-20-
วินาที [1]
เมื่อเลขาฯ หงเดินตามท่านประธานและคู่หมั้นสาวไปจนลับสายตา บรรยากาศในงานปาร์ตี้ยามเย็นก็ค่อยๆ กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง
“ฉันคิดว่าจะเกิดเรื่องแล้วซะอีก”
“ปกติรองผู้จัดการเว่ยไม่เคยเสียอาการขนาดนี้ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างเขากับซูซือเหยียนกันแน่”
“ชู่...อย่าเสียงดังไป ฉันคิดว่ารองผู้จัดการเว่ยคงแค่อยากทักทายเพื่อนร่วมรุ่นตามประสาคนเคยรู้จักกันเท่านั้นเอง แต่ดูจากเหตุการณ์แล้วอีกฝ่ายเหมือนไม่ค่อยอยากรู้จักเขาเท่าไรนะ”
สาวขาเม้าท์คนหนึ่งรีบเอ่ยขึ้นทันที “คนเราเมื่อได้ปีนขึ้นที่สูงก็คงจำเรื่องราวในตอนที่ตัวเองตกต่ำไม่ได้หรอก” น้ำเสียงและคำพูดที่ไม่สามารถปกปิดความอิจฉาได้นั้นทำให้คนที่ฟังอยู่ไม่ค่อยอยากเชื่อถิอสักเท่าใดนัก ทุกคนเพียงแค่ฟังผ่านหูและเปลี่ยนเรื่องสนทนาเป็นแบบอื่น
เว่ยเสวี่ยหลินกำหมัดแน่น เลือกโต๊ะที่ห่างไกลผู้คนแล้วนั่งลงอย่างไม่สบอารมณ์ หลายคนเข้าใจว่าเข
