s*x'BF 8
2184 คำ
s*x'BF 8
-โมเน่ต์-
"อ๋อ... ฉันเป็นผัวของยัยนี่เอง" ฉันตาเบิกกว้างเมื่อไรเฟิลพูดออกมาแบบนี้ พูดบ้าอะไรของเขาเนี่ย!
"ห๊ะ!...พะ...พูด อื้อ!" ฉันกำลังจะเอ่ยค้าน แต่ก็ยังไม่ได้ทันจะพูดจบ ไรเฟิลเอามือมาปิดปากฉันก่อน
"หมายความว่าไง?" เติ้ลถามอย่างสงสัย พร้อมกับขมวดคิ้วจนเป็นปม
"ฉันไม่! อื้อ!"
"เธอกล้าพาผู้ชายคนอื่นมาถึงห้องเลยเหรอ คิดว่าฉันจะไม่อยู่รึไงที่รัก" ไรเฟิลเอ่ยขึ้น มันเรียกฉันว่า'ที่รัก'เหรอ อี๋!!!
"พูดบ้าๆอะไรของนาย หยะแหยงชะมัด!" ฉันสะบัดมือของไรเฟิลที่ป้องปากฉันออกทันที ก่อนจะหันไปพูดกับเติ้ล
"ฉันกลับละ" เติ้ลบอกฉันพร้อมกับหรี่ตามองไรเฟิลด้วยแววตาที่ไม่สบอารมณ์
"เดี๋ยวสิ อย่าเพิ่งไป!" ฉันร้องเรียกเติ้ลไว้ แต่ไรเฟิลกลับดึงแขนของฉันให้เดินเข้าห้องไปซะก่อน
"เธอคบกับหมอนั่นจริงๆใช่ไหมวะเนี่ย" ไรเฟิลเอ่ยขึ้นก่อนจะทิ้งตัวลงตรงโซฟากลางห้อง
ฉันกับไรเฟิลอาศัยร่วมกันอยู่ในห้องนี้ และไรเฟิลเคยบอกฉันว่าห้ามพาผู้ชายคนอื่นมา และมันก็จะไม่พาผู้หญิงคนไหนมาที่นี่เป็นอันขาด แต่วันนี้ฉันกลับผิดคำพูดที่เคยให้กับมันไว้ เพราะฉันพาเติ้ลมาที่นี่...
"อืม ก็ฉันรู้สึกถูกใจเขา" ฉันบอกออกมาพร้อมกับยิ้มแห้งๆ
"แล้วเธอพามันมาที่นี่ทำไม ฉันบอกเธอแล้วไม่ใช่เหรอว่าห้ามพาผู้ชายมา" ไรเฟิลเอ่ยขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะหยิบบุหรี่ในซองขึ้นมาจุดสูบทันที
"ฉันไม่ได้จะพาเข้าห้องมาทำอะไรแบบนั้นสักหน่อย เขาแค่ขึ้นมาส่งหน้าห้องเท่านั้น " ฉันบอกออกมาตามความจริง
"แล้วนายพูดแบบนั้นออกไปทำไมเนี่ย ผัวฉันเนี่ยนะ เหอะ หยะแหยง" ฉันบอกออกมาก่อนจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบอย่างเซ็งๆ
"ฉันแค่พูดเล่น แต่มันจะเชื่อไหมวะว่าฉันเป็นผัวเธอเนี่ย" ไรเฟิลบอกออกมาอย่างขำๆ
แต่ฉันกลับไม่ตลกกับคำพูดของมันเลย ฉันว่าเติ้ลต้องเข้าใจผิดแน่ๆ อย่างแรกต้องอธิบาย
ฉันคิดได้ดังนั้นจึงรีบโทรเข้ามือถือของเติ้ลทันที แต่เขากลับตัดสายฉันทิ้งเมื่อฉันโทรไป อย่าบอกนะว่าเขาโกรธที่ไรเฟิลพูดแบบนั้นนะ
"เฮ้อ เพราะมึงคนเดียวไอ้ไรเฟิล" ฉันบ่นออกมาอย่างหัวเสีย ก่อนจะเปิดแอพเฟสบุ๊คขึ้นมา และหน้าแรกของเฟสบุ๊คฉันก็เห็นเติ้ลโพสรูป พร้อมกับแคปชั่นที่รู้ได้แน่ชัดว่าเขาต้องเข้าใจผิดฉันอยู่แน่ๆ!
Titletwin Titinon
21.06 pm. 2x/xx/20xx
(PICTURE - รูปเติ้ล)
คบซ้อนเท่มากเหรอว่ะ?
20.2K Like ความคิดเห็น 145 รายการ แชร์ 98 ครั้ง
Patt'ty Pitchanukhun ว้ายยยย ไอ้หมาเติ้ลอกหัก
Peary pornsiri กูว่ามึงอะแหละคบซ้อน ชัวร์!
Gino'oo Sirichat มึงแม่งเชี่ย
Titletwin Titinon กูยังไม่ได้ทำเชี่ยไรเลย ด่ากูกันละ
ฉันนั่งไล่อ่านคอมเม้นท์รูปของเติ้ล แต่ส่วนมากเพื่อนเขาจะเม้นท์กันมากกว่า แถมเติ้ลยังโดนด่าด้วย เฮ้อ! ฉันเองก็โพสรูปด้วยมั่งดีกว่า....
ฉันนั่งไล่ดูรูปเก่าๆที่เคยถ่ายเอาไว้ และเลือกรูปที่ดีที่สุดมาหนึ่งรูป ก่อนจะโพสลงเฟสบุ๊ค
วันรุ่งขึ้น
"เธอมาทำอะไรที่หน้าคณะฉัน" เสียงทุ้มต่ำของเติ้ลเอ่ยขึ้น เมื่อเห็นว่าฉันมายืนดักรออยู่ที่หน้าคณะของเขา
"ฉันมาหานาย" ฉันเอ่ยขึ้นพร้อมกับดึงแขนของเติ้ลไว้ทันทีเมื่อเขาทำท่าจะเดินหนีไปจากฉัน
"วันนี้ไม่พาผัวเธอมาด้วยรึไง" เติ้ลเอ่ยแดกดันฉันทันที ก่อนจะสะบัดมือฉันที่กุมแขนเขาออกอย่างไร้เยื้อใย ทำไมเขาดูจะโมโหขนาดนี้เนี่ย ทั้งๆที่เขากำลังเข้าใจผิดอยู่!
"นายกำลังเข้าใจผิดนะ นั่นมันเพื่อนฉันในวง นายไม่เคยเห็นหน้าเหรอ" ฉันบอกออกมา แตเ่ติ้ลกลับถอนหายใจเฮือกใหญ่ใส่ฉันซะงั้น
"ฉันไม่ได้ติดตามวงเธอ" เติ้ลเอ่ยขึ้น พลางมองฉันอย่างมีพิรุศ
"เธอไม่ได้เป็นอะไรกับมัน แล้วอยู่ด้วยกันกับมันทำไม" เสียงทุ้มต่ำเอ่ยออกมา พลางมองฉันด้วยแววตาที่แข็งกระด้าง
"ฉันไม่มีบ้าน เลยหารค่าคอนโดอยู่กับมันสองคน" ฉันบอกออกมา และดูเหมือนว่าเติ้ลจะเข้าใจที่ฉันพูดแล้ว
"ขอโทษนะที่ไม่ได้บอกเรื่องนี้" ฉันเอ่ยออกมาอย่างรู้สึกผิด ระหว่างฉันกับเขา เราสองคนไม่เคยรู้จักกันมากขึ้นเลย...
ฉันต้องการรู้เรืื่องของเขาให้มากขึ้นกว่าเดิม...
-เติ้ล-
พอได้ฟังคำตอบจากโม่เน่ต์ผมก็รู้สึกโล่งในใจอย่างบอกไม่ถูก ทั้งๆที่เมื่อคืนผมก็พยายามคิดไว้ว่าเธอจะคบซ้อนมันก็เรื่องของเธอ เพราะผมคิดว่าเธอก็เป็นแค่ผู้หญิงฆ่าเวลาที่เข้ามาในชีวิตของผม
แต่พอได้ยินว่าเธอมีผัวจากปากไอ้หน้าหล่อนั่น มันก็รู้สึกโกรธอยากจะต่อยหน้ามันชะมัด รวมถึงโกรธและน้อยใจเธอด้วยที่เธอมีคนอื่นนอกจากผม โถ่เว้ย! ไม่ค่อยเข้าใจความรู้สึกนี้เลย
ผมไม่ได้อยากจะจริงจังกับเธอ เพราะในใจผมยังมีลูกแพร์อยู่...
"ฉันยังไม่หายโกรธเธอ" ผมเอ่ยขึ้นมาทันทีเมื่อกำลังขับรถไปห้างสรรพสินค้า เพราะผมมีของที่จะซื้อให้ลูกแพร์.... เป็นของขวัญวันเกิดของเธอ
ยัยนี่มาพอดีด้วย จะได้ช่วยเลือกให้ผมสักหน่อย เพราะเธอกับลูกแพร์มีจุดที่คล้ายคลึงกันอยู่เยอะ...
"ถ้านายไม่หายก็เรื่องของนาย" โมเน่ต์เอ่ยขึ้น หึ... คล้ายกับลูกแพร์จริงๆทั้งคำพูด ความปากร้ายที่ไม่เป็นสองรองใคร
"เธอต้องมาช่วยฉันเลือกซื้อของ" ผมเอ่ยขึ้น เธอหันมามองผมพร้อมกับมองหน้าอย่างแปลกใจเล็กน้อย
"ใช่ ฉันจะซื้อของขวัญวันเกิดให้ลูกแพร์" ผมบอกก่อนจะเปิดประตูรถทันทีเมื่อขับมาถึงห้างเป็นที่เรียบร้อย
"จะวันเกิดลูกแพร์แล้วเหรอเนี่ย เดี๋ยวฉันช่วยนายซื้อก็ได้ เผื่อจะหายโกรธ" โม่เน่ต์เอ่ยขึ้นพร้อมกับรอยยิ้ม ทำเอาผมถึงกับแอบมองรอยยิ้มของเธอไม่ได้ น่ารักดีเหมือนกัน...
"นี่ เพื่อนนายจะชอบกระเป๋านี้รึเปล่า" โม่เน่ต์เอ่ยขึ้นพร้อมกับชี้ไปยังร้านกระเป๋าแบนเนมชื่อดังใบสีดำใบหนึ่ง
"เธอคิดว่าไง?" ผมถามออกไป ผมก็ไม่รู้จะซื้ออะไรให้ยัยนั่นเหมือนกัน เพราะยัยนั่นไม่ได้ปริปากบอกผมสักคำว่าอยากจะได้อะไร
"ฉันชอบนะ น่ารักดี สีไม่ฉูดฉาดด้วย" โมเน่ต์เอ่ยขึ้น พลางเหลือบมองกระเป๋าใบนั้นด้วยความยากได้
"เอากระเป๋านี้ แล้วก็ใบนู้นครับ" ผมเอ่ยบอกพนักงานร้านก่อนจะชี้ไปทางกระเป๋าถือสีดำเงาคมเข้มกับสีขาวสะอาดแวววาวเรียบหรู ซึ่งคาดว่าน่าจะขายดี
"ได้เลยค่ะ ไม่ทราบว่าจะชำระเงินทางไหนคะ" พนักงานสายยิ้มหวานให้กับผม สายตาเธอดูจะมองผมอย่างเย้ายวนชักกล
"บัตรครับ" ผมบอกก่อนจะยื่นบัตรให้เธอ ปลายนิ้วของเราสัมผัสกันเล็กน้อย ผมอมยิ้มนิดๆ ก่อนจะหันไปมองหน้าโมเน่ต์ที่ทำหน้าไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ อีกทั้งเธอยังกอดแขนผมเอาไว้แน่น
"นายซื้อทำไม2ใบ" โมเน่ต์ถามผมอย่างอยากรู้
"ก็เธอเอาแต่จ้องเหมือนกับอยากได้เอง" ผมบอกออกมาพร้อมกับขำท่าทางของเธอที่ดูจะตาลุกวาวไม่น้อย
"อะ ของเธอสีดำ" ผมบอกออกมาก่อนจะยื่นถุงกระเป๋าใบสีดำส่งให้เธอ ของลูกแพร์เอาสีขาวไปละกัน
"ขอบคุณนะ" ลูกแพร์เอ่ยพร้อมกับอมยิ้มนิดๆอย่างดีใจที่ได้ของขวัญจากผมชิ้นแรก เธอท่าทางจะน่ารักกว่าเดิมรึเปล่าวะ?
"นี่! ไปเล่นเกมเซ็นเตอร์กันเถอะ!" จู่ๆโม่เน่ต์ก็หันไปมองเกมโซนที่พวกเรากำลังเดินผ่าน พร้อมกับดึงแขนผมให้เดินตามเธอไปด้วย เธอดูจะนิสัยเด็กกว่าที่คิดนะ...
"ไม่เคยเข้ามาตั้งนาน" ผมบ่นออกมาเบาๆ พลางมองรอบๆเกมเซ็นเตอร์ที่ไม่เคยเข้ามาเหยียบตั้งแต่ตอนเรียนม.ปลาย
"ฉันชอบมาที่นี่นะ มาคีบตุ๊กตา แต่ไม่เคยคีบได้เลย" โม่เน่ต์เอ่ยขึ้น พลางจับมือผมเดินดูตู้คีบตุ๊กตามากมายหลายตา จนไปหยุดอยู่ที่ตู้ที่เธอท่าทางจะสนใจ และเธอก็เอาแต่มองมันอยู่นาน
"ไม่เล่นสักทีอะ" ผมถามออกมาอย่างสงสัย เธอเอาแต่มองไม่ยอมเล่นสักที
"ก็... กลัวคีบไม่ได้อะ เสียดายตังค์ พลาง" โม่เน่ต์บอกพร้อมกับเอ่ยขึ้นอย่างผิดหวังเล็กน้อย เธอเหมือนลูกแมวที่กำลังหงอยเลย
อยากจะรู้จักเธอมากกว่านี้...
"เดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง" ผมบอกออกมา ไม่อยากเห็นเธอทำตัวหงอยเป็นแมวเหงาอย่างงี้เลย!
"จริงเหรอ แต่มันเปลืองเงินนายนะ" โม่เน่ต์เอ่ยขึ้นอย่างเกรงใจผม
"ไม่เป็นไร ตอบแทนที่เธอพาฉันมาเลือกซื้อของ" ผมบอกออกมาอย่างยิ้มๆ ก่อนจะยีหัวของเธออย่างเอ็นดู พร้อมกับยื่นแบงค์พัน2ใบตรงจุดแลกเหรียญให้พนักงาน
"อะ แค่นี้คงพอ" ผมบอกก่อนจะยื่นเหรียญสิบหลายเหรียญให้กับเธอ
หลายนาทีต่อ
"ฝีมือเธอจะห่วยเกินไปแล้วนะ " ผมบอกออกมาเมื่อมองเธอใช้เหรียญสิบอันสุดท้ายที่ผมให้ไป และเธอยังคีบไม่ได้สักตัว หมดเป็นพันแล้วยังไม่ได้สักตัวโคตรขาดทุน!
"ก็ฉันบอกแล้วไงว่าไม่เคยคีบได้อะ" โมเน่ต์เอ่ยพร้อมกับทำหน้าผิดหวัง ก่อนจะมองไปยังตุ๊กตาแมวในตู้คีบ เธอคงอยากจะได้น่าดูสินะ...
"เฮ้อ มานี่ ฉันคีบเอง" ผมบอกก่อนจะหยิบเหรียญสิบในกระเป๋ากางเกงหย่อนลงในตู้ทันที ไม่เคยเล่นมาตั้งนาน ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะคีบได้รึเปล่า
"ตัวนั้นอะ ฉันอยากได้!" โมเน่ต์ชี้ไปตรงตุ๊กตาแมวที่ผูกริวบิ้นตรงคอ ซึ่งแตกต่างจากตัวอื่นๆ
"ตัวนี้เหรอ?" ผมถามก่อนจะพยายามเล็งที่คีบไปคีบตุ๊กตาตัวนั้น วินาทีที่ที่คีบกำลังคีบตุ๊กตาผมกับโมเน่ต์โคตรจะลุ้นเลย มันยากกว่าที่ผมคิดไว้เยอะพอควร...
"เห้ย!!! ได้แล้ว!!!" ผมตะโกนเสียงดังเมื่อคีบตุ๊กตาตัวนั้นติด แล้วหล่นลงมาใส่ช่องหยิบตุ๊กตาได้พอดิบพอดี
"เย้!!! นายเก่งชะมัดอะ ทำได้ยังไง ฉันคีบแทบตายยังคีบไม่ได้"
"อะ ให้" ผมยิ้มขำให้กับท่าทางดีใจยัยแฟนสาวตรงหน้า ผมชอบตอนเธอยิ้มและตอนเธอร่าเริง... ผมไม่อยากจะเห็นเธอทำแววตาเศร้าสร้อยเหมือนกับตอนนั้น...
"ให้ฉันเหรอ นึกว่านายจะเก็บไว้เองซะอีก" โม่เน่ต์ถามย้ำ ผมยื่นตุ๊กตาให้เธอพร้อมกับยีหัวเธอแรงๆจนผมยุ่งไปหมด
"กลับกันได้ละ" ผมบอกออกมาก่อนจะเดินไปยังลานจอดรถ
"นายซื้อของให้ฉันเยอะแยะเลยอะ ขอบใจนะ" โม่เน่ต์เอ่ยขึ้นเมื่อมานั่งอยู่บนรถกับผมแล้ว
"ไม่เป็นไร ก็เห็นเธออยากได้" ผมบอกออกมาตามตรง ก่อนจะทอดสายตามองไปยังท้องถนน
"ฉันไม่ได้ให้ไรนายเลยอะ นายมีไรอยากได้มั่งมะ" เสียงหวานของโมเน่ต์เอ่ยขึ้น และมันทำให้ผมเผลอคิดถึงเรื่องที่ไม่เคยคิดมานานแสนนานตั้งแต่ผมอกหัก...
"มี... เธอจะให้ฉันได้เหรอ!?"
"อื้มมมม! ได้ดิ แต่นายอย่าขอของแพงไปนะ ฉันไม่มีเงิน " โม่เน่ต์เอ่ยขึ้นพร้อมกับหันมามองผม ใบหน้าหวานสวยกำลังมองตุ๊กตาของผมด้วยความดีใจ และท่าทางของเธอมันทำให้ผมรีบเหยียบเบรคทันที
"ฉันอยากได้เธอ... มาคอนโดฉันนะ" ผมบอกออกมาก่อนจะจับเธอประกบจูบกับผมทันที
ผมอยากจะทำให้เธอเป็นของผมอย่างจริงจัง
- ผู้เขียน
