บทที่12

1443 คำ

ร่างอ่อนแรงนอนหลับนอนนิ่งอยู่บนเตียงคนไข้ โดยมีร่างใหญ่ของอลันเฝ้าอยู่ไม่ห่าง แม้หมอที่รักษาจะบอกว่าหญิงสาวไม่ได้เป็นอะไรมากแต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะเป็นห่วงเธอ 'ทำไมเขาถึงได้รู้สึกเป็นห่วงและรักเธอได้มากมายถึงขนาดนี้นะ'นี่เป็นสิ่งที่อลันคิดมาตลอด ผู้ชายเจ้าชู้รายล้อมไปด้วยหญิงสาวมากหน้าหลายตาแต่ทว่าเขากลับใจเต้นแรงเพียงเพราะได้เห็นใบหน้าของสาวไทยผ่านรูปถ่ายเพียงแค่ใบเดียว หญิงสาวชาวไทยที่ไม่ได้มีอะไรพิเศษมากมายแต่กลับทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงอย่างบ้างคลั่งสะกดสายตาให้เขาจ้องมองจนไม่สามารถมองหญิงสาวคนอื่นได้ และทำให้เขาต้องคิดหาวิธีคว้าตัวของเธอมาอยู่ข้างกาย "อืม"เสียงครางในลำคอทำให้คนที่กำลังนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยหันไปมอง ใบหน้าของอลันปรากฏรอยยิ้มเมื่อเห็นว่าร่างเล็กรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาหลังจากหลับใหลไปหลายชั่วโมง "น้องแพรเป็นอย่างไรบ้างคะ ยังปวดหัวอยู่ไหม"น้ำเสียงเจือปนไปด้วยความเป็นห่วงเอ่ย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม