บทที่5. หลงทาง..

1532 คำ

ขบวนเดินทางออกเดินทางตรงกำหนดเดิมมีเสียงคุยจอแจตลอดทริป แต่มีเพียงหนึ่งเดียวที่หุบปากแน่น เธอไม่อยากรวมวงกับสาวๆ คนอื่นเพราะหัวข้อที่พูดคุยเกี่ยวกับตากล้องขวัญใจของพวกเธอโดยเฉพาะและรัชนิชลไม่มีความเห็น!! ถึงเธอจะรู้สึกดีๆ กับชายหนุ่มเพิ่มมากขึ้นแต่ไม่ได้หมายความว่าอคติในใจจะจางหายไป เมื่อชายหนุ่มยังขยันโปรยเสน่ห์ให้กับคนอื่นๆ เหมือนเดิม เอกเดินนำเมื่อถึงจุดที่รถยนต์ไม่สามารถขับเคลื่อนขึ้นไปได้ สัมภาระของทุกคน ตัวเองต้องรับผิดชอบเอง มีเพียงชายหนุ่มกำยำเท่านั้นที่ต้องแบกสัมภาระส่วนกลางเพิ่มขึ้น เป็นอุปกรณ์ที่ใช้ในการถ่ายทำ และแคสเตอร์ก็ปฏิบัติตามโดยไม่คิดจะปริปากบ่น มาโกโตะ และชายหนุ่มแบกเป้สัมภาระเกี่ยวกับอุปกรณ์ทำงาน เขาสองคนเดินตามเอกไปลิ่วๆ ติดตามด้วยรัชนิชลสาวแกร่ง อากาศเย็นชื้นยามเช้าสองข้างทางเต็มไปด้วยต้นไม้ยืนต้นสูงใหญ่ มันแสดงถึงความอุดมสมบูรณ์ของผืนป่า ที่ความเจริญยังเข้ามาไม่ถึ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม