"วาดฝัน นั่นลูกจะไปไหน"เสียงเรียกทักท้วงทำให้ร่างเล็กในชุดเดรสสีชมพูแขนตุ๊กตาที่กำลังเดินลงบันไดมาหยุดชะงักหันไปมองทางต้นเสียงก็เห็นพ่อของตัวเองยืนพิงประตูห้องรับแขกมองมา
"ฝันจะไปบริษัทค่ะ คุณพ่อมีอะไรหรือเปล่าคะ"
"แล้วฝันจะไปรถอะไร ให้พ่อเรียกโอโซนมารับลูกเอาไหม"วาดฝันหันไปมองหน้าผู้เป็นพ่อ สองเท้าเดินไปหยุดยืนอยู่ตรงหน้าด้วยแววตาขุ่นเคืองยามเมื่อท่านกำลังยัดเยียดใครบางคนให้เข้ามาในชีวิตของเธอ
"ฝันบอกคุณพ่อกี่ครั้งแล้วคะ ว่าให้หยุดยัดเยียดผู้ชายคนอื่นเข้ามาในชีวิตของฝันสักที ฝันไม่ต้องการ"
"แต่โอโซนไม่ใช่ผู้ชายคนอื่น เขาเป็นว่าที่คู่หมั้นของลูกนะฝัน"
"ต้องให้ฝันพูดอีกสักกี่ครั้งคะคุณพ่อถึงจะเข้าใจว่าฝันไม่มีวันหมั้นกับใครหรือผู้ชายคนไหนทั้งนั้น"
"แต่ฝันต้องหมั้นเพราะนี่คือคำสั่งของพ่อ"แววตาตัดพ้อมองหน้าผู้เป็นพ่อด้วยความเสียใจ วาดฝันไม่พูดอะไรหมุนตัวเดินออกมาจากตรงนั้นก่อนจะรีบขึ้นร
