บทที่ 3 เล่นตัว (1)

1099 คำ
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! “เข้ามา” “ของที่นายสั่งไว้ได้แล้วครับ” ลูกน้องคนสนิทวางช่อดอกไม้พร้อมกล่องกำมะหยี่ลงบนโต๊ะ เพราะเชื่อคำของธนินท์ อังค์กูณฑ์จึงกลายร่างเป็นป๋าเปย์ชั่วคราวตามที่เพื่อนยุ ทั้งที่ไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าจะได้ผล ขนาดเขายื่นข้อเสนอมากมายให้ เธอยังปฏิเสธเขาเลย “น้องลินมาหรือยัง” “น่าจะมาแล้วนะครับนาย” เขายกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดูก่อนจะตอบคำถามเจ้านาย ได้ยินอย่างนั้นอังค์กูณฑ์จึงรีบหอบเอาดอกไม้พร้อมกับกล่องกำมะหยี่ลงไปดักเจอไพลินที่ชั้นล่างของคลับ ระหว่างทางเหล่าสาว ๆ ที่เพิ่งทยอยเข้ามาทำงานยามค่ำคืนต่างก็มองเขาพร้อมเสียงกรี๊ดกร๊าดน้อย ๆ ดังขึ้นมาเป็นระยะ อังค์กูณฑ์ตวัดหางตามองพวกเธออย่างไม่เป็นมิตรนัก ก่อนจะเห็นไพลินกำลังเดินมุ่งหน้าเข้ามายังคลับ สีหน้าที่ขึงขังเมื่อสักครู่แปรเปลี่ยนเป็นชื่นมื่นอัตโนมัติ “น้องลินครับ” เสียงเรียกที่คุ้นเคยดังขึ้นมาจากข้างหลังของไพลิน ก่อนจะเห็นธนินท์วิ่งตามหลังเธอมาติด ๆ “ให้...ลินเหรอคะ” หญิงสาวรับช่อดอกไม้จากธนินท์ท่ามกลางสายตาอิจฉาตาร้อนของเพื่อนร่วมงานหลายคน เนื่องจากธนินท์ก็เป็นที่หมายปองของเหล่าสาว ๆ ไม่น้อยไปกว่าอังค์กูณฑ์ ทว่าเมื่อต้องรับกล่องเล็ก ๆ นั้นด้วยเธอก็ทำหน้าลำบากใจ “เฮียตั้งใจเลือกมาให้เพราะมันเหมาะกับน้องลินน่ะครับ” “ลินรับไม่ได้หรอกค่ะ ของแพงแบบนี้ลินเกรงใจ อีกอย่างลินต้องดูแลลูกค้า กลัวว่าใส่แล้วจะทำหายน่ะค่ะ” หญิงสาวทำหน้าเกรงใจก่อนจะยื่นกล่องกำมะหยี่สีเข้มคืนให้เขา ถึงแม้ในใจเธอจะชอบมากก็เถอะ แต่หากรับของมีค่าจากชายหนุ่มง่าย ๆ ก็เท่ากับว่าเธอมีใจให้น่ะสิ ไม่ได้หรอก เธอต้องเล่นตัวไว้ก่อน “งั้นเฮียขอแค่คืนนี้คืนเดียว น้องลินใส่สร้อยเส้นนี้แล้วมาดูแลเฮียนะ ห้องวีไอพี วันนี้เฮียจะเป็นลูกค้าพิเศษของน้องลินเอง” “ไอ้ธนินท์!” อังค์กูณฑ์เอ่ยขัดจังหวะหลังจากที่ขบสันกรามมองดูทั้งคู่อยู่นานสองนาน “อ้าว มึงก็เตรียมดอกไม้มาให้สาวเหมือนกันเหรอวะ คนนั้นป่ะที่คุยกันอ่ะ” “เตรียมดอกไม้อะไรกูกำลังจะเอาไปทิ้ง” อังค์กูณฑ์ตอบเพื่อนทั้งที่สายตามองไพลินไม่กะพริบ เขาไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ที่เธอมีผู้ชายคนอื่นมาเกะกะ แม้จะเป็นเพื่อนของเขาเองก็เถอะ “เสียดายแย่เลยว่ะ สาวที่ไหนให้มาอีกละ หักอกสาว ๆ บ่อยเกินไปแล้วนะมึงอ่ะ” “เรื่องของกู” อังค์กูณฑ์ตอบเพื่อนอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะหันหลังเดินเข้าลิฟต์กลับไปยังห้องทำงานเช่นเดิม ไพลินเห็นท่าทางของอังค์กูณฑ์เป็นแบบนั้นก็ลอบยิ้มมุมปาก เนื่องจากเธอเป็นคนนัดให้ธนินท์มาเจอเธอที่นี่ ด้วยรู้ว่าอังค์กูณฑ์ต้องสั่งให้คนของเขาแอบสอดส่องเธออยู่แน่นอน เผื่อจะได้มีเรื่องของเธอไปรายงาน ใครจะไปคิดว่าเขาจะลงมาเห็นด้วยตัวเองกับตา สะใจชะมัด! “เฮียธนินท์คะ ลินต้องขอตัวไปทำงานแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะที่เอาดอกไม้มาให้” ไพลินรีบขอตัวแยกออกมาทันที เธอรู้ว่าธนินท์ไม่ได้จริงจังอะไรกับเธอนักหรอก เขาก็แค่ผู้ชายเจ้าชู้คนหนึ่ง อังค์กูณฑ์กลับมาถึงห้องทำงานก็หัวเสียเป็นบ้าเป็นบอ ผู้หญิงที่เขาเห็นเพียงครั้งแรกก็รู้สึกอยากครอบครอง ยิ่งมีผู้ชายมารายล้อมเขาก็ยิ่งอยากเอาชนะ ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! “เข้ามา” “วันนี้ผู้จัดการให้ลินมาดูแลเฮียไฟค่ะ” ไพลินเข้ามาเตรียมเบียร์เพื่อบริการเจ้านายอย่างอังค์กูณฑ์โดยเฉพาะ วันนี้หญิงสาวสวมชุดสายเดี่ยวสีชมพูตามธีมที่คลับกำหนด ความกระชับของชุดทำให้เธอดูเซ็กซี่ไปหมดทั้งตัว จนอังค์กูณฑ์มองตามตาแทบไม่กะพริบ ยิ่งมองยิ่งอยากจับเธอกลืนลงท้องไปเสียเดี๋ยวนั้น “ไม่ได้ไปกับไอ้ธนินท์เหรอ” ถามไปอย่างนั้นแหละ ทั้งที่เขาก็รู้ว่าเธอไม่มีทางไปไหนได้ ตราบใดที่เธอทำงานอยู่ในคลับของเขา “นี่เวลางานนะคะ ลินจะไปกับผู้ชายคนอื่นได้ยังไง” “ก็ไม่แน่...” “ก็ไม่แน่ค่ะ ถ้าเฮียไฟสั่งให้ลินไปดูแลเฮียธนินท์” “ไม่มีทาง” อังค์กูณฑ์พึมพำกับตัวเองพร้อมหย่อนตัวลงนั่งบนโซฟาตัวยาว ทว่าเสียงนั้นกลับดังไปถึงหูไพลินเข้า “คะ? เฮียว่าไงนะคะ” “มานั่งนี้” อังค์กูณฑ์ออกคำสั่งพลางตบตักตัวเองเรียกตัวหญิงสาวให้มาทำหน้าที่ แต่เธอกลับไม่ทำตามคำสั่งเสียอย่างนั้น “ลินมีหน้าที่แค่รินเบียร์ ชงเบียร์ และพูดคุยด้วยเท่านั้นค่ะ ไม่จำเป็นต้องคลอเคลียกับลูกค้า แม้จะเป็นเจ้านายของลินเองก็เถอะ” ไพลินอธิบายขณะที่ทำหน้าที่ของตัวเอง ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ทั้งที่จริงสะใจแทบบ้า อังค์กูณฑ์นั่งจิบเบียร์แก้วแรกที่ไพลินชงให้ พลางมองเธอขยับทุกอิริยาบถด้วยสายตาแฝงไปด้วยความต้องการอย่างเปิดเผย “สองหมื่น” “คะ?” “มานั่งตักเฮีย” “เงินซื้อลินไม่ได้...” “ห้าหมื่น” “...ถ้าไม่มากพอ” พูดยังไม่ทันพ้นประโยคแรกชายหนุ่มก็รีบอัพราคาขึ้นอย่างไว ไพลินถึงกับชะงัก แค่นั่งตักได้ห้าหมื่น เจ้าของร่างเซ็กซี่ถึงกับรีบเอาก้นหย่อนลงบนตักแกร่งอย่างไม่อิดออด เธอหันไปยิ้มให้เขาจนตาหยี “อย่างนี้ค่อยคุยกันได้หน่อย ลินขอเป็นเงินสดเท่านั้นนะคะ” “หึ” อังค์กูณฑ์แสยะยิ้มด้วยชัยชนะ คิดว่าเธอจะยากกว่านี้ซะอีก เขาแอบหอมศีรษะทุยเล็กแบบเนียน ๆ แต่ทว่าหญิงสาวกลับรู้ทัน “ลินแค่นั่งตักเฮียเฉย ๆ นะคะ ไม่ให้เฮียคลอเคลียเด็ดขาด” มาแล้วค๊าบบบ อาการออกเชียวนะเฮีย หึงยัยน้องจนหน้าดำหน้าแดงหมดแล้ว ?? ฝากกดหัวใจเพื่อเป็นกำลังใจให้ควีน กดเพิ่มชั้นเพื่ออ่านก่อนใคร และคอมเมนต์พูดคุยกันงับ เยิฟ ๆ ?
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม