บทที่ 1 ค่าจ้างสิบล้าน
1359 คำ
"ขอบคุณมาก ขอบคุณที่ทุกคนจริงๆ คุณด้วยนะละออ เก่งมาก"
เสียงผู้กำกับเอ่ยกับทีมงานทุกคนเพื่อขอบคุณที่อยู่ถ่ายทำละครจนจบเรื่อง หนึ่งนั้นคือนักแสดงสาวอย่างละออจันทร์ ที่รับบทเป็นนางร้ายหน้าหวาน มีผลงานโดดเด่น และรางวัลการันตีความสามารถมากมาย ทำให้เธอเป็นโด่งดังมาก จนเป็นที่รักของบรรดาแฟนคลับ
"ขอบคุณค่ะพี่ก้อง ขอบคุณที่ให้โอกาสละออได้ทำงานด้วยนะคะ"
"ไม่เป็นไร เพราะฝีมือของเรามากกว่า นี้ต้องเป็นอีกเรื่องที่ดังมากแน่ๆ"
"สาธุค่ะ ละออก็ขอให้เรตติ้งละครปังๆนะคะ"
ก่อนที่ผู้กำกับและเธอจะแยกย้ายไปขอบคุณพี่ๆทีมงานคนอื่นที่ทำงานด้วยกันมาหลายเดือน รวมไปถึงนักแสดงที่รับบทเป็นพระเอก-นางเอกด้วย
ก่อนจะขอตัวกลับบ้านโดยมีผู้จัดการส่วนตัวนั่งมาด้วย
"ในที่สุดก็ถ่ายเรื่องสุดท้ายจบสักที.. เหนื่อยชะมัด"
"ไม่เหนื่อยสิแปลก เล่นรับละครสามเรื่องติดแบบนี้ กลัวไม่มีคนรู้หรอจ้ะ ว่าเป็นนักแสดง"
ตังเมที่กำลังเคลียร์ตารางให้นักแสดงสาว เอ่ยอย่างเหลืออด เธอพยายามเตือนแล้วว่ามันหนัก แต่นักแสดงสาวก็ดื้อ ทำเธอเป็นห่วงแทบตาย กลัวอีกคนจะน็อคกลางกอง
"ก็ละออชอบนี้ค่ะ อีกอย่างมีงานให้ทำก็รีบทำ ก่อนไม่มี เดียวนี้นักแสดงหน้าใหม่ หล่อสวยๆมีเยอะแยะ"
"จ้า~ แม่คนขยัน หาเงินเก่ง แค่เงินที่ได้จากการเป็นพรีเซ็นเตอร์ก็ใช้ไม่หมดแล้ว เพลาๆเรื่องละครลงบ้างก็ได้"
ตังเมเอ่ยเตือนนักแสดงในปกครอง เธอก็เข้าใจนะ ว่าการหาเงินไว้เยอะๆมันเป็นเรื่องที่ดี แต่บ้างทีอีกคนก็ไม่ห่วงสุขภาพตัวเองเลย ยิ่งช่วงนี้มีรายได้จากพรีเซ็นเตอร์เข้ามา ก็อยากให้อีกคนได้พักบ้าง
"พี่ให้เราพักสามเดือนนะ ก่อนเปิดกองถ่ายละครอีกเรื่องที่รับไว้"
ละออยิ้มอย่างดีใจ คิดในหัว ว่าสามเดือนก็ถือว่าไม่นานเท่าไหร่ เธอจะเอาเวลาไปเที่ยวพักผ่อนรอบโลกให้ฉ่ำปอดไปเลย
....
-วันศุกร์-
เอี๊ยดดด
เสียงล้อรถคันหรูสีแดงขับเข้ามาจอดยังหน้าบ้านหลังใหญ่ราวกับคฤหาส์น ซึ่งที่เป็นที่อยู่อาศัยของครอบครัวเธอ ที่มีกันหลายคน แต่ก็ไม่ค่อยได้อยู่บ้านเท่าไหร่ (เหมือนเธอ) จะกลับมาเป็นบ้างครั้ง ซึ่งคนที่อยู่ประจำเลยก็คือคุณพ่อกับคุณแม่ของเธอ
ทันทีที่ละออเดินเข้ามาในตัวบ้าน ก็เจอคุณหญิงไลลากับคุณท่านยักษ์ออกมาต้อนรับ ด้วยสีหน้าดีใจ
"คุณพ่อ! คุณพ่อ! คิดถึงจังเลย~"
ละออเอ่ยอย่างดีใจ ก่อนวิ่งเข้าไปกอดคนที่รักทั้งสองด้วยความคิดถึง
"มาแล้วหรอ ตัวน้อยของพ่อ"
คุณพ่อพูด ขณะที่สวมกอดลูกสาวคนสวย เช่นเดียวกับหญิงวัยกลางคนที่มองลูกสาวด้วยสายตารักใคร่
"เหนื่อยมั้ยลูก แม่ได้ยินว่าถ่ายละครสามเรื่องติดเลยไม่ใช่หรอ?"
"เหนื่อยมากค่ะ แต่สนุกแล้วก็มีความสุขมากเหมือนกัน คุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ"
รอยยิ้มแฉ่งเหมือนเด็กน้อยของลูกสาว ทำชาย-หญิงสูงวัยเอ็นดู ไม่ว่าหญิงสาวจะโตแค่ไหน ก็ยังเป็นเด็กในสายตาพวกเขา
"แล้วนี้พวกพี่ๆ กับลตาไม่อยู่หรอคะ?"
ละออถามถึงพี่ชายทั้งสองกับน้องสาวเธอ ที่ปกติเธอต้องเห็นลตาอยู่บ้าน แต่วันนี้ไม่เห็น
"พี่เขาไปทำงาน ส่วนลตาก็ออกไปเที่ยวกับเพื่อนๆ เย็นๆก็คงกลับ"
ละออพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะพากันย้ายที่คุยเป็นห้องนั่งเล่นใหญ่ของบ้าน
ผ่านไปสักพักใหญ่ก็มีแขกมาเพิ่ม ซึ่งเป็นเพื่อนของคุณแม่ที่เธอน่าจะรู้จัก(มั้ง) ละออจึงขอตัวออกมาเดินเล่นที่สระน้ำของบ้าน เพื่อให้ผู้ใหญ่ได้คุยกัน เธอนั่งดูละครที่ผ่านมาของตัวเอง เพื่อนำมาปรับปรุง และพัฒนาตัวเอง ก่อนสาวใช้จะมาตามให้ไปพบคุณแม่
"ละออมานั่งนี้สิลูก"
ละออที่เดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น รับรู้ได้ถึงบรรยากาศที่ค่อนข้างตึงเครียด ของหญิงสาวสูงวัยทั้งสองคน ทำให้เธอค่อนข้างเกร็ง
"คุณแม่เรียกละออมา มีอะไรรึเปล่าคะ"
"มีคนจะแนะนำให้รู้จักจ้ะ นี้คุณน้าไอวี่ เพื่อนแม่ ..ส่วนนี้ละออ ลูกสาวฉัน"
ละออยกมือไว้ตามมารยาท ซึ่งอีกคนก็รับไหว้พร้อมรอยยิ้ม แต่ความกลุ้มใจก็ยังไม่หายไปจากใบหน้า
"มันจะดีหรอไลลา ..ลองถามหนูละออก่อนมั้ย?"
คุณน้าไอวี่เอ่ยเสียงเครียด มองเธอสลับคุณแม่สายตามีความกังวล ทำละออสงสัย ว่ามันเกี่ยวอะไรกับเธอ
"คืออย่างนี้... คุณน้าไอวี่มีลูกชายคนเดียว ชื่อบาสเตียน เป็นหมอฝีมือดี แต่มีข่าวลือว่าเขา... ไม่ชอบผู้หญิง"
คุณแม่เอ่ยเสียงเครียดไปด้วยอีกคน ซึ่งเธอก็ไม่เข้าใจว่าการที่ลูกชายไม่ชอบผู้หญิง หรือพูดง่ายๆ เป็นเกย์ มันต้องเครียดขนาดนั้นเลย..
"แล้วยังไงคะ?"
"คือน้ามีลูกชายคนเดียวน่ะ น้า.. น้าอยากรู้ว่าเขาไม่ชอบผู้หญิงจริงเปล่า? หรือมันเป็นแค่ข่าวลือ น้าก็เลยอยากจะขอให้หนูละออ ช่วยน้าหน่อยได้มั้ยจ้ะ"
คุณน้าไอวี่เอ่ยพร้อมน้ำตาคลอเบ้า ทำเธอที่นั่งมองอดเห็นใจไม่ได้ เข้าใจเลยว่าความมีลูกชายคนเดียว ก็คงจะคาดหวังอะไรหลายๆอย่าง
"แล้วไม่ลองถามเขาไปตรงๆล่ะคะ?"
"น้ากลัวว่าเขาจะไม่กล้าพูด ฮึก ..น้าแค่อยากรู้ว่าเขาเป็นหรือไม่เป็น น้าจะได้ทำใจไว้แต่เนิ่นๆ หลานเข้าใจน้าใช่มั้ยจ้ะ"
คุณน้าไอวี่เอ่ยพร้อมทำหน้าเศร้า พยายามกลั้นเสียงสะอื้น จนคุณแม่ต้องเข้าไปปลอบ และเธอรู้สึกเห็นใจ
"ถ้าคุณน้ามีอะไรให้ละออช่วย บอกได้เลยนะคะ ละออจะช่วยเท่าที่ช่วยได้ค่ะ"
คำพูดด้วยความหวังดี ทำหญิงสูงวัยมองหน้ากัน ก่อนมองหญิงสาวรุ่นลูกสายตามีความหวัง
"ถ้างั้น ..หลานช่วยพิสูจน์ให้น้าหน่อยได้มั้ย ว่าเขาเป็นเกย์ เหมือนในข่าวลือจริงๆหรือเปล่า"
ละออได้ฟังถึงกับสะตั้นไปสักพัก ก่อนทวนคำพูดของคุณน้า
"พิสูจน์ว่าเป็นเกย์นะหรอคะ?"
"ใช่จ้ะ หลานพอจะช่วยน้าได้มั้ย"
คุณน้าเอ่ยพร้อมแววตามีความหวัง ทำละออปฎิเสธไม่ออก เพราะเธอพูดไปแล้วว่าจะช่วย แต่จะให้ไปพิสูจน์ความแมนของลูกชายน้าเขา มันก็ยังไงอยู่นะ
"แต่น้าไม่ได้ให้หนูช่วยฟรีๆหรอกนะ น้ามีค่าตอบแทนให้ ถือว่าเป็นน้ำใจเล็กๆน้อยๆ ที่หนูช่วยน้า"
คุณน้าเอ่ย ก่อนยื่นเช็คจำนวนเงินสิบล้านมาตรงหน้าเธอ!
คุณพระ! สิบล้าน! เล่นหนังยังไม่ได้เท่านี้เลย
"ไอวี่! ไม่ต้องก็ได้ คนกันเอง"
ละออมองผู้ใหญ่สองที่โต้เถียงกัน ความคิดในหัวตอนนี้ตีกันวุ่นไปหมด แต่ความที่ชอบเงิน และการได้เงินมาง่ายๆแบบนี้ มันหาที่ไหนไม่ได้แล้ว แค่เธอพิสูจน์ความแมนของผู้ชาย มันไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลย
โดยเฉพาะคนที่มีสกิลการแสดงแบบเธอ เท่ากับเธอได้เงินมาใช้ฟรีๆสิบล้านเลยนะ เธอจะพลาดโอกาสที่จะได้เงินสิบล้านมาไว้ในมืองั้นหรอ มีแต่คนโง่เท่านั้นที่จะปล่อยโอกาศนี้ให้หลุดมือไป
"ตกลงค่ะคุณน้า หนูจะช่วยคุณน้าพิสูจน์ความแมนของลูกชายคุณน้าเองค่ะ"
ละออหยิบเช็คสิบล้านมาไว้ในมือพร้อมใบหน้ากรุ่มกริ้ม ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ จนไม่ทันได้เห็นรอยยิ้มมีเลศนัยของหญิงสาวสูงวัยทั้งสองคน
---ツ---
- ผู้เขียน
