ กลายเป็นขมวดคิ้วเเทน ฮ่าๆ สายตาผู้หญิงนี้เเบบ... มึงไม่รอดเเน่!! อีนาโนไม่ทำเเบบนี้เเน่นอนขอบอกไว้ก่อน
พี่เจมส์: อ่ะ..เอ่อ ครับๆ ฮ่าๆ เเละคนสุดท้ายเฮดว๊ากของเราครับพี่ เจ้าป่า
ทุกคน: .....
ทุกคนต่างเงียบเพราะเจ้าของชื่อไม่ได้เดินออกมาด้านนอกเเต่อย่างใดทุกคนเลยเงียบเพื่อมองหา เเต่ที่ฉันเงียบเพราะว่าฉันอึ้ง!! ผัวอีนาโนเป็นเฮดว๊ากหรอเนี้ย อร้าย~~
ปีหนึ่งญ: กรี้ดดดดดดดพี่เจ้าป่าาา!!!// จู่ๆ ผู้ชายหน้าตาดีที่ฉันคุ้นเคยเขาก็เดินออกมาจากประตูด้านหนึ่งจากที่เงียบกริ้บ กลายเป็นเสียงกรี้ดที่ดังมากจนฉันต้องยกมืออุดหูพวกนี้หนิ พี่เขาจุ้บหน้าผากฉันเเล้วย่ะ
พี่ป่า: สวัสดีครับ ผมนาย นักรบ เอกรวิชัยสิทธิ์ อยู่ปี 3 เป็นเฮดว๊าก มีหน้าที่มาดูเเล ปี 1 ครับ // เเค่เขาเอ่ยปากพูด ผู้หญิงก็กรี้ดเเล้วอ่ะ
ฉัน: อีโรสอีลิด กูจะเป็นลม// ฉันพูดขึ้นหลังจากพี่เขาเเนะนำตัวท่าทางถือไมค์นั่งอยู่บนเก้าอี้นั้น โอ้ย บ้าบอ มันกะหล่อโพดดด!!!
ปีหนึ่งญ: พี่เจ้าป่าขา// อีเหี้ย! มึงจะประสานเสียงเรียกชื่อผัวกูทำไมเดี่ยวเเม่ลุกตบเรียงเลย ผู้ชายนี้คือเเบบ เบ้ปากให้พี่เเกอ่ะ ฮ่าๆ
ลิดชี่: หล่อเเบบเหี้ยๆ หล่อทะลวงตับกูมากเเม่// มันพูดพร้อมมองพี่เจ้าป่าสายตาละห้อย
ฉัน: เขาจุ้บหน้าผากนาโนค่ะ// ฉันชี้เข้าหน้าผากตัวเอง เเล้วยิ้มหวาน
ลิดชี่: เออ! อีบ้า// มันเบ้ปากใส่ฉันเเล้วหันไปมองพี่เจ้าป่าต่อ เดี่ยวๆ เดี่ยวประกาศศักดิ์ดาเลยใครของจริง อิอิ
พี่เจมส์: โห่... เเซวเจ้าป่าคนเดียวเเบบนี้ เจมส์เสียใจนะครับ// พี่เขาพูดเชิงงอนๆ เเต่ที่เด็ดกว่านั้น พี่เจ้าป่าหันไปมองเพื่อนเเล้วยิ้มค้าา ตาย!! รอยยิ้มนี้ ซ๊อตนี้ข่อยตาย~~
ฉัน/ โรส/ ลิด/ ปีหนึ่งญ: กรี้ดดดดดดดดดดดดดดด!!!// โห่..ยิ้มนี้อานุภาพโครตรุนเเรง ที่บอกว่าอยากได้ไม่เคยพูดเล่นนะ
โรส: หล่อเหี้ยๆๆ อีสัส!
ลิดชี่: มดลูกสะเทือนเลยค่ะยิ้มที
ฉัน: อยากได้พี่มาเป็นผัวค้า~~
ทุกคน: ......
พรึ่บ
นั้นไง เวรเเล้วไหมล่ะ อ้าว มึงจะมาเงียบตอนกูตะโกนไม่ดร้ายยยยฮือคือทุกคนมองมาที่ฉันหมดรวมถึงเพื่อนฉันด้วยพี่เจ้าป่าก็มองมา เวร! เวร! เวร! เลยทีนี้อีนาโนอายฮรือ นาทีนี้โครตอยากเเทรกเเผ่นกระเบื้องลงไปเป็นกาวเคลือบกระเบื้องเลย สายตาผู้หญิงนี้คือเเบบพร้อมตบกูมากกว่าอีโรสอีก
พี่ป่า: ....
พี่เจมส์: น้องว่าอะไรนะครับยืนขึ้นสิ// นั้นไง! เวรซ้ำสอง ทุกเเรงสายตากดดันมาที่ฉัน อีบร้า! อีปากไม่รักดี อีความรู้สึกติดจรวดเอ้ยย!
ลิดชี่: ลุกสิอีห่า คนมองมาเยอะเเล้ว//มันจี้เอวฉันยิกๆ ฉันยิ้มเหยๆ เเล้วค่อยๆยืนขึ้นหน้าพวกพี่นี้นิ่งมากเชื่อป่ะโดยเฉพาะเจ้าตัว
ผู้ชายปี1 : หุ้วว// พอฉันยืนขึ้นเท่านั้นเเหละ เสียงโห่เเซวของเพื่อนผู้ชายก็ดังมาทันที ก็สวยอ่ะนะ หรือฉันลืมใส่ซับในมาว่ะ?
พี่เจมส์: น้องว่าอะไรนะคะ เเล้วชื่ออะไรหืม// มีคงมีค่ะว่ะมรึงอย่ายิ้มบ่อย ใจอีนาโนมันลังเล
พี่เจ้าป่า: ....
ฉัน: ชื่อ นาโนค่ะ อยากเป็นเเฟนพี่เจ้าป่า// พอเท่านั้นเเหละ
รุ่นพี่: ว้าว~
เจมส์: โอ้โห น้องออกตัวเเรงมากไอ้ป่าว่าไงเนี่ยย// นางมองฉันนิ่งๆ ฉันก็ฉีกยิ้มหวานส่งไปให้คิดหรอว่าฉันจะอาย เเค่เเปปเดียวเท่านั้นเเหละ ฮ่าๆๆ
ฉัน: ^_^
พี่เจ้าป่า: ปัญญานิ่ม
ฉัน: อยากอื่นก็นิ่มค่ะ
ทุกคน: ….//ดูท่าจะอึ้งเเละว้าวกับคำตอบฉันมาก
เรื่องนี้เเอดเเต่งเมื่อปีก่อนๆ เเต่ตอนนั้นคือยังฮิตภาษา(สก๊อย)ที่เขาชอบพูดกัน (?) เลยนำมารีไรท์ เเต่ภาษายังคงความเป็นวัยรุ่นอยู่ ขอให้ทุกคนเปิดใจอ่าน ประหนึ่งว่าใส่อารมณ์ตามตัวละครไปด้วยได้เลย
- ผู้เขียน
