ตอนที่ 9
1131 คำ
มาลัยใจจะขาด พ่อเลี้ยงเถื่อนเองก็สุดจะทน รีบกระเด้าซอยดุ้นเอ็นเข้าใส่จนมิดสุดโคน
‘โห… จะตายไหมนั่น’
ลูกแก้วอุทานในใจ จ้องมองพวงเพศยาวใหญ่ของอาเถื่อน อัดเข้าใส่เต็มรูระบมแดง กดให้เนื้อกับเนื้อสนิทแน่นเป็นหนึ่งเดียวกัน
“อีกนิด… กำลังมัน… ”
เถื่อนทิศสั่งเสียงเข้ม ใบหน้าเขาแดงก่ำ กรามขบกรอด เขาไม่เพียงกระแทกบั้นท้าย หากยังก้มลงกะซวกปากดูดหัวนมของมาลัยอย่างหิวกระหาย บีบขยำจนหัวนมปูดพองขึ้นรับปลายลิ้น ละเลงเลียสลับไปมาอย่างเอร็ดอร่อย ขณะมือข้างหนึ่งยังโอบสะโพกของหล่อน รั้งเข้ามากระเด้าหน่วงหนัก
‘โห… อีตาอาเถื่อนคนนี้โคตรหื่นอ่ะ”
ลูกแก้วที่ยืนแอบดูจนเสียวรูตามไปด้วย อุทานอยู่ในใจ หล่อนบอกตัวเองให้เงียบไว้ ดวงตาเบิกโพลงจับจ้องมองภาพการร่วมเพศสุดเร่าร้อนในกระท่อมร้างกลางป่าไผ่ เห็นภาพได้อย่างชัดเจนว่าเนื้อกับเนื้อสาดเข้าหากันสนั่น
“กระแทกแรงๆ… ฉันชอบแรงๆ ไม่ต้องกลัวหัก”
คนที่มั่นใจว่าของตัวเองทั้งใหญ่ ทั้งยาว ทั้งแข็งแกร่งรวบสะโพกมาลัยด้วยสองมือ กระฉากเข้ามากระเด้าจนหน้าท้องกระทบกันบลั่บๆ
“อ๊า… หนูสู้ไม่ไหวค่ะ คุณเถื่อนแข็งแรงเหลือเกิน ไอ้จ้อนก็ยาวใหญ่เหลือเกิน… หนูยอมแพ้ค่ะ”
มาลัยยกธงขาว โดนจนจุก ไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน หากหล่อนก็บดบั้นท้ายลงมาเต็มที่
“กระแทกลงมา… ไม่ต้องกลัวหอยแหก อัดลงมาให้น้ำทะลัก… แรงอีก”
เถื่อนทิศเร่ง ทำพูดหยาบคายกระตุ้นเร้าอารมณ์ของมาลัยได้อย่างประหลาด เขารู้ว่าหล่อนชอบแบบนี้
‘โห… มีงี้ด้วยอ่ะ’
ลูกแก้วแทบไม่เชื่อว่าประโยคหยาบๆ ที่ได้ยินเมื่อครู่จะหลุดออกมาจากปากของอาเถื่อนที่ปกติดูช่างสุภาพน่าเคารพนับถือ หากในเวลาที่อยู่ในสถานที่ลับตากับผู้หญิงเช่นในตอนนี้ เขาก็ถอดหัวโขนขว้างทิ้ง ฉีกหน้ากากของความสุภาพทิ้งไปอย่างไม่ใยดี ปลดปล่อยอารมณ์ความต้องการออกมาอย่างเต็มที่ แปลงร่างเป็นหนุ่มใหญ่กระหายสวาท ท่าทางเซ็กส์จัดเร่าร้อนอย่าบอกใคร
“ขย่มหนักๆ… ขย่มให้ฉันแตกสิ อะไรกัน มีแรงแค่นี้เองหรอกหรือสาวน้อย ก็ไหนว่าคิดถึงฉันนักหนา”
เถื่อนทิศแกล้งว่า หลังจากมาลัยแอบโทรมารบเร้าหลายครั้ง ออดอ้อนให้เขาออกมาหาหล่อน
“ก็ของคุณเถื่อนใหญ่เหลือเกิน… แล้วก็อึดสุดๆ”
มาลัยบอกเสียงกระเส่า เถื่อนทิศรวบเอวคอดด้วยสองมือ กดสะโพกของหล่อนกระแทกลงมากับหน้าตักเสียงดังบลั่กๆ
“อ๊าย… อ๊าย… อ๊าย… อ๊าย… ”
เถื่อนทิศกระแทกกระทั้นไม่หยุด ปลดเปลื้องความปรารถนาดิบเถื่อนซ่อนเร้นอยู่ในตัวตนออกมาจนสิ้น ซึ่งมาลัยก็รุกรับได้อย่างถึงพริกถึงขิง เขาจัดหนักจนอารมณ์ของหล่อนกระเจิดกระเจิง
“อู้ว... เสียวสุดๆ อีกนิดนะคะคุณเถื่อน… อูย หนูใกล้แล้ว”
พ่อเลี้ยงยังคงตั้งหน้าตั้งตากระแทกอย่างมิรู้เหน็ดเหนื่อย ก่อนจะส่งสัญญาณด้วยแรงกระตุกสั่นของแก่นกาย ในเฮือกสุดท้ายของความอึดทน เขากระแทกรัวจนก้นลอยขึ้นจากโต๊ะ
“อูย… กระเด้าแรงสุดๆ”
มาลัยหน้าแดงก่ำ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังบลั่กๆ ระงมไปทั้งห้อง พ่อเลี้ยงกระแทกเสยขึ้นมาอย่างแรงจนลูกมะกรูดใต้ฐานแท่งโคน เหวี่ยงโยนอยู่ใต้ง่ามขาของตัวเอง
“อ๊า... อ๊า... อ๊า... อ๊า... ”
มาลัยร้องคราง ซี้ดปากตามจังหวะกระเด้าของอาเถื่อน
“อ่า… มะ… ไม่ไหวแล้ว… แก้วจ๋ากระแทกลงมาแรงๆ… อ่า แก้วจ๊า… อ๊าคคคคค”
พ่อเลี้ยงเปล่งเสียงครางออกมา
“ห๊ะ… ”
ลูกแก้วสะดุ้ง เมื่อกี้เขาเรียกมาลัยว่า ‘แก้วจ๋า’ นั่นมันชื่อเรานี่หว่า?
“อ๊ายยยยย…. ”
มาลัยกรีดร้อง ความซ่านเสียวพรั่งพรูเข้ามาในอุ้งเชิงกรานบีบรัด ขณะน้ำกามสีขาวของพ่อเลี้ยงฉีดพุ่งออกมาตุงอยู่ที่ปลายถุงยาง ท่อนเอ็นฝังแน่นอยู่ในรูสวาทระบมบานของมาลัยที่ยังแบะกลีบก้นลงมากระแทกหน้าตักของเขาเบาๆ ค่อยๆ คลายลง… จนกระทั่งหยุดนิ่งในที่สุด
“ซี้ด… อ่า… พ่อเลี้ยงจ๋า หนูมีความสุขที่สุด พ่อเลี้ยงเอาเก่งแล้วยังยาวใหญ่ ถึงอกถึงใจมาลัยที่สุด”
สองมือของมาลัยโอบใบหน้าของพ่อเลี้ยง รั้งเข้ามาบดริมฝีปากเข้าหากันดูดดื่ม แลกลิ้นกันนัวเนีย ในวินาทีที่ความเสียวซ่านทะยานไปสู่สวรรค์พร้อมกันตอนกลางวันแสกๆ
“โอ้ว… อกอีแป้นจะแตก”
ลูกแก้วที่แอบดูอยู่ใกล้ๆ ในระยะเผาขน ห่างเพียงแค่ฝาผนังกั้น รู้สึกตื้นเต้น ตกใจ เหงื่อซึมชุ่มอยู่ในอุ้งมือทั้งสองข้าง
‘เมื่อกี้เราหูฝาดไปใช่ไหม?’
ลูกแก้วถามตัวเองย้ำๆ คิดว่าตัวเองคงหูเพี้ยนไปเอง กระทั่งคำพูดของมาลัยที่ดังขึ้นมา
“คุณเถื่อนคะ… เมื่อกี้เผลอเรียกชื่อใครคะ”
มาลัยถาม หล่อนไม่ถือสา เหมือนรู้ว่าเถื่อนทิศไม่ใช่ผู้ชายที่ผู้หญิงคนไหนจะครอบครองได้ง่ายๆ
“ใคร… ใครที่ไหน… ”
คนที่เผลอเรียกชื่อของ ‘ลูกแก้ว’ ออกมาโดยไม่รู้ตัว ทำหน้างงๆ
“ก็เมื่อกี้ตอนน้ำจะแตก… คุณเถื่อนเรียกชื่อ ‘แก้ว’ ออกมาค่ะ”
“จริงหรอ… ”
เถื่อนทิศทำตาโต ตกใจ
“จริงสิค่ะ… เรียกมาลัยเป็น ‘แก้ว’ ตั้งสองครั้งแน่ะ”
“ไม่นะ… หูฝาดไปเองหรือเปล่า”
เถื่อนทิศปากแข็งเกินกว่าจะยอมรับความจริง ทั้งที่ตัวเขานั่นแหละที่รู้อยู่เต็มอกว่าในทุกจังหวะกระแทกกระทั้นถั่งโถมดุ้นเอ็นเข้าใส่ร่างเล็กๆ ของมาลัย… ถ้าสลับกันได้เขาอยากให้ผู้หญิงที่ร้องครวญครางอยู่ใต้ร่างของเขานี้เป็นลูกแก้ว
“กลับกันเถอะ”
เถื่อนทิศรีบเปลี่ยนเรื่อง ขยับออกมารูดถุงยางออกจากแท่งเอ็นที่ยังโด่ไม่รู้ล้ม
“โห… ยังแข็งอยู่เลยค่ะคุณเถื่อน”
มาลัยตาวาว ทั้งที่เพิ่งโดนจรวดดุ้นนี้กระแทกมาพักใหญ่ๆ ครั้นพอได้เห็นอีกครั้งเต็มตา ท่ามกลางแสงแดดสีทองที่สาดรอดรูรั่วของหลังคาลงมาอาบไล้ดุ้นลำสีเนื้อน่าเกรงขาม มีเส้นเลือดและลายเอ็นโอบลำ ก็ทำเอามาลัยเกิดอาการร้อนๆ หนาวๆ ขึ้นมาอีกครั้ง
“คุณเถื่อนมีความสุขไหมคะ”
มาลัยถามเหมือนติดตามผลงาน
“ก็โอเคนะ… ”
เถื่อนทิศตอบเบาๆ แม้ผู้ชายคนนี้ปากหนัก ไม่ค่อยเผยความรู้สึกภายในให้ใครรู้ หากมาลัยก็รู้ว่าเขามีความสุข ยืนยันด้วยสีหน้าระเรื่อไปด้วยความสุข หลังจากเอมอิ่มในรสสวาทที่เพิ่งปลดเปลื้องให้ลุล่วงไปจากความทรมานของกันและกัน
หลายวันแล้วที่พ่อเลี้ยงเถื่อนทิศไม่ได้ปลดปล่อยความต้องการที่อัดอั้นมานาน วันนี้ได้พอมีโอกาสได้ลิ้มรส
- ผู้เขียน
