-23-
เหตุผลที่เธอไม่เคยรู้ [1]
โม่หรานหน้าเหวอ ยกมือเกาจมูกแก้เก้อ “ก็ไม่มีอะไรให้พูด”
ฟู่หลิงหลงเลิกคิ้ว แต่ไม่ได้คิดจะพูดอะไรต่อเพราะเข้าใจดีว่าโม่หรานเป็นเหมือนท่อนไม้ ไม่ค่อยเข้าใจเรื่องของมนุษย์โลกเท่าไรนัก เธอจึงเปลี่ยนเป้าหมายมาที่ซูซือเหยียน ยิ้มหวานจับแขนเธอราวกับรู้จักกันมาตั้งแต่ชาติก่อน
“เสี่ยวเหยียน ฉันเรียกเธอแบบนี้ได้ไหม”
“เอ๊ะหรือต้องเรียกว่าน้องสะใภ้” ฟู่หลิงหลงเอามือทาบอก
“เรียกเสี่ยวเหยียนเถอะ/เรียกน้องสะใภ้สิ”
ซูซือเหยียนมองค้อนหลี่เฉิงหลินทีหนึ่ง “เราสองคนยังไม่ได้เกี่ยวข้องกัน”
“อืม...” เขาทำหน้าครุ่นคิด “พรุ่งนี้สำนักกิจการพลเรือนเปิด ไปจดทะเบียนเลยไหม”
“...” ซูซือเหยียนอยากร้องไห้ “ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ทุกคนอย่าบ้าจี้ตามเขานะคะ”
หลี่เฉิงหลินแย่งมือซูซือเหยียนจากฟู่หลิงหลง ใบหน้าเย่อหยิ่งแสดงความเป็นเจ้าของอย่างเต็มที่ “คุณผู้หญิง จะช้าเร็วก็ต้องเ
