สูญเสีย...

1000 คำ

นี่ฉันหลับไปเหรอ ลืมตาขึ้นมาอีกทีก็เห็นแต่เพดานสีขาวแล้ว ทำไมเจ็บหัวจังเลย พี่รามไปไหน ทำไมปวดหัวแบบนี้นะ “อาจารย์หมอ!” ฉันสะดุ้งทันทีเมื่ออาจารย์หมอเดินเข้ามาหาฉัน นี่มันอะไรกัน ทำไมฉันถึงมาอยู่ตรงนี้ได้ ฉันพยายามนึกภาพสุดท้ายคือฉันกำลังเปิดประตูห้องห้องนึงแต่จู่ๆภาพก็ตัดไป “ตื่นแล้วเหรอคะตุ๊กตาของผม” “อาจารย์หมอจะทำอะไรหนูคะ” น้ำเสียงอ่อนแรงของมายูทำให้เป็นหนึ่งกระตุกยิ้มแถมยังเดินเข้ามาใกล้เธออีก “ชู่วว!! ตุ๊กตาของผมอย่ากลัวไปเลยนะ ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก” กึก! มือทั้งสองข้างของมายูถูกผูกไว้กับเตียง เธอพยายามดิ้นรนแต่ก็ไม่สามารถหลุดออกไปได้ ความกลัวเริ่มทำให้เธอตัวสั่นเทาน้ำตาไหลไม่หยุด อ๊า!! เข็มฉีดยาถูกฉีดเข้าที่ขาแขนของเธออีกครั้ง เธอพยายามร้องให้คนช่วยจึงทำให้เป็นหนึ่งหัวเราะลั่น อาจารย์หมอที่เธอเคยชื่นชมตอนนี้กลายเป็นไอ้โรคจิตที่บ้าการทดลอง “ยาที่ผมฉีดให้คุณมันเป็นเพ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม