​ บทที่10 สายฟ้า | ต้องตัดสินใจ NC

1076 คำ
​ บทที่10 สายฟ้า | ต้องตัดสินใจ NC ผมรวบผมของเธอเพื่อกระแทกปากเล็กๆ ลำยาวเข้าออกจนสุดจนเธอเริ่มตีขาผมให้ผมผ่อนแรง หึ! ยัยจี้ยั่วอย่าคิดว่าผมจะยอมปล่อยเธอเลย อึก! อึก! "อ่าา~" น้ำรักชุดแรกของผมถูกเธอดูดกลืนจนหมด หนำซ้ำยังปาดเลียทำความสะอาดให้ผมจนเกลี้ยงเกลา ผมจับเธอลุกขึ้นแล้วผลักเธอนอนลงบนเตียง ส่วนผมสาวเท้าเดินเข้าไป ชุดพยาบาลงั้นเหรอมันจะได้แปดเปื้อนด้วยน้ำกามของผมนี่แหละ "คุณสามีดูมีความต้องการสูงนะคะ" "แล้วคุณภรรยาอยากโดนไหมล่ะครับ" คนตัวเล็กหน้าแดงขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินเสียงแหบพร่าของเขา เธอกลืนน้ำลายลงคอดังอึกสายตามองความเป็นชายที่พร้อมรบ "คุณภรรยาคอแห้งอีกแล้วเหรอครับ" ผมถามเธอพร้อมจับสองขาของเธอแยกออกจากกัน ถึงเธอจะหิวน้ำแต่ผมคงกระหายมากกว่า ผมสอดลิ้นตวัดเลียกลีบสาวจนเปียกแฉะ "อ๊า~ อื๊ออ~ สามีขา~" จ๊วบ~ ยิ่งเธอร้องครางผมยิ่งชอบ เสียงเธอน่ารักดีฟังแล้วมันรื่นหู เมื่ออารมณ์ของเธอมันขึ้นถึงจุดสูงสุดผมก็จัดการกระทุ้งนิ้วกลางขยี้ปลายแหลมจนน้ำของเธอกระเซ็นออกมาเต็มแขนผม นี่สิของแทร่ "อ๊ายยย" "จากนี้รอรับแรงกระแทกได้เลยนะครับคุณภรรยา" ผมจับลำยาวสอดใส่จนมิดจากนั้นก็อัดกระแทกเธอจนสุด ภายในเธอตอดรัดผมจนแทบจะหยัดกายไม่ไหวเธอแน่นมาก แน่นจนผมต้องสาวเอวแรงๆ "อ๊ะ~ อ๊ะ~" ชุดพยาบาลถูกผมดึงจนนมทั้งสองเต้าเด้งทะลักออกมา จุกสีหวานยั่วยวนพาให้ผมอดใจไม่ไหวต้องโน้มลงไปดูดดุน "อือ~ เธอหวานไปทั้งตัวเลยลิลิน" ปึก! ปึก! ปึก! ผมรีบจับเธอพลิกคว่ำยกสะโพกขึ้นสูง ความเป็นชายส่งเข้าไปพรวดเดียวเธอก็ร้องครางเสียงหลง ผมไม่รอช้ารีบจับสะโพกเธอเอาไว้เพื่อกระแทกสุดแรงจนเตียงสั่นสะเทือนใครได้ยินช่างมัน นาทีนี้ต่อให้บ้านไฟไหม้ผมก็หยุดไม่ได้แล้ว ปัก! ปัก! ปัก! เพียะ! "ตูดเธอแม่งหน้าฟาดให้ระบมเลย" สองมือบีบคลึงขยำก้นงอนๆทั้งสองข้าง และสุดท้ายก็รีบดึงรั้งแขนทั้งสองไขว้ด้านหลังดึงรั้งให้เธอลุกขึ้น ปึก! ปึก! ปึก! "ท่านี้เพื่อเธอเลยคุณภรรยา อ๊า~" "อ๊าา~ ที่รักไม่ไหวแล้วจุก จุก~" อ่าาา~ ผมกดแช่จนหยดสุดท้าย พอดึงลำรักออกมาน้ำของผมก็ไหลตามมาติดๆ บอกเลยว่าโคตรสบายตัว "ลุกไปอาบน้ำใหม่ไป อย่าลืมถ่ายเบาด้วยล่ะ -_-" "เสร็จแล้วเขาเคยกอดเธอไหม~" เสียงร้องเพลงโหยหวนดังตามหลังผมมาติดๆ ยัยนี่ตลกชะมัด ผมปล่อยให้เธอจัดการตัวเองเสร็จถึงจะเข้าไปอาบน้ำต่อ คืนนี้คงไม่ไหวผมง่วงนอนมากพรุ่งนี้มีเคสผ่าตัดตั้งแต่เช้าเลย วันต่อมา ผมกับเดือนหนาวและคุณพ่อรีบลงมาทานข้าวด้วยกันแต่พ่อผมเนี่ยเป็นอะไรก็ไม่รู้ยิ้มอยู่ได้ ไม่เคยเห็นลูกกลับบ้านหรือไง "สายฟ้าวันนี้ลูกจะกลับไปนอนคอนโดใช่ไหมครับ" ช้อนในมือผมชะงักทันที นั่นสิวันนี้วันอังคารผมต้องกลับไปอยู่คอนโด กลับบ้านอีกทีก็วันศุกร์เลย "ยังไงจะอยู่บ้านหรือกลับคอนโด" ตะวันถามย้ำอีกครั้งจนลิลินเดินออกมาจากในครัวพร้อมกล่องผลไม้พร้อมทานสามกล่อง "กลับคอนโดครับ -_-" "โอเค หนูลิลินวันนี้สายฟ้าไม่ได้กลับบ้านนะลูก" "ค่ะ คุณหมอเคยบอกกับหนูแล้วว่าวันธรรมดาจะอยู่คอนโด คุณหมออยากได้อะไรเพิ่มไหมคะ อันนี้ผลไม้พร้อมทานของคุณลุง เดือนหนาวแล้วก็ของคุณหมอค่ะ" "ขอบใจนะ ถ้านอนไม่หลับก็ไปเรียกยัยดาวเหนือได้ ช่วงนี้ว่างงาน" เดือนหนาวรับกล่องผลไม้มาเปิดดู มีทั้งแก้วมังกร แตงโม องุ่นไซมัสคัส ส้ม แอปเปิลเขียว ทุกอย่างถูกจัดเรียงเป็นระเบียบเรียบร้อย "ค่ะ^^" โรงพยาบาลปิติภัทรไพศาล 12.30น. ผมกับน้องสาวเดินออกมาจากห้องผ่าตัดก็เจอกล่องข้าวสองกล่องฝากพยาบาลหน้าห้องเอาไว้ให้มีของผมและของเดือนหนาว "ภรรยาคุณหมอฝากไว้ให้ค่ะ เธอมาตอน11โมงครึ่ง นั่งรออยู่ตั้งนานพึ่งจะกลับไปเมื่อกี้นี้เองค่ะ เห็นว่าเพื่อนที่ต่างจังหวัดมาหา" "ขอบคุณครับ" "เมียดูแลดีขนาดนี้พี่จะเลิกได้เหรอ" "พูดอะไร พี่ไม่ได้คิดอะไรกับลิลินจริงๆ" "แต่เมื่อคืนร้องกันลั่นบ้านเนี่ยนะ" ผมหันขวับไปมองหน้าน้องสาวด้วยความตกใจ เรื่องจริงเหรอวะ แต่เห็นหน้าน้องแล้วก็คงจริงเมื่อคืนผมจัดเต็มทุกท่าเลย ถ้าน้องผมได้ยินห้องพ่อกับแม่ผมคงไม่เหลือเพราะห้องของท่านอยู่ระหว่างห้องผมกับน้องๆ เวรจริง! อยู่ไม่ได้แล้วผมรีบเดินหนีเข้าห้องก่อนจะเปิดกล่องข้าวที่ลิลินเอามาให้ วันนี้เธอทำข้าวคลุกกะปิของโปรดผมกับเดือนหนาวเลย ที่ผมรู้ว่าเธอทำเพราะเมื่อวานผมได้ยินเธอคุยกับแม่ผมว่าวันนี้จะทำอาหารมาส่งพ่อกับผมและน้องสาวเอง รู้ตัวอีกทีข้าวในกล่องก็หมดเกลี้ยง ผมเอากล่องข้าวไปล้างด้านหลังเปิดตู้เย็นในห้องก็เจอกล่องผลไม้ที่เธอทำให้ผมเมื่อเช้า ของกินเยอะขนาดนี้ผมคงน้ำหนักขึ้นแน่ๆ ถึงเวลากลับบ้านพ่อกับเดือนหนาวเดินแยกกับผมที่โรงจอดรถ ทั้งสองคนกลับบ้านปกติแต่ผมนั่งหายใจทิ้งอยู่ในรถมาครึ่งชั่วโมงแล้ว ติก! การสนทนา ลิลินเอวเด้ง: เลิกงานหรือยังคะคุณสามี Dr.Sai far: อืม ลิลินเอวเด้ง: ขับรถดีๆนะคะ Dr.Sai fa: รู้แล้วล่ะ ลิลินเอวเด้ง: วันนี้ฉันไปซื้อชุดใหม่มาค่ะ ได้ชุดนักเรียนญี่ปุ่นดูสิคะน่ารักไหม ลิลินเอวเด้ง: send photo. ​ จบการสนทนา บรื้นนนน!!!! _________________ คุณหมอจะรีบไปไหนคะ กลับคอนโดหรือเปล่าเอ่ย? ​
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม