บทที่11
กล้าดียังไง!
บ้านปิติภัทรไพศาล
รถแลมโบกินี่อเวนทาดอร์สีแดงขับเข้ามาจอดในโรงจอดรถด้วยความเร็ว ไม่ถึง5นาทีรถของหมอตะวันก็ขับตามมาติดๆ สองพ่อลูกกระตุกยิ้มออกมาอย่างไม่ได้นัดหมายดูท่าจะมีคนติดเมียไม่อยากไปไหนเสียแล้ว
"พี่สายฟ้าไม่กลับคอนโดหรือไงคะ ขับปาดทุกคันทำอย่างกับรีบไปไหน -_-"
"พี่ลืมของ ขอตัวก่อนนะ"
"สงสัยจะเป็นของสำคัญนะครับลูก" ตะวันได้ทีแซวลูกชายใหญ่ แต่คนโดนแซวเมินหน้าหนีไปอีกทาง
ด้านลิลินวันนี้เธอไปช็อปปิ้งกับเพื่อนของเธอที่ชื่อเปา เปามาดูร้านอาหารของพี่ชายเลยโทรนัดกันออกไปซื้อของ ที่สำคัญพี่ชายของเธอเคยเป็นคนคุยเก่าสมัยลิลินยังเรียนอยู่มอปลายแต่ก็หยุดความสัมพันธ์กันไว้แค่พี่น้อง
"ลิลินผู้ชายที่มาส่งหล่อมากเลยใครเหรอ" เสียงของดาวเหนือดังมาจากในครัวคนที่เดินเข้ามาในบ้านหยุดชะงักก้าวขาไม่ออก จึงต้องยืนฟังการสนทนาอยู่ด้านนอก
"พี่ชายเพื่อนเราเอง หล่อมากใช่ไหมล่ะ"
"ใช่หล่อมากกก เออแล้วรูปวันงานฉันส่งให้เธอแล้วนะอย่าลืมล่ะ"
"โอเค นี่ดาวเหนืออันนี้ซิกเนเจอร์ของร้านพี่เป้ อร่อยมากเดี๋ยวยกไปจัดโต๊ะกันเลยดีกว่า"
สองสาวช่วยกันยกมื้อเย็นออกมาก็ต้องตกใจเมื่อสายฟ้ายืนมองหน้าลิลินเหมือนไม่พอใจอะไรสักอย่าง
"อ้าวคุณสามีกลับมาบ้านลืมอะไรหรือเปล่าคะ"
ไม่มีเสียงตอบกลับมาสายฟ้าเดินขึ้นห้องไม่พูดไม่จาจนลิลินต้องตามขึ้นไปดูอาการ ภายในห้องเปิดแอร์เย็นเฉียบเธอเดินเข้าไปหาสายฟ้าที่โต๊ะทำงานพร้อมน้ำเย็นหนึ่งแก้ว
"คุณสามีเหนื่อยเหรอคะ"
"อืม"
"ดื่มน้ำเย็นก่อนค่ะ จะได้ลงไปทานข้าววันนี้ฉัน..."
"วันนี้ไปไหนมา-_-"
"เพื่อนมาทำธุระที่กรุงเทพฯค่ะ เลยนัดกันไปทานข้าวที่ร้านพี่ชายเพื่อน"
"ฉันไม่หิวเธอลงไปเถอะ"
"ต้องหิวสิคะ ไปค่ะคุณหมอไปทานข้าวกัน"
"ฉันไม่หิว -_-"
"งั้นฉันไปก่อนนะคะ วันนี้พี่ชายเพื่อนจัดเมนูซิกเนเจอร์มาให้อร่อยมากเลย"
คงจะอร่อยมากเลยสิถึงได้ยิ้มหน้าบานขนาดนี้ สายฟ้าลุกหนีไปเข้าห้องน้ำออกมาก็ไม่เจอลิลินแล้ว จนเสียงหัวเราะของเธอดังขึ้นมาถึงข้างบน
(พี่เป้คะพรุ่งนี้จัดเซ็ทนี้ส่งที่โรงพยาบาลให้ด้วยนะคะ คุณลุงชอบมากก)
ผมทนไม่ไหวแล้วกะจะอ่านหนังสือไม่อ่านแม่งแล้ว เวร! ลงมาข้างล่างเห็นเมียตัวเองดี๊ด๊าถ่ายรูปรีวิวอาหารกับน้องสาวผม จะถ่ายทำไมมันจ้างหรือไงวะ!
หมับ!!
แขนเล็กๆของลิลินถูกหมอสายฟ้าจับก่อนจะดึงเธอลุกมาจากโต๊ะอาหาร เธอถูกเขาฉุดขึ้นห้องจนเกือบล้มหน้าทิ่ม
"ว๊ายย!!" เขารวบตัวฉันขึ้นพาดบ่าเดินดิ่งขึ้นห้องท่ามกลางสายตาของทุกคน อิหมอบ้า!
"หยุดแหกปากสักทีรำคาญ!"
"อะไรของคุณเนี่ย! ฉันกำลังลงรูปรีวิวให้รุ่นพี่อยู่นะคะ!!"
"ไปลงให้มันทำไม มันเป็นผัวเธอหรือไงฮะ!!"
ปึก!
ร่างบางถูกจับเหวี่ยงลงบนเตียงจนร่างกระเด็น
"โอ๊ย! คุณ!!!"
"หยุดเลยนะลิลิน!"
คนตัวเล็กชะงักทันทีเมื่อถูกเขาชี้หน้า สายตาคุณหมอสายฟ้ากำลังโกรธจัด โกรธจนเลือดขึ้นหน้า เธอจึงยอมหยุดนิ่งมองเขาด้วยสายตาละห้อย
"ฉันทำอะไรผิดคะ"
"เธอไปไหนไม่เคยบอกฉัน ถึงเราจะไม่ได้รักกันแต่เธออย่าลืมว่าฉันก็เป็นสามีที่ถูกต้องตามกฎหมาย การที่เธอจะไปไหนกับใครเธอควรบอกฉันและนึกถึงหน้าวงศ์ตระกูลฉันบ้าง!"
"แต่ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดนะคะคุณ วันนี้นัดเจอกับเพื่อนที่ร้านอาหารพี่ชายมัน เสร็จแล้วก็ไปซื้อของกันตอนกลับพี่ชายเพื่อนก็เลยเอาอาหารซิกเนเจอร์ของที่ร้านมาให้ทานค่ะ อะไรที่ผิดคะ?"
"ก็.... ช่างเถอะเอาเป็นว่าจำสิ่งที่ฉันพูดไว้ก็แล้วกัน-_-"
"ค่ะ จากนี้ฉันไปหาพี่เป้จะบอกคุณค่ะ ^^"
"ทำไมต้องไป-_-"
"ก็ฉันอยู่บ้านเฉยๆไม่มีงานไม่มีเงินเดือนนี่คะเลยไปขอสมัครงานร้านอาหาร"
ลิลินทำหน้ายู่ใส่เขาสิ่งที่เธอพูดมาคือเรื่องจริงเธอมาอยู่ที่นี่ก็ไม่ได้ทำอะไร ไม่มีรายได้อะไรเลยเลยได้แต่ทำอาหารแก้เบื่อให้ทุกคนได้ทาน
"จะเอาเท่าไหร่-_-"
"สามพันห้าค่ะ อย่าถามว่าพร้อมเพลย์มีไหมนะเดี๋ยวฮากันคลื่น" ไม่พูดเปล่าเธอยังยกมือห้ามเขาอีกต่างหาก
สายฟ้าถอนหายใจเขาเดินไปหยิบกระเป๋าสตางค์สีดำเพื่อหยิบแบล็กการ์ดที่เกิดมาทั้งชาติเธอก็พึ่งจะเคยเห็น
"อุ๊ต๊ะ บัตรนี้มันสำหรับมหาเศรษฐีเลยนะคะ คุณสามี เอ่อ.... มีได้ไงคะ"
"ทำไม ลูกเจ้าของโรงพยาบาลมีไม่ได้หรือไง หรือมันจะมีได้แค่เจ้าของร้านอาหาร!"
"อ๊ะ! นี่คุณสามีหึงฉันเหรอคะ^^"
"...."
"ใช้ม๊าาา หึงใช่ม๊าาา"
"เปล่า ไม่ได้หึงแค่มันไม่ควรที่เธอจะไปทำอะไรประเจิดประเจ้อให้คนเอาไปพูดเสียๆหายๆ"
"งะ ไม่เป็นไรค่ะวันนี้ไม่หึงเดี๋ยววันหน้าก็หึงเอง คิกๆ"
"ยังจะมีวันหน้าอีกหรือไง-_-"
"ฮั่นแน่ คนหน้าแดงกิ้วๆๆ"
นิ้วเล็กๆกระดิกไปกระดิกมาจนคุณหมอสายฟ้ารีบรวบมันไว้ เขาหน้าแดงจนรู้สึกถึงไอร้อนที่แผ่กระจายออกมา
"คุณหมอหน้าแดง^^"
"รู้แล้วไม่ต้องย้ำ ไหนชุดที่เธอส่งให้ฉันดู-_-"
"ทำไมเหรอคะ คุณสามีชอบเหรอ ฉันว่าแล้วคุณสามีต้องชอบ ยังมีชุดกี่เพ้า ชุดกิโมโนด้วยนะคะ^^"
"ดีคืนนี้จะได้ลองมันทุกชุดเลย"
_______________
ดูเหมือนคุณหมอจะเก็บอาการไม่อยู่นะคะ ?
???
คอมเมนต์คือกำลังใจที่ดีค่ะ นิยายเรื่องนี้มีบทของสองแฝดด้วยนะ?