หลิวซือซือขย้ำจดหมายในมือทิ้ง นิ้วเรียวงามกำเข้าหากันแน่น สีหน้าคับแค้น น้ำตาแห่งความเกลียดชังรินไหล จดหมายเมื่อครู่มาจากจวนตระกูลหลิว คนผู้นั้นทราบแล้วว่านางตั้งครรภ์ เขาสั่งให้นางต้องคลอดเด็กผู้ชายออกมาเท่านั้น หากไม่เช่นนั้นมารดาที่ถูกคุมขังจะต้องถูกตัดแขนขา “กุ้ยเฟยรีบเตรียมตัวเถิด คืนนี้ฝ่าบาทจะเสด็จมาหานะเพคะ” เจียงหมัวหมัวย้ำเตือน หลิวซือซือลืมนึกถึงเรื่องหนึ่ง ว่าเจียงหมัวหมัวเป็นข้ารับใช้เก่าของคนตระกูลหลิว และจงรักภักดีต่อคนตระกูลหลิวเช่นไร ข่าวที่นางตั้งครรภ์คงไม่พ้นเป็นเจียงหมัวหมัวรายงาน หลิวซือซือเก็บความโกรธแค้นเอาไว้ในใจ นางโยนจดหมายลงกระถางไฟ มองกระดาษมอดไหม้จนหมดแผ่นถึงค่อยลุกขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อรอรับเสด็จฮ่องเต้ ขณะเซวียนหยางเดินทางมาที่ตำหนักฮุ่ยหมิ่น สีหน้าเบิกบานอารมณ์ดี ผู้อื่นเห็นก็เข้าใจว่าเขามีความสุขที่ได้มาพบหลิวกุ้ยเฟย สนมมากน้อยไม่เคยไปหา นอกจา