ภายในบ้านทาวน์เฮาส์เต็มไปด้วยเสียงกรีดร้อง เพื่อนบ้านหลายคนต่างส่ายหน้า คนเราไม่รู้ว่าจะทนให้คนอื่นทุบตีไปอีกนานแค่ไหน จนไม่ไหวแล้วก็ตายไปอย่างนั้นหรือ
“ที่มันไม่มาตามที่บอกไป เพราะมันไม่รักมึงแล้ว มึงเข้าใจไหม!” ธนเดชกำผมของภรรยาจนอีกฝ่ายหน้าแหงนขึ้น ใบหน้าของกานดานั้นบวมเป่ง เธอรู้ว่าลูกสาวกำลังทำอะไร ป้าอิ่มเพื่อนบ้านใจดีเล่าให้ฟังหมดแล้ว
“ฮึก ปะ ปล่อย ขอร้อง ฉันเจ็บมากเลย”
“เจ็บงั้นเหรอวะ! กูบอกให้มึงไปตามมันมา แต่มึงก็ไม่ไป มึงเจ็บหรือมึงอยากตายกันแน่” ธนเดชตะเบ็งคอจนขึ้นเส้นเอ็น
“อึก ขอร้อง ฮือ~”
เพียะ!
ใบหน้าของกานดาสะบัดไปตามแรงตบอย่างแรง จนเลือดไหลกบปาก มุมปากของเธอโชกไปด้วยเลือด
“หึ...” เห็นอย่างนั้นธนเดชก็หัวเราะสะใจ เขาผลักศีรษะของกานดาออกแรง ๆ ผ่านมาหลายวันให้แผลยุบก่อนจะทำร้ายใหม่ เขาไม่ได้ทำร้ายร่างกายภรรยาทุกวันหรอก กลัวว่ามันจะตายเอาน่ะสิ ใครล่ะจะอยากติดคุก
