บทที่ 12 ปลอดภัย

1150 คำ

“คุณแม่” ชายหนุ่มเอ่ยเรียกมารดาเสียงอ่อน “เกิดอะไรขึ้นลูก รู้ไหมว่าทุกคนเขาตามหาพวกลูกให้วุ่น รีบเอาเสื้อผ้ามาให้ตาภพใส่ก่อนเร็ว” “มีคนจะทำร้ายพวกเราค่ะคุณป้า” หญิงสาวตอบกลับน้ำเสีนงตื่นๆ ยลรดีเองก็รีบถอดเสื้อคลุมคลุมร่างบางของหญิงสาวเอาไว้เพราะเธอมีเพียงเสื้อกล้ามสีขาวส่วนเสื้ออีกตัวก็ห่มร่างชายหนุ่มไว้ในตอนแรก “พวกมันหาเราไม่เจอไม่อย่างนั้นก็คง...” “ป้ากับลุงมาช่วยแล้วอย่าไปคิดเรื่องร้ายๆ แบบนั้นอีกเลยนะหนูดา” เพราะคนงานในไร่ช่วยกันกระจายกำลังออกตามหาทั้งคืน พ่อเลี้ยงจึงคิดว่าเหตุนี้จึงทำให้พวกมันล่าถอยกลับไปก่อนจะถูกจับกุมตัวได้ “คุณภพตัวร้อนมากครับแม่เลี้ยง” สิงขรเข้าไปดูอาการของผู้เป็นเจ้านายแล้วก็ร้องบอกเสียงดัง “ขอบคุณหนูดามากนะลูกที่ช่วยดูแลตาภพแทนป้าน่ะลูก คุณคะ เรารีบพาทั้งสองคนไปโรงพยาบาลเถอะค่ะ” แม่เลี้ยงรีบเสนอความเห็น เป็นห่วงคนทั้งคู่มากๆ “พยุงตาภพขึ้นเร็ว หนูดาเดินไห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม