ปริญขับรถมาส่งเขมมิกาถึงหน้าห้องเช่า ใจจริงหญิงสาวไม่ได้อยากให้เขามาส่ง แต่ด้วยความดื้อรั้นของเขา บวกกับช่วงเวลานี้เป็นเวลากลางคืน อาจไม่ปลอดภัยนักหากเธอต้องนั่งรถแท็กซี่กลับเพียงลำพัง เขมมิกาจึงได้แต่ตามใจให้ผู้บริหารหนุ่มมาส่งแต่โดยดี
เมื่อล่ำลากันเสร็จหญิงสาวก็ขึ้นห้องเตรียมอาบน้ำนอน
ติ๊ดๆ
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นพร้อมหน้าจอปรากฏเบอร์แปลกอีกครั้ง เขมมิกาหยิบมันมาดูด้วยความสงสัย ปกติเธอไม่ค่อยได้ให้เบอร์ติดต่อใครมั่วๆ แถมโทร.มาดึกขนาดนี้ เป็นใครกัน
“สวัสดีค่ะ เค้กพูดค่ะ” เธอกดรับสายก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงสุภาพ
“ฉันศศินะ”
ชื่อของปลายสายทำเอาหญิงสาวถึงกับใจเต้นรัว ‘ศศิ’ ผู้หญิงคนนั้นที่เคยมาหาธามไทที่ห้องทำงาน และฝ่ายนั้นก็ชอบคุณหมอหนุ่มอยู่ไม่น้อย
“คุณศศิมีธุระอะไรกับเค้กเหรอคะ”
สาวน้อยถามออกไปตามตรง เพราะด้วยเนื้องานแล้ว เธอกับศศิไม่มีอะไรต้องเกี่ยวข้องกันเลย ซึ่งได้ข้อมูลมาว่า แม้ศ
