สโรชาเม้มปากจนเรียบตึง ไม่ได้โกรธแต่เขินและคิดมาก แต่ก็เพราะเธอนี่ที่ทำให้เขาตื่น เธอก็ควรจะดูแลเขา เธอลุกขึ้นแล้วนั่งลงบนเตียง ธีรภัทรยิ้มกว้างแล้วขยับตัวเข้าไปด้านในให้หญิงสาวเอนตัวลงนอนข้างๆ เขา เพราะความเขินอายจึงหันหลังให้ปล่อยให้ชายหนุ่มกอดเธอไว้ในวงแขน หญิงสาวเพิ่งรู้สึกตัวว่าเขาถอดเสื้อนอน แผงอกกว้างให้ไออุ่นแบบผู้ชายที่สโรชาไม่เคยสัมผัส
“ดีจัง ถ้ามีคนให้กอดทุกคืนแบบนี้ พี่คงหลับสบาย” ใช่แล้วเขาจะรีบทิ้งทุกอย่างกลับบ้านมาเพื่อกอดเมียของตัวเอง
สโรชานอนตัวเกร็งในขณะที่อีกฝ่ายเพียงแค่กอดเธอไว้เท่านั้น ปากหนักจนพูดไม่ออกว่าเธอจะมานอนเป็นเพื่อนเขาบ้างก็ได้ แต่เมื่อเขาไม่ทำอะไรและเหมือนจะได้ยินเสียงกรนเบาๆ ที่ด้านหลังก็ทำให้หญิงสาวผ่อนคลายลง เธอรู้สึกขอบคุณที่เขาใจเย็นกับผู้หญิงเอาแต่ใจอย่างเธอ
กลายเป็นสโรชาที่ถูกธีรภัทรปลุก เธองัวเงียตื่นก็เห็นด้า
