บทที่ 5.1
ชะตายากจะหลบหลีก
“คุณหนู ข้าน้อยอาสุ่น”
เสียงรายงานตัวดังขึ้นที่หน้าห้องด้วยน้ำเสียงร้อนรน บนใบหน้าของอาสุ่นฉายชัดถึงความกังวลระคนห่วงใย ทันทีที่คนจากโรงเตี๊ยมซือเป่าไปแจ้งว่าคุณหนูต้องการพบเขา อาสุ่นก็ทะยานตัวออกจากจวนตระกลูหลี่ด้วยความร้อนใจ เวลานี้แม้มายืนอยู่หน้าห้องพักของคุณหนู ใจเขาก็ยังไม่อาจสงบลง หากมิใช่เพราะกลัวว่าจะทำให้คุณหนูห้าถูกผู้คนตำหนิติฉินให้เสียเกียรติ เขาย่อมไม่รั้งรอและพังประตูเข้าไปพบนางเสียเดี๋ยวนี้
“เจ้าออกไปก่อน”
หวังเฟยเฟิ่งเอ่ยบอกสาวใช้ที่เข้ามาช่วยนางแต่งตัวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ อีกฝ่ายก็ขานรับพร้อมกับถอยออกไปปิดประตูให้บุรุษหน้าห้องเดินเข้ามา
“คุณหนูท่านปลอดภัยดีหรือไม่ขอรับ”
ทันทีที่เข้ามาในห้องอาสุ่นก็เอ่ยถามเสียงร้อนรน พร้อมกับกวาดสายตามองหลี่เหิงเย่วตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าด้วยความห่วงใย เมื่อพบว่าคุณหนูของตนไร้ร่องรอยบาดเจ็บใดๆ ความกังวล
