ก่อนหน้านี้...
หลายวันมานี้รินลดาไม่ได้ไปหาหมอปุณณ์ตามความต้องการของภรรยาของเขา เธอรู้สึกเหงาและโดดเดี่ยว ภายในห้องพักนั้นว่างเปล่า มีของจากลัลนาที่เธอใช้มีดกรีดจนขาดวิ่นเป็นชิ้น ๆ หญิงสาวเกลียดเข้าไส้ หล่อนวางอำนาจแถมยังทำหน้าทำตาดูถูกเธอราวกับว่าเป็นขยะ
“คอยดูเถอะ” กัดฟันกรอด หลายสิ่งอย่างไม่เป็นดั่งใจเอาเสียเลย เพื่อนต่างเข้ามาถาม ว่าทำไมเธอไม่ได้ไปช่วยงานวิจัยของอาจารย์ปุณณ์แล้ว ซึ่งหล่อนเคยโม้เอาไว้เยอะ ว่าเขาสอนนั่นนี่เธอเยอะ และได้ความรู้มากกว่าคนอื่น ๆ
...ฝ่ามือบางเลื่อนดูโทรศัพท์ เข้าโซเชียลมีเดียยอดฮิตอย่างเฟซบุ๊กเพื่อที่จะได้ส่องชีวิตของเธอคนนั้น ลัลนาเป็นคนสวย สวยที่มองไม่น่าเบื่อแม้นว่าไม่มีเครื่องสำอางบนใบหน้า ขณะเดียวกันเธอมองก็รู้สึกว่าหล่อนจืดชืด ไร้สีสัน แต่ทำไมเขาดูรักนักรักหนา
“มีดีอะไรนัก” มองพร้อมกับย่นจมูกใส่ เขาไม่มีท่าทีจะเลิกกับภรรยาของตนเลยสักนิด ความอิจฉ
