ตอนที่ 13
“อูย...” สงกรานต์ร้องครางเบาๆ เพราะคนที่เดินไปหยุดกะทันหัน ทำเอาเธอเจ็บตัวอีกจนได้ หญิงสาวยกมือขึ้นลูบหน้าผากและจมูกโด่งที่ต้องมาเจ็บเพราะชนเข้ากับแผ่นหลังกว้าง
“หยุดทำไมฮะเจ้านาย มีอะไรหรือเปล่า?”
“ทานข้าวแล้วก็ทานยาจากนั้นก็นอนพัก ถ้าฉันกลับมาเห็นแกเดินออกไปเอ้อระเหยลอยชายอยู่ข้างนอกละก็...แกได้โดนมัดติดกับเตียงสามวันสามคืน”
โตมรสั่งความเสร็จก็เดินออกไปอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้คนที่ถูกสั่งความยืนอึ้ง ก่อนรอยยิ้มจะแต้มใบหน้า และมองตามแผ่นหลังกว้างไปตาปรอย ในหัวใจเต้นแรงและเร็วด้วยความสุขที่มีคนคอยห่วงใย
‘เอาละซิไอ้โตเอ๊ย...มัวแต่หัวไอ้เจ้าบ้านั่นจนได้เรื่องละแก’
โตมรบ่นพึมพำในใจ เมื่อขับรถออกมาได้เกือบจะถึงครึ่งทางแล้วเผอิญนึกได้ว่าไม่ได้นำเอกสารที่เขาหาได้และคิดว่ามีประโยชน์กับตัวเองและคนในชุมชน ไอ้ครั้นจะไม่ไปเอา มันก็ได้อยู่หรอก แต่เขาอยากนำสิ่งที่ได้รู้ไปปรึกษากับผู้ร
