บทที่ 18
ร่างบอบบางในชุดกระโปรงสีหวานตัดเย็บอย่างเรียบ ๆ เดินลัดเลาะไปตามสนามหญ้าบนเนินเล็ก ๆ ที่โอบล้อมด้วยความเขียวขจีของต้นยูคาลิปตัส บางครั้งเธอเห็นหมีโคอาล่าตัวเล็กปีนป่ายอยู่บนต้นไม้เหล่านั้น จริงซีนะ...ต้นกัม ทรี หรือยูคาลิปตัสแท้จริงเป็นที่อยู่ของหมีตัวเล็กอย่างโคอาล่านั่นเอง
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอออกมาพ้นจากบริเวณบ้านของแมทธิวหลังจากอยู่แต่ในนั้นเป็นเวลาเกินหนึ่งเดือนมาแล้วโดยไม่ได้ออกไปไหนเลย หญิงสาวลืมไปแล้วว่าแมทธิวคาดโทษเธอไว้เช่นไร เขาไม่ยอมให้เธอออกไปไหนนอกจากเป็นนางบำเรอของเขาตลอดวันคืน ทว่าทัศนียภาพข้างนอกทำให้คาริสมามีความสุขอย่างที่สุด เธอโหยหาอิสรภาพแม้จะได้สัมผัสมันแค่ชั่วครั้งชั่วคราว ร่างเล็กเดินไปหยุดที่บริเวณหนึ่งซึ่งเต็มไปด้วยกุหลาบสีขาว เธอมองดอกกุหลาบมากมายที่ปลูกไว้ด้วยความตื่นตา
“ขอโทษนะครับ...ไม่ทราบว่าคุณเป็นนักท่องเที่
