13

1515 คำ
“เหรอคะ งั้นพี่เทพไปรู้จักกับเพื่อนของลิลลี่ก่อนสิคะ” รินลดาออดอ้อน “เดี๋ยวก่อนสิ นายยังไม่ได้รับผิดชอบฉันเลย” ฟ้าใสเอ่ยขึ้นเพื่อให้รู้ว่าเธอยังยืนอยู่ตรงนี้นะ เทพประทานยังไม่ทันได้เอ่ยอะไร รินลดาก็เอ่ยสวนขึ้นมาทันควัน “หลีกไปสิ จะมาให้พี่เทพรับผิดชอบอะไร... ชิ! สำคัญตัวเองผิดไปหรือเปล่า เขาแค่คุยนิดหน่อยก็ทำเป็นเรียกร้องความสนใจ” รินลดาสะบัดหน้าใส่ลากเทพประทานไปที่กลุ่มของเธออย่างเอาเป็นเอาตาย เทพประทานจำต้องเดินไปตามแรงฉุดของรินลดา เพราะเวลาผู้หญิงโกรธหรือไม่พอใจนี่ แรงกำลังมหาศาลเสียจริง ฟ้าใสยืนฮึดฮัดขัดใจ ไม่นานเพื่อนรักก็มาลากเธอไปจากตรงนั้น เพื่อไถ่ถามความเป็นมาเป็นไปกันอย่างรัวเร็วแทบฟังไม่ทัน... “พี่เทพคะ นี่เพื่อนของลิลลี่ค่ะ ทิพย์กับษาค่ะ” รินลดาเอ่ยแนะนำเพื่อนสนิทให้ชายหนุ่มได้รู้จัก “สวัสดีค่ะพี่เทพ ได้ยินยัยลิลลี่พูดถึงพี่ให้ฟังบ่อยๆ” ศรินทิพย์เอ่ยบอกยิ้มๆ “เหรอครับ” เทพประทานรับคำด้วยใบหน้าเฉยชา “แหม... พูดน้อยจังเลยนะคะ ดีจังค่ะ แต่งงานแต่งการกันไป จะได้ไม่แย่งยัยลิลลี่พูด ยัยลิลลี่น่ะปลื้มพี่เทพมากมายเลยนะคะ” อุษาวดีจีบปากจีบคอพูด “อุ๊ย! ตายแล้วยัยษานี่ พูดอะไรก็ไม่รู้ แต่งงงแต่งงานอะไรกัน” “ใช่ การที่จะพูดเรื่องแต่งงานต้องเป็นคนที่รักกันเท่านั้น ไม่ใช่เรื่องเอามาพูดล้อเล่นแบบนี้” เสียงขรึมเอ่ยออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ รินลดาหน้าเสียรู้สึกเสียหน้าอย่างมากมาย ก่อนจะกลบเกลื่อนคล้ายไม่ใส่ใจกับประโยคนั้นของชายหนุ่ม “พี่เทพนั่งก่อนนะคะ” รินลดาดึงมือชายหนุ่มให้นั่งลงกับเพื่อนๆ ของเธอ เทพประทานจำต้องนั่งเพราะรินลดามองอย่างขอร้อง จริงๆ เขาก็เอ็นดูรินลดาเหมือนน้องสาวเพราะรู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก แต่หลายครั้งเธอทำตัวน่ารำคาญและยุ่งวุ่นวายกับเรื่องส่วนตัวของเขามากเกินไป  “พี่เทพเครื่องดื่มหน่อยนะคะ” รินลดากวักมือเรียกพนักงานก่อนสั่งเครื่องดื่มให้ชายหนุ่ม เทพประทานเพียงแต่จิบเล็กน้อย ไม่ให้รินลดาเสียกำลังใจ ก่อนจะกล่าวขอตัว “ขอตัวก่อน เพื่อนพี่รออยู่” เขาขอตัวเสียงขรึม “เพื่อนพี่เทพคนไหนคะ เอาแบบนี้ เราชวนเพื่อนพี่มานั่งด้วยกัน” รินลดาเกาะแขนเกาะขาไม่ยอมปล่อย “อย่าเลย” เขาปฏิเสธเสียงขรึมเคร่งมากขึ้น “นั่นเพื่อนพี่หรือเปล่าคะ เดินมาจากทางนั้น เราชวนมานั่งดื่มด้วยกันดีกว่า” รินลดาบุ้ยใบ้ให้เพื่อนจัดการ ศรินทิพย์รีบเข้าไปแนบชิด ดึงแขนเชื้อเชิญกฤษในทันที และชายหนุ่มผู้มาใหม่ก็ได้แต่ทำหน้างุนงง เขาเห็นเพื่อนเดินมาทางนี้นานแล้วจึงจะเดินมาตามเท่านั้น กลายเป็นว่าเขาและเพื่อนจำต้องมานั่งให้สามสาวแนบชิดหรือแทบจะป้อนเหล้าเบียดขึ้นมานั่งบนตักก็ว่าได้ ทางด้านกลุ่มของฟ้าใส... “ดูยัยซิลิโคนสิ คว้านายเทพประทานไปหน้าตาเฉยเลย” ปาริชาติพูดอย่างหงุดหงิดใจ “ฮะ! อีตานั่นคือนายเทพประทานอย่างนั้นเหรอ” ฟ้าใสอุทานตาโต เมื่อสักครู่ก็ทะแม่งๆ กับชื่อที่รินลดาเรียกอยู่แล้วเชียว ไม่คิดว่าโลกจะกลมขนาดนี้ “อ้าว... แกยืนคุยกับเขาตั้งนาน ไม่รู้หรือว่าเขาเป็นนายเทพประทาน แปลกคน ตอนแรกพวกฉันคิดว่าแกดำเนินแผนการซะแล้ว เห็นหงิมๆ นะแก รู้จักมักจี่ยืนคุยกันตั้งนาน ไปรู้จักกันตอนไหนไม่เห็นบอกกันเลย แล้วเขาไม่ได้บอกแกเหรอไงว่าชื่ออะไร นามสกุลอะไร” ปาริชาติถามยาวเหยียด เพื่อนรักทั้งสามมองหน้าฟ้าใสเขม็ง “ฉันคิดว่าเขาเป็นพนักงานห้างสรรพสินค้าที่เราไปซื้อของไง” ฟ้าใสตอบด้วยใบหน้าแหยๆ “ฮ่าๆๆ แกจะบ้าเหรอ อีตานี่แหละเทพประทาน ประกิตบูรญานนท์ตัวจริงเสียงจริง” ปาริชาติมองหน้าเพื่อนตาปริบๆ “แล้วจริงๆ สองคนนั่นเป็นแฟนกันหรือเปล่า” ราศีพูดขึ้น ขณะหันไปมองยังโต๊ะของรินลดา “อีตาเทพประทานยังไม่มีแฟน ฉันสืบมาแล้ว ยัยนั่นน่ะแอบอ้าง เพราะว่าบ้านอยู่ใกล้กับหมอนั่น” ปาริชาติส่ายหน้าดิก อธิบายความจริงให้กระจ่างแจ้ง “ตอนที่พนันกัน ฉันก็ไม่ได้คิดจะดึงเขามาเกี่ยวข้องหรอก แต่เห็นยัยลิลลี่คลั่งไคล้จนน่าหมั่นไส้ก็เท่านั้นเอง แถมยังสบประมาทฉันอีกว่าไม่มีทางมีแฟนได้เพอร์เฟคอย่างเจ้าหล่อน และนายเทพประทานก็กำลังฮอตก็เลยกลายมาเป็นตัวพนันให้เรายังไงล่ะ” ปาริชาติอธิบายเพิ่มเติม “โห... แกไปสืบเรื่องอีตานี่มาขนาดนี้เลยเหรอ” ราศีตาโตมองเพื่อน “ฉันยังเจ็บใจอีตานั่นอยู่เลย ขอหน่อยเถอะ” ฟ้าใสหยิบโทรศัพท์มือถือของเพื่อนสาวขึ้นมา ก่อนจะโพสต์ข้อความลงในเฟซบุ๊ก “แกทำอะไรน่ะฟ้า” ปาริชาติเอ่ยถาม ก่อนจะชะโงกหน้ามาดูว่าเพื่อนพิมพ์อะไรลงในเฟซบุ๊ก “เฮ้ย! เยี่ยมไปเลย คืนนี้สนุกแน่ เห็นหงิมๆ นะแก แกก็ใช่ย่อย” ปาริชาติหัวเราะในความฉลาดของเพื่อน ฟ้าใสมองอย่างหมายมาด รับรองว่าคืนนี้เด็ดแน่นอน รู้จักเธอน้อยไปแล้ว หลอกให้เธอซื้อเสื้อชั้นในเพิ่มเพื่อจะขายของ มันต้องเอาคืนกันบ้างเล็กๆ น้อยๆ ฟ้าใสมองชายหนุ่มอย่างสะใจเล็กๆ รู้จักเธอน้อยไปซะแล้ว... ชิ! ตอนนี้คุณเทพประทานหนุ่มหล่อสุดฮอตอยากเลี้ยงสาวๆ ทุกคนที่ผับ... แห่งนี้ สาวๆ คนไหนว่าง เชิญได้เลยค่ะ ปล. จากสาวๆ ที่อยู่ในผับเดียวกับคุณเทพประทาน เพื่อพิสูจน์ความจริง เดี๋ยวถ่ายรูปคุณเทพประทานให้ดู ฟ้าใสเป็นคนถ่ายรูปเทพประทานก่อนโพสต์ลงเฟซบุ๊ก ซึ่งเป็นเฟซบุ๊กที่ใช้ชื่อที่ไม่มีใครรู้จัก แล้วกดแชร์ไปยังสาธารณะ พอกดแชร์ไปมากๆ ก็ไม่มีใครคิดหาต้นตอว่าใครเป็นคนโพสต์คนแรก... รินลดาหน้าหงิกงอเมื่อจู่ๆ ก็มีหญิงสาวมากมายเข้ามาห้อมล้อมเทพประทาน ชายหนุ่มเองก็ดูจะตกใจไม่น้อยเช่นกัน “พวกเราอ่านข้อความจากผู้หวังดีในเฟซบุ๊กค่ะ ว่าคุณเทพมาเที่ยวที่ผับแห่งนี้ แหม... ดีใจจริงๆ ที่ได้เจอตัวเป็นๆ” เสียงใสของสาวๆ ทำให้เทพประทานงุนงงเข้าไปใหญ่ “นี่ถ้าคุณเทพไม่ประกาศให้พวกเรามาดื่มฟรีแบบนี้ พวกเราก็ไม่กล้ามานะคะ คงแอบดูอยู่ใกล้ๆ เท่านั้น” “ดื่มฟรี” เทพประทานทวนคำพูดของหญิงสาวที่มารุมเขาด้วยความงุนงงหนักเข้าไปอีก “ใช่ค่ะ ก็คุณเทพให้คนไปโพสต์แจ้งในเฟซบุ๊กนี่คะว่าคุณเทพจะเลี้ยงเครื่องดื่มสาวๆ ให้รีบมาหาภายในครึ่งชั่วโมง นี่พวกเรารีบสุดๆ เลยนะคะนี่ แค่ยี่สิบกว่านาทีก็มาถึง” “นี่หล่อน ถอยไปห่างๆ พี่เทพเลยไป แล้วอย่ามาพูดจาไร้สาระแบบนี้อีก” รินลดากระแทกร่างนั่งเบียดเทพประทานจนหญิงสาวที่ตามติดเทพประทานกระเด็นไปอีกด้าน “นี่หล่อน เจ็บนะ หล่อนเป็นใคร กล้าดียังไง” “คนนี้ไง ดารานางแบบที่มีข่าวคาวไปทั่ววงการไง” สาวๆ กลุ่มดังกล่าวคราแรกไม่ได้สนใจรินลดา แต่พอเห็นหญิงสาวจะจะก็จำได้ “อ๋อ... คุณลิลลี่นั่นเอง ที่ชอบโพสต์ภาพคุณเทพในเฟซแล้วตู่ว่าเป็นแฟนตัวเอง ทั้งๆ ที่คุณเทพไม่เคยประกาศว่ามีแฟน ใช่ไหมพวกเธอ” หญิงสาวอีกคนพูดขึ้น หันไปถามเพื่อนๆ ที่มาด้วยกัน ทั้งหมดจ้องมองมาที่รินลดาอย่างไม่เป็นมิตร รินลดาทำหน้าเหลอหลาเมื่อความลับแตก แถมเธอยังจะถูกคนพวกนี้ทำให้เสียชื่อเสียงอีก เทพประทานขมวดคิ้วยุ่งเล็กน้อยที่ได้ยินสาวๆ พูดกันแบบนี้ เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าตัวเองจะเป็นที่สนใจขนาดนี้ เนื่องจากเขาไม่เคยนึกสนใจผู้หญิงคนไหนมากกว่าการทำงานและเที่ยวพักผ่อนเพื่อคลายความเครียดจากงาน “ขอตัวก่อน” เทพประทานขอตัวอย่างนึกรำคาญบรรดาสาวๆ ที่ล้อมหน้าล้อมหลัง “อ้าว... คุณเทพจะไปแล้วเหรอคะ เป็นเพราะเธอ ทำให้เขารำคาญ” สาวๆ โทษกันไปมา รินลดาโมโหจนอยากจิกหัวหญิงสาวพวกนี้ตบให้หยุดพล่ามเสียที แต่ภาพพจน์ของเธอก็คงเสีย อุษาวดีจึงปรามเอาไว้
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม