ตอนที่ 10
1632 คำ
หลังจากวันนั้นที่เขานอนค้างคอนโดของไอติมความสัมพันธ์ของเราก็ดูเหมือนจะสนิทกันมากขึ้นจนเผลอคิดไปไกลคนเดียวอีกแล้ว เขาพยายามอย่างมากที่จะได้เจอเธอทุกวันและไม่เคยรู้สึกเหนื่อยเลยด้วยซ้ำ แต่ว่าวันนี้เขาไม่ได้เจอเธอแล้วก็ติดต่อไม่ได้ สิ่งที่ตามมาคือคิดถึงมากจนแทบประสาทหลอนแล้ว
“เฮ้อ…กูคงกำลังจะใกล้บ้าแล้ว!” สถานะก็ไม่มี สิทธิ์อะไรในตัวเธอก็ไม่มีเลย ความชัดเจนในความสัมพันธ์ก็คลุมเครือเสียเหลือเกิน จะหยุดรักก็ไม่ได้แต่จะได้รักตอบกลับมาไหมก็ไม่มีคำตอบ ในตอนนี้เหมือนว่าไอติมเป็นหนอนตัวเล็กแสนโหดร้ายที่กำลังชอนไชอยู่ในสมองคอยปั่นหัวเขาไม่หยุดเลย
ไม่ว่าจะว่างหรือไม่ว่างในหัวของเขาก็จะมีแค่ไอติมคนเดียวเสมอ ยิ่งตอนนี้มีคู่แข่งคนสำคัญโผล่มาอีกยิ่งทำให้รู้สึกหวั่นใจหน่อยๆ ไอ้แฟนเก่าหน้ากวนบาทาของเธอนั่นแหละ
เขารู้ว่ามันยังรักไอติมแล้วอยากได้กลับไปด้วย!
“เสี่ยครับมีคนมาขอพบครับ”
“ใครวะ?”
“แฟนเสี่ย เอ้ยไม่ใช่! น้องไอติมครับมาหา”
“รีบพามาเลยดิรอพ่อมึงมาตัดริบบิ้นรึไงวะ!” ไอติมมาหาถึงออฟฟิศแบบนี้ต่อให้มีงานเขาก็จะเลื่อนออกไปให้หมด
เขารีบลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำส่วนตัวแล้วจัดการเซ็ตผมให้เข้าที่ใหม่อย่างรวดเร็ว ก่อนจะหยิบน้ำยามาบ้วนปาก แล้วจัดการเสื้อผ้าให้ออกมาเรียบร้อย และตบท้ายด้วยน้ำหอมกลิ่นโปรดจนมั่นใจถึงออกมาทำหน้าเก๊กหล่อรอไอติมเดินเข้ามา
ไม่เจอตั้งหนึ่งวันคิดถึงจนแทบบ้าเลย!
“เสี่ยฮายจะไปเที่ยวรึเปล่าค่ะ หนูกลับก่อนได้นะคะ” วันนี้เขาแต่งตัวหล่อเชียวละ เธอเลยคิดว่าน่าจะมาหาผิดเวลาไปหน่อยเพราะเสี่ยฮายน่าจะมีนัดสำคัญ
“หนูอยู่ที่นี่แหละเสี่ยไม่ได้ไปไหนหรอก แล้วคิดยังไงถึงมาหาเสี่ยครับ?” ตั้งแต่สอนเล่นกีต้าร์จบไปเธอก็ไม่เคยมาหาเขาที่นี่เลย มีแต่เขานี่แหละที่คอยเทียวไปเทียวมาหาเธอมากกว่า
“อ๋อ คือว่ารถเสียค่ะเลยเข้าศูนย์ซ่อมแล้วช่างบอกว่าประมาณอาทิตย์หน้าถึงจะได้เพราะว่าอะไหล่หมด” บังเอิญว่ารถที่เธอใช้เป็นอีกคันและเป็นรถที่พึ่งซื้อได้ไม่นานอีกด้วย แต่อยู่ดีๆรถดันมาเสียกลางทางซะอย่างนั้น ปรกติแล้วเธอจะใช้รถอีกคันทุกวันมากกว่ารถหรูคันนี้ที่นานๆทีใช้งาน แต่ถ้าไม่ขับเลยก็เกรงว่าหนูจะเข้าไปแทะภายในรถเล่นแทน
“อ่อ แล้วนี่หนูจะไปไหนเหรอถึงผ่านมาแถวนี้?” เขารู้อยู่แล้วว่าไอติมไม่มีทางตั้งใจมาหาเขาแน่นอน
“ไปต่อพาสปอร์ตค่ะ พี่อาร์มจะไปมัลดีฟส์พ่อแม่เลยไปด้วยหนูก็เลยต้องไป เสี่ยฮายไม่ว่าอะไรใช่ไหมคะ?” เธอบอกเขาก่อนเพราะไม่อยากให้ต้องคิดมากเวลาที่ติดต่อกันไม่ค่อยได้ เธอใส่ใจความรู้สึกเขานะถึงแม้ว่าใจร้ายใส่หลายครั้งก็ตาม
“เสี่ยขอไปด้วยได้ไหมละ?” เหมือนว่าไอติมกำลังขออนุญาตเขางั้นแหละ แต่เพื่อเป็นการที่ดีต่อความรักในอนาคตเขาก็อยากจะทำความรู้จักกับครอบครัวเธอแล้วก็พี่ชาย
เขาควรจะเข้าทางครอบครัวเธอด้วยนะ!
“แล้วงานของเสี่ยฮายละคะ?” เธอไปตั้งหนึ่งอาทิตย์เลยนะไม่ใช่แค่ไปวันสองวัน
“แล้วหนูให้เสี่ยไปไหมละ? ถ้าหนูให้เสี่ยก็จะไปต่อพาสปอร์ตพร้อมหนูเลย” เขาจะทำทุกอย่างให้ชัดเจนที่สุด แล้วทุกคนจะได้รู้ว่าเขาจริงจังกับเธอมากขนาดไหน
“เดี๋ยวขอโทรถามพี่อาร์มก่อนนะคะ”
“โทรเลยสิครับ โทรตอนนี้เลยนะเดี๋ยวเสี่ยเอาขนมของหนูไปใส่จานมาให้กินเล่น หวังว่ากลับมาจะได้ข่าวดีนะ” เขาต้องดูแลว่าที่เมียหน่อยถึงจะมีแม่บ้านคอยดูแล แต่ว่าเขาอยากทำให้เองกับมือมากกว่า ไอติมจะรู้ไหมแค่เธอมาหาถึงจะไม่ตั้งใจแต่มันก็ทำให้หัวใจที่แห้งเหี่ยวเพราะคิดถึงฟื้นฟูขึ้นมาได้เลย
เขาเดินกลับเข้ามาในห้องทำงานอีกครั้งแล้ววางขนมนมเนยพร้อมกับนั่งข้างๆเธอ วันนี้งานการแม่งไม่ทำแล้วจะเต๊าะเด็กเอาให้เขินจนตัวบิดบ้าง ไอติมหันมายิ้มให้แต่ขยับตัวถอยหนีออกห่างเล็กน้อย
“พี่ชายว่าไงบ้าง?”
“ได้ค่ะ แต่ว่าเสี่ยฮายต้องนอนห้องเดียวกันกับพี่โจอี้ค่ะ”
“เสี่ยนอนที่ไหนก็ได้” นอนกับหนูได้ยิ่งดีเลย!
“ขนมเจ้านี้อร่อยนะเสี่ยฮายลองชิมดูสิคะ” เธอหยิบบานอฟฟี่มาตักแล้วป้อนเขาซึ่งเสี่ยฮายทำท่าประหม่าอย่างชัดเจน แต่ก็อ้าปากกินไปแล้วยังยิ้มกว้างให้กัน
นี่เธอจะทำคนแก่หัวใจวายไหมเนี่ย?
คงไม่หรอกมั้ง!
แต่ถึงเธอจะขำกับสิ่งที่เขาเป็นก็ไม่ได้คิดจะหยุดนะ เธอหยิบน้ำมาป้อนเขาต่ออีก เสี่ยฮายมองหน้าเธอเหมือนตกตะลึงแล้วก็ดูดน้ำไปเกือบหมดแก้วแต่ว่าจุกไหมละนั่น
“อร่อยจริง!" จะเต๊าะไอติมได้ไงวะถ้าเสียอาการขนาดนี้
“หมายถึงขนมหรือหนูคะ?” เธอเอียงคอยิ้มหวานถามเขา
“…” โธ่...ไอติม! หนูพูดแบบนี้เสี่ยก็เริ่มคอแห้งอยากกินหนูขึ้นมาเลยนะ รู้อะไรบ้างไหมไอ้เด็กบ้าคนนี้!
“ไปมัลดีฟส์หนูใส่ชุดว่ายน้ำรึเปล่า?” เขาไม่ได้คิดทะลึ่งแต่คิดว่าเลือดกำเดาคงไหลหมดตัวแน่ถ้าได้เห็นอะไรมากเกินไป
“ไปทะเลก็ต้องใส่สิคะ แต่ว่าหนูไม่ใส่โป๊มากหรอกค่ะเดี๋ยวพี่อาร์มว่าเอา” นอกจากพี่อาร์มแล้วอาจจะเป็นเสี่ยฮายอีกคนด้วยก็ได้ ดูท่าทางแล้วเขาน่าจะเป็นคนขี้หวงไม่เบา
“แล้วหนูจะกลับยังไงครับในเมื่อรถเสีย?”
“ก็แท็กซี่มั้งคะ หนูไม่ได้มีแฟนขับรถมารับส่งเหมือนคนอื่นก็ต้องดูแลตัวเองค่ะ”
“ก็เป็นแฟนเสี่ยสิครับ เสี่ยจะตามรับตามส่งทุกที่เลย ว่าไง…ตกลงเป็นแฟน ******อเคไหม?” เขาขยับตัวไปถามใกล้ๆ อยากได้ยินคำว่าตกลงของเธอเหลือเกิน ใบหน้าสวยอยู่ห่างกันไม่ถึงคืบซะจนอยากจะหอมแก้ม อยากจะจูบ อยากจะทำอะไรต่อมิอะไรที่จะกระชับความสัมพันธ์ของเรามากขึ้นมากกว่านี้
ไอ้คนน่ารักทำคนแก่ประสาทกินแล้วนะ!
อยากมีเมียเด็กแล้ว!!
“เป็นแบบนี้ก็ดีแล้วค่ะ”
“แต่ว่าเสี่ยอยากชัดเจนกว่านี้ว่าเราเป็นอะไรกัน หนูจะไม่ให้โอกาสเราพัฒนาไปมากกว่านี้เหรอ?”
“ให้เราได้ศึกษารู้จักกันมากกว่านี้ดีกว่าไหมคะเสี่ยฮาย หนูอยากคบใครสักคนนานๆ อีกอย่างเสี่ยฮายอายุใกล้จะสามสิบแล้วด้วยคงไม่ได้มาคบเล่นๆใช่ไหมคะ?” ถึงตอนนี้เขาจะชัดเจนว่าต้องการอะไร แต่ว่าเธออยากจะศึกษาดูใจในความสัมพันธ์ที่ไม่จำเป็นต้องมีสถานะแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆก่อน ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าเขาจะเบื่อนิสัยของเธอตอนไหนดังนั้นขอเวลาหน่อยนะ
“เสี่ยรอหนูได้นะถ้าสุดท้ายหนูเลือกเสี่ย”
“ตอนนี้หนูก็คุยแค่กับเสี่ยฮายคนเดียวนะ ขอเวลาหนูหน่อย เผื่อโปรโมชั่นของเสี่ยฮายหมดจะได้รับมือไหว”
“ไม่มีหมดหรอก อย่างเสี่ยน่ะมีแต่เสริมโปรอย่างเดียว” รับรองถ้าได้เป็นแฟนไม่มีทางที่จะไม่ดูแลเอาใจ เขามั่นใจว่าไอติมจะไม่ผิดหวังแน่ถ้าเราได้คบกัน
“หนูกลับก่อนดีกว่ามานานแล้วเดี๋ยวเสี่ยฮายจะเสียงานมากกว่านี้” เธอมานานแล้วนะ แล้วดูเขาเล่นทิ้งงานเพื่อมานั่งคุยกับเธอแบบนี้ก็แย่เลยสิ
“เดี๋ยวเสี่ยขับรถไปส่งเอง แล้วอันที่จริงงานมันไม่ได้เร่งด่วนเท่าไรหรอกหนูอยู่กับเสี่ยนานๆเลยก็ได้นะ” อยู่กับเสี่ยตลอดชีวิตไปเลยสิคนดี เขามองเธอตามหวานเชื่อมมากขึ้นแล้วยิ้มกว้างด้วยความชอบใจที่เราจะได้อยู่ด้วยกันนานขึ้น ไอ้ความตั้งใจจะหยอดคำหวานให้เธอใจละลายหายไปหมดเกลี้ยงเลย
ตอนนี้มีแค่เขาคนเดียวที่เสียอาการไม่หยุด!
แพ้รอยยิ้มหวานที่ส่งให้ตลอดเวลา
ไอ้เด็กน่ารักคนนี้ก็ดันเอาใจเก่งด้วยสิ เดี๋ยวป้อนน้ำ เดี๋ยวป้อนขนม แล้วดูซื้อมาเยอะมากจนต้องแบ่งให้ลูกน้องกินด้วยไม่อย่างนั้นคงเน่าเสีย หรือไม่ก็หมดความอร่อยไปเลย
ไอติมจะรู้ไหมว่าเธอทำฝันเขาสลายไปกี่ครั้งแล้วแต่ก็เป็นเธอที่ประกอบมันขึ้นมาใหม่อีกครั้ง เขาอยากจะถามเธอจริงๆว่าสนุกไหมมาเล่นกับความรู้สึกคนแก่แบบนี้แต่ก็ไม่กล้าพอ เธอบอกว่าไม่มีแฟนคอยขับรถรับส่งเหมือนคนอื่น แต่พอเขาเสนอตัวก็ปฎิเสธซะอย่างนั้น
เธอแม่งเก่งเรื่องปั่นหัวจริงๆ
เมื่อไรคนสวยจะเห็นใจคนแก่คลั่งรักแบบเขาบ้าง!
- ผู้เขียน
