16.30
“คอปกลับด้วยดิ ไม่ได้เอารถมา”ฉันถามไอ้คอปหลังเลิกเรียน วันนี้เนียร์มันไปรับที่คอนโดขี้เกียจขับรถมาเอง
“กูไม่ว่างว่ะ ไอ้เจฟ่าไงมันผ่านคอนโดมึง”ฉันเหลือบตามองเจฟ่า เหอะ! ใครอยากจะไปกับเจฟ่าสองต่อสองละ
“มึงติดธุระอะไรอ่ะ กูมะ.......”ฉันถามคอปแต่ยังไม่ทันจะพูดจบประโยคดีเลย
“ไปกับกู กลัวโดนอะไร?”ผมถามเสียงเรียบมองพายยิ้มมุมปาก ไปกับผมไม่ทำไรหรอกถ้าไม่พูดอะไรไม่เข้าหูผม ก็รอด!
“โดน?โดนไรวะ”
ฉันเขม่นตามองเจฟ่าพูดโครตสื่อได้สองทางเลย! พูดอะไรออกมาคิดจะทำอะไร!
“มึงไปกับมันเนี่ยแหละ ปลอดภัย”
ครับ ไปกับผมปลอดภัยแต่กับพายผมไม่รับประกันว่ะ เอาจริงๆพายแม่งก็ใช้ได้เลย
“(หรอ! โครตปลอดภัยเลย!!)”ฉันคิดในใจ เจฟ่ามันคิดจะทำอะไรก็ได้ฉันคิดไม่ถูกหรอก ขนาดตอนนี้มันหน้านิ่งฉันยังไม่รู้เลยในหัวคิดอะไรบ้าง
“อย่าลีลาเดินตามกูมา”ผมจับแขนพายดึงให้เดินตามลีลาชักช้ามัวแต่อั้มอึ้งอยู่นั่นแหละ
“ปล่อย จะดึ
