ต่างจากรสิการที่มองตามศิลาไปอย่างจับพิรุจเพราะเขารีบสั่งแล้วออกไปแบบนั้นมันเหมือนจะตามไปคุยกับน้องสาวของเธอมากกว่า ยิ่งสีหน้าของน้องสาวเธอเหมือนกับคนร้องไห้มาแบบนั้นก็ยิ่งน่าสงสัยเขาไปอีก แต่เธอก็ไม่อยากจะพูดมากเพราะพ่อของเธออยู่ตรงนี้ด้วย อีกอย่างน้องสาวของเธอก็มีแฟนแล้ว เธอจึงไม่กล้าจะสงสัยไปในทางที่เธอคิด
“เดี๋ยวเรวดี ทำไมคุณไม่รับสายของผมห้ะ ผมบอกแล้วใช่ไหมว่าถ้าผมโทรหาหรือส่งข้อความมา คุณต้องรับต้องตอบกลับมาน่ะ ทำไมคุณไม่ทำหึ” ศิลาเดินตามมาหาเธอที่รถ ก่อนจะเอามือไปจับประตูรถที่เธอนั้นกำลังปิดมันไว้อย่างแข็งขัน
“ก็เพราะฉันไม่ได้อยากจะติดต่อกับคุณไง แค่นี้มันยังไม่ชัดเจนอีกเหรอ คุณหยุดตามตื้อฉันแล้วกลับไปได้แล้วและอย่ากลับมาที่ร้านของพี่สาวฉันอีก อย่ามายุ่งกับพวกเขา อย่ามายุ่งกับฉัน…” เรวดีกัดฟันพูดออกไปเบาๆอย่างกลัวว่าพี่ใครจะเข้ามาได้ยินก่อนจะจ้องเขาเขม็ง
“คุณเป็นเมียผม ทำไมผมจะยุ่
