ตอนที่25 ศัตรูตัวร้าย
เจ้าของนิ้วมืออวบอูมสวมแหวนทองเกลี้ยงบนนิ้วกลางข้างขวา ไล้ปลายนิ้วไปรอบๆ รอบแก้วไวน์ทรงสูง ริมฝีปากยกเป็นรอยยิ้ม ขณะที่สายตาจับจรดอยู่ใบหน้าขาวตี๋ของชายหนุ่มข้างกาย ชายสูงวัยนั่งไขว่ห้างวางท่าสบายๆ อยู่บนโซฟาไม้สักทองสลักลายมังกรคาบแก้วอย่างวิจิตรบรรจง เครื่องประดับแต่ละชิ้นในเคหาสน์หลังนี้ล้วนทำมาจากวัสดุที่เป็นไม้ราคาแพง ดูเก่าแก่และเจือไปด้วยกลิ่นไอของความคลาสสิก ตามรสนิยมของเจ้าของบ้าน ชายสูงวัยวางแก้วไวน์ลงก่อนจะหันไปหาชายหนุ่มผู้มาเยือนด้วยน้ำเสียงเอ็นดูปนขบขัน
“มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า ดูลื้อทำหน้าทำตาเข้าสิ ยังกับไปกินรังแตนที่ไหนมา”
“ผมเกลียดคนครับอากู๋ อยากจะฆ่ามันให้ตายคามือนัก” คนพูดกำมือแน่น ดวงตาที่อยู่หลังเลนส์ของแว่นสายตาฉายแววแห่งความเกรี้ยวกราด
“ใครกัน ที่มันทำให้ลื้อโมโหโทโสได้ขนาดนี้กันวะ”
ชายสูงวัยยกมือขึ้นเป็นสัญญาณ ให้ลูกน้องซึ่งยืนคอยกับใช
