ตอนที่ 9
1017 คำ
“พี่วัฒน์ขี้โกงนี่คะ”
“พี่ขี้โกงยังไง”
“ก็พี่วัฒน์ให้หมี่จับพี่วัฒน์ฝ่ายเดียวนี่ไม่ใช่หรือคะ”
“ที่ไหนล่ะ” เขาเลิกคิ้วและทำหน้าจ้าเล่ห์ “พี่ไม่ยอมเสียเปรียบหมี่หรอกนะ จะให้หมี่มาจับพี่ฝ่ายเดียวได้ยังไง”
โอย...พรรษวัฒน์นึกในใจว่าเขาไม่เคยใช้คำพูดแบบนี้กับใครมาก่อน คำพูดแสนหวานและเย้ายั่ว แต่กลับรู้สึกดีที่ได้ใช้คำพูดแบบนี้กับคู่หมั้นสาวซึ่งหล่อนทำให้เขาเร่าร้อนได้อย่างแปลกประหลาด
“แล้วทำยังไงต่อล่ะคะ”
“บีบเบา ๆ ซีจ๊ะ...โอว...โอว”
พรรษวัฒน์เผลอครางออกมาเมื่อธัญญาบีบหัวนมของเขาเบา ๆ ชายหนุ่มไม่เคยส่งเสียงกระเส่าแบบนี้มาก่อนทั้งที่เคยดูคลิปอย่างว่ามามากและยังสงสัยว่าเหตุใดชายหญิงในคลิปถึงได้ส่งเสียงดังกันนัก คราวนี้เขารู้แล้วว่ามันเกิดจากอะไร นี่เขาก็ได้รับรู้ว่าความเสียวซ่านเป็นอย่างไรก็จากคู่หมั้นสาวโดยแท้
“อือ...พี่วัฒน์ขา...อืม...อือ”
จังหวะนั้นธัญญาก็พลอยส่งเสียงครางออกมาพร้อมกันเมื่อพรรษวัฒน์ตอบสนองผกลับไปด้วยการไล้วนปลายนิ้วที่ปลายถันสีแดงเรื่อ มันนุ่มนิ่มอยู่ในมือของเขา ทั้งปลายชูชันสีชมพูเล็ก ๆ และมือของเขาเริ่มกอบกำเนินอกอวบอิ่มพร้อมทั้งเคล้นคลึงมันไปด้วย
“เป็นไง...สะ...เสียวมั้ยหมี่”
เขากระซิบถามโดยที่มืออีกข้างเลื่อนไล้ที่หน้าท้องแบนราบของหญิงสาว ธัญญาแอ่นอกด้วยความเสียวซ่าน
“อูวว...พี่วัฒน์...หมี่เสียวจังเลยค่ะ...ซี๊ด”
หล่อนส่งเสียงครางออกมาอย่างไม่อาย ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับร่างกลมกลึง แค่ปลายนิ้วของเขาลูบวนที่ปลายถันชูชันหล่อนก็เสียวซ่านรัญจวนเหมือนได้ขึ้นสวรรค์ยังไงยังงั้นเลยทีเดียว
“อูววว...หมี่จ๋า...พี่ก็เหมือนกัน”
พรรษวัฒน์ไม่ได้แค่ส่งเสียงครางเท่านั้น แต่เขายังขยับร่างสูงใหญ่เบียดเข้าไปชิดร่างเล็กที่ยืนหลังชนผนัง ธัญญาบิดกายไปมา ยิ่งบิดเร่าเนื้อนวลก็ยิ่งเสียดสีกับกายแกร่ง โดยเฉพาะแก่นกายของเขาที่หล่อนรู้สึกได้ถึงความแข็งขึงที่ถูไถอยู่ตรงหน้าขา
“หมี่จ๋า...หน้าอกหมี่นิ่มอะไรอย่างนี้”
ว่าแล้วมือสากหนาข้างนั้นก็สลับเคล้นคลึงไปมาทั้งซ้ายขวา ยิ่งขยำขยี้เนินเนื้อกลึงกลมเขาก็ยิ่งร้อนรุ่มในอารมณ์มากขึ้นทุกที พรรษวัฒน์บอกตัวเองว่าเขาหยุดไม่ได้แล้ว เขาไม่ได้อยากสัมผัสธัญญาแค่ภายนอกแต่ยังอยากเข้าไปสำรวจถึงเนื้อในของหล่อนด้วย
“พี่วัฒน์ขา...อูย...อา...อา”
ธัญญาแทบไม่รู้ตัวเลยว่าหล่อนครางดังมากแค่ไหน ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยถูกใครมาจับ มาบีบ มาเคล้นคลำไปตามร่างกายอย่างนี้มาก่อน โดยเฉพาะส่วนที่ผู้หญิงควรสงวนไว้ หน้าอกอวบใหญ่ของหล่อนดีดเด้งและนุ่มหยุ่นอยู่ในมือของพรรษวัฒน์ที่ทั้งคลึงทั้งขยำอย่างเมามัน
“หมี่จ๋า...อูวว”
พรรษวัฒน์เองก็ครางออกมาไม่ขาดปากเมื่อคู่หมั้นสาวบีบบี้หัวนมแบนราบของเขาไปพร้อม ๆ กันด้วย ความเสียวซ่านกำลังแล่นลงไปกระจุกที่ตรงกลางลำตัว มันยิ่งทำให้สัญลักษณ์แห่งบุรุษเพศของเขาชูชันและแข็งแกร่งขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
“พี่วัฒน์...อุ๊ย!...อือ”
ธัญญาอุทานตกใจเบา ๆ แต่กลับไม่ยอมเลื่อนกายห่างจากชายหนุ่มที่กระแซะร่างใหญ่เข้าไปเรื่อย ๆ หญิงสาวตกใจเล็ก ๆ เมื่อมือซุกซนอีกข้างของพรรษวัฒน์ที่ลูบไล้อยู่บนหน้าท้องแบนราบเลื่อนต่ำลงไปถึงใต้ขอบบิกินี่
“พี่วัฒน์...หมี่กลัวค่ะ”
“กลัวอะไรเหรอจ๊ะ”
“หมี่ไม่เคยค่ะพี่วัฒน์...อือ...ไม่เคยให้ใครมาแตะต้องตัวหมี่แบบนี้”
หญิงสาวบิดกายอย่างร้อนเร่าเมื่อมือของพรรษวัฒน์สัมผัสกับเนินอวบอูมที่ปกคลุมด้วยไยไหมรกเรื้อ เขาคลึงบนเนินนั้นเบา ๆ และกำลังจะแทรกเข้าไปตรงกลางระหว่างกลีบแสนสวย ชายหนุ่มยิ้มนัยน์ตาหวานฉ่ำ
“ก็พี่นี่ไงที่ได้สัมผัสหมี่แบบนี้...หมี่ไม่เคยไม่ใช่หรือจ๊ะ”
“อือ...พี่วัฒน์นี่ก็...”
ตาสวยค้อนคู่หมั้นหนุ่มแต่สะโพกผายกลับส่ายไปมาและเด้งเข้าหามือหนาที่ลูบไล้อยู่ใต้ท้องน้อยของหล่อน
“หมี่จ๋า...”
“อะไรอีกล่ะคะ”
“ขอพี่จับหน่อยนะ”
“ก็จับอยู่นี่ไงล่ะคะ”
“ไม่ใช่”
“แล้วแบบไหนล่ะคะพี่วัฒน์”
“แบบนี้”
©©©©©©©©
บทที่ 8
ธัญญาถึงกับห่อปากดังซู๊ดเมื่อนิ้วซนของคนตัวใหญ่แทรกลึกเข้าไปในปุยไหมที่รกเรื้อบนกลีบนิ่มทั้งสอง
“ซู๊ดดดด...พี่วัฒน์...พี่วัฒน์ทำอะไรหมี่คะนี่...เสียวมากเลยค่ะ”
หล่อนทำเหมือนไม่เคยประสา แต่ท่าทางดังว่ากลับน่ารักน่าใคร่ในสายตาของพรรษวัฒน์ เขาอมยิ้มและแทรกนิ้วลึกเข้าไปเรื่อย ๆ ถูไถมันกับร่องสวาทที่กำลังฉ่ำเยิ้มกระทั่งปลายนิ้วของเขาสัมผัสกับเกสรเล็ก ๆ ที่แอบซ่อนอยู่ในนั้น
“พี่ไม่ได้ทำอะไรหมี่หรอกนะ...พี่แค่สอนให้หมี่รู้จักเท่านั้นเอง ว่านี่...คือวิธีที่จะทำให้หมี่มีความสุข”
มันทั้งสุขทั้งเสียวซ่าน...หญิงสาวอยากบอกอย่างนั้น แต่ปากของหล่อนไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้นอกจากอ้าออกแล้วส่งเสียงแทนอารมณ์เร่าร้อนออกมาว่า
“ซี๊ดดด...อา...อูววว...พี่วัฒน์...อูว”
พรรษวัฒน์ยิ่งเบียดตัวเข้าหาคู่หมั้นของเขาโดยไม่ยอมปล่อยให้ระหว่างตัวเขาและหล่อนมีที่ว่างให้อากาศไหลผ่าน คืนนี้ที่ไฟดับก็กลับกลายเป็นว่ามันช่วยเติมเต็มบรรยากาศโรแมนติกของสองหนุ่มสาว เหมือนจุดประกายไฟพิศวาสของทั้งสองให้รุ่งโรจน์
“พี่วัฒน์ขา...อ๊า...อ๊า...อื๊อ...อ๊า”
- ผู้เขียน
