LOVE UNGUARDED #2

1287 คำ
LOVE UNGUARDED #2 “เรื่องคอนเสิร์ตว่าไง” ญานิลหันไปถามใบเตยที่ยืนแช็ตอยู่ข้างๆ “คุยกับใครอะ” “คุยกับพี่มิกซ์” ใบเตยตอบก่อนจะเงยหน้าไปมองเพื่อนรัก “ชวนกวางยัง?” “ชวนแล้ว แต่กวางมันไม่ไปอะ ฉันว่ายัยกวางน่าจะเหมาะกับเข้าวัดมากกว่านะ” “ก็ได้ วันไหนอะ” “มะรืนนี้” “กี่โมง” “หนึ่งทุ่ม” “อื้ม ส่งโลเคชั่นให้ด้วย” ใบเตยพูดเสียงนิ่ง “เย้!ๆๆๆ น่ารักที่สุด” ญานิลยิ้มตอบก่อนจะพุ่งตัวเข้าไปกอดใบเตยไว้แน่น “กลับกันเถอะ ฉันง่วง” “เออใช่ ฉันก็ต้องรีบนอนเพราะจะไปทำผม ทำเล็บ ก่อนจะไปดูคอนเสิร์ตด้วย” ใบเตยส่ายหน้ายิ้มๆ “ไว้เจอกันนะ” พร้อมกับโบกมือให้เพื่อนรักแล้วเดินตรงไปยังรถหรูของตนเองก่อนจะขับออกไปอย่างรวดเร็ว หมับ! “มึงชอบน้องเค้าเหรอ” คีย์เอ่ยถามขึ้นก่อนจะมองไปยังรถหรูที่ขับผ่านหน้าไป “เห็นยืนมองอยู่สักพักละ” “เปล่า” หมอกส่ายหน้าเบาๆ “กูไม่คิดจะมีใครอยู่แล้ว” “แล้วมายืนมองเค้าทำไม” “กูมาสูบบุหรี่” “อ๋อ งั้นเหรอ” คีย์พูดขึ้นอย่างไม่เชื่อ “สงสัยอะไรของมึง” “เปล่า แค่รู้สึกว่ามึงแปลกๆ ไปนะ” หมอกพ่นควันบุหรี่ออกมาก่อนจะส่ายหน้าพร้อมกับยิ้มมุมปาก “กูปกติดี” ก่อนจะทิ้งบุหรี่ลงบนพื้น “ไอ้ไนต์กับไอ้คินอะ” “กำลังเดินมา” “อื้อ” หมอกพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะบิดตัวไปมา “กูไปรอที่รถนะ” ก่อนจะเดินไปที่รถด้วยสีหน้านิ่งเรียบ “อะไรของมันวะ เข้าใจยากฉิบหาย” คีย์บ่นขึ้นเบาๆ ก่อนจะเดินตามเพื่อนรักไปเงียบๆ . . ตี๊ด! แกรก! “กรี๊ดดด! พี่มิกซ์! ตกใจหมดเลย” ใบเตยมองไปยังชายหนุ่มตรงหน้าที่ยิ้มขำอยู่บนโซฟา “ลงโทษเด็กดื้อไง นี่มันกี่โมงแล้วครับ หืมม?” “พอดีนั่งคุยกับนิลเพลินไปหน่อยค่ะ” ใบเตยยิ้มกว้างก่อนจะเดินเข้าไปสวมกอดคนตรงหน้าที่ลุกขึ้นเดินมาหาตนเอง “ไม่ต้องมาอ้อนเลย นับวันยิ่งดื้อนะเราเนี่ย พี่จะฟ้องคุณอา” “ขี้ฟ้อง” ใบเตยเงยหน้าไปมองแฟนหนุ่มก่อนจะยิ้มออกมา “ทำไมทำสายตาเจ้าเล่ห์ล่ะ” “หอมก่อนแล้วจะไม่ฟ้อง” ฟอด! “อีกข้างด้วย” ฟอด! “โอเค ไม่ฟ้องแล้วก็ได้” มิกซ์ก้มลงมองคนในอ้อมกอดก่อนจะจูบลงบนหน้าผากมน จุ๊บ~ “วันนี้ต้องให้พี่นอนด้วยนะ” “แหนะ คิดอะไรรึเปล่า” ใบเตยมองชายหนุ่มที่ส่งยิ้มอ่อนโยนมาให้ตนเอง “เปล่าสักหน่อย คิดถึงอะ อยากนอนกอด” “ได้ค่ะ แค่นอนกอดนะ โอเคมั้ย?” “อื้ม” มิกซ์พยักหน้ารับ “เดี๋ยวเตยไปหยิบผ้าเช็ดตัวให้นะคะ รอแป๊บนึง” ใบเตยยิ้มให้คนตรงหน้าก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องนอน -หลายชั่วโมงต่อมา- “ไหนบอกว่าจะนอนไงคะ” “พี่มีงานด่วนครับ” มิกซ์เอ่ยขึ้นพร้อมกับกวักมือเรียกแฟนสาว “มานี่เร็ว ทำไมสระผมกลางคืนอีกแล้ว” “งานอะไรคะ ด่วนมากเลยเหรอ” “อื้ม” มิกซ์โอบไหล่แฟนสาวก่อนจะยิ้มอย่างอ่อนโยนพร้อมกับหันมาอ่านเอกสารต่อ ตึ๊ง! K : ถึงห้องรึยังคะ ใบเตยเบนสายตาไปมองข้อความที่เด้งขึ้นมาตรงขอบขวาล่างของโน้ตบุ๊กแฟนหนุ่ม “ใครเหรอคะ ทักมาดึกจัง” “คุณกุล เลขาพี่ไง” “อ้อ” หญิงสาวพยักหน้ารับ “เห็นว่าจะคุยเรื่องเอกสารแต่พี่ต้องเปิดโน้ตบุ๊ก เลยบอกเค้าไปว่าถ้าถึงห้องแล้วจะบอก ลืมไปสนิทเลย” “แบบนี้ไม่ได้นะคะพี่มิกซ์ คุณกุลรอแย่เลย” “โอเค งั้นพี่ขอโทร. ไปคุยกับคุณกุลแป๊บนึงนะ” “ตามสบายค่ะ” ใบเตยยิ้มตอบก่อนจะก้มไปไถมือถือเล่นต่อ มิกซ์มองแฟนสาวนิ่งๆ ก่อนจะกดโทร. ออกหาเบอร์ดังกล่าว ตืดด ตืดด ตี๊ด! “คุณกุลต้องการเอกสารอะไรนะครับ” มิกซ์พูดกับปลายสายพร้อมกับมองแฟนสาวเป็นระยะ “เหมือนผมจะลืมไว้บนรถเลย รอแป๊บนึงนะครับ” ก่อนจะหันไปหาใบเตยที่นั่งอยู่ข้างๆ “พี่ไปที่รถแป๊บนึงนะครับ” “ค่ะ” ใบเตยมองตามแฟนหนุ่มไปเล็กน้อยก่อนจะก้มลงเล่นโทรศัพท์ต่ออย่างไม่สนใจอะไร . . “ขับรถไหวมั้ย” หมอกหันไปถามหญิงสาวที่นั่งอยู่เบาะข้างๆ ขณะกำลังถอยหลังเข้าไปจอดรถ “ไหว ทำไมเหรอ? ถ้าไม่ไหวจะให้ขึ้นไปนอนด้วยเหรอไง” “หึ” หมอกยิ้มมุมปากก่อนจะดับเครื่องยนต์ “ให้เดินไปส่งมั้ย” “ก็ดีนะ” “ยิ้มอะไร” “เปล่า แค่รู้สึกว่าคำถามนี้มันทำให้เซย์รู้สึกเป็นคนสำคัญของหมอกเลยอะ” “มันก็แค่คำถามทั่วไป” “ชอบจังเลย ผู้ชายเย็นชาแบบนี้” เซย์ญ่ามองคนข้างๆ หก่อนจะลากมือไปบนแผงอก “นี่มันบนรถ” “แปลกตรงไหน ดูคันนู้นสิ” หญิงสาวยิ้มขำพร้อมกับมองไปยังรถฝั่งตรงข้ามที่ตัวรถที่โยกไปมาอย่างเห็นได้ชัด “กลับไปได้แล้ว” “ไล่เหรอ?” “ดึกแล้ว” “เพราะเป็นแค่เพื่อนใช่มั้ย” “ไม่เข้าใจ” หมอกทำหน้าสงสัย “เพราะว่าเซย์เป็นแค่เพื่อนใช่มั้ย เลยได้รับแต่คำตอบเย็นชาแบบนี้” “คุยกันแล้วหนิ” “แต่ตอนนี้อยากเป็นมากกว่านั้นแล้วอะ” เซย์ญ่าเอ่ยขึ้นพร้อมกับยิ้มให้หมอก “อยากเป็นมากกว่าเพื่อน…ได้มั้ย” “ไม่ได้” “…” “ถ้าไม่โอเคกับความสัมพันธ์นี้ จะจบที่ตรงนี้ก็ได้นะ” หมอกพูดเสียงนิ่ง “ฉันยังยืนยันคำเดิม ถ้าไม่โอเค ก็ไม่ว่าอะไร” “อะไรอะ ใจร้าย” เซญ่าพูดขึ้นพร้อมกับทำหน้าหงอย “…” “ก็ได้ แค่เพื่อนก็แค่เพื่อน” “…” “งั้นไปก่อนนะ” “อื้ม” “โอเค” หญิงสาวยิ้มกว้างก่อนจะจูบลงบนแก้มสาก “ไว้เจอกันนะ” ก่อนจะเปิดประตูลงจากรถไปพร้อมๆ กับรถคันดังกล่าวที่มีผู้หญิงเดินลงมาจากรถพร้อมกับจัดเสื้อผ้าก่อนจะรีบเดินออกไปยังบันไดหนีไฟ “หึ” หมอกส่ายหน้ายิ้มๆ พร้อมกับเปิดกระจกรถก่อนจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบก่อนจะชะงักนิ่งไปเล็กน้อยเมื่อเห็นร่างบางคุ้นตาเดินออกมาจากลิฟต์พร้อมกับตรงมายังลานจอดรถเหมือนหาอะไรบางอย่าง ตึกตัก ตึกตัก ก๊อกๆ ใบเตยเคาะกระจกรถแฟนหนุ่มพร้อมกับมองเข้าไปในรถ ครืดด “ลงมาทำไมครับ” มิกซ์ถามแฟนสาวก่อนจะเอื้อมไปคว้าแฟ้มเอกสาร “พี่หายไปนาน เตยเป็นห่วงนึกว่าจะเป็นอะไรรึเปล่า” “พี่ขี้เกียจแบกเอกสารขึ้นไป เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องแบกลงมาอีก” มิกซ์ยิ้มตอบก่อนจะเปิดประตูรถลงไป “นึกว่าเป็นอะไร หายไปซะนานเลย” ใบเตยถามพร้อมกับมองเข้าไปในรถ “แอร์ก็เปิดแต่ทำไมพี่เหงื่อออกแบบนี้ล่ะคะ” “คุยงานไปด้วยมันเครียดอะ กดดันไปหมด” “อ้อ” “เด็กดื้อบ่นพี่เหรอ” มิกซ์หยิกแก้มแฟนสาว “ไปนอนกันเหอะ โคตรง่วงเลย” ใบเตยพยักหน้ารับก่อนจะเดินไปที่ลิฟต์พร้อมกับแฟนหนุ่มอย่างอารมณ์ดี หมอกมองดูเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยแววตานิ่งเรียบก่อนจะพ่นควันบุหรี่ออกมาพร้อมกับยิ้มมุมปากอย่างคาดเดาอารมณ์ไม่ถูก
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม