Chapter 7

1363 คำ

"คุณแม่" ฉันตะโกนเรียกท่านเสียงดังลั่นท่านรีบวิ่งมาดึงฉันไปกอดทันที ฉันรู้สึกโล่งใจแปลกๆเพราะเหมือนว่าโชคจะช่วยฉันแล้วนะสิ "หนูหน่อยหนูมาได้ยังไงลูก" ฉันผละออกจากท่านเหลือบสายตามองพี่กรเล็กน้อยก่อนจะหันหน้าไปหาท่าน "เรื่องมันยาวค่ะ คือ หนูหน่อยขอรบกวนอยู่กับคุณแม่ซักพักได้มั้ยคะ" พี่กรชักสีหน้าเหมือนจะไม่ค่อยชอบใจฉันเท่าไหร่ที่ฉันเข้าทางคุณแม่ของเขา "ได้สิลูกตอนแรกว่าจะถามแต่ไว้ค่อยเล่าก็ได้เนาะ มาเหนื่อยๆไปพักก่อนดีมั้ยแม่ว่าหนูดูไม่ค่อยสบายนะ ไหนขอดูหน่อย" ท่านยื่นมือมาแตะหน้าผากฉันก่อนจะร้องตกใจ "ตัวร้อนจังหนูมีไข้เหรอลูก" "ไม่รู้สิคะแต่หนูหน่อยรู้สึกปวดหัวค่ะ" ฉันบอกออกไปตามตรงคือมันรู้สึกตั้งแต่อยู่ในรถแล้วหละ มันรู้สึกปวดตัวไปหมดเผลอๆเป็นตั้งแต่ตื่นนอนแล้วหละมั่ง "ใจยกกระเป๋าเธอไปไว้ที่.." "คุณแม่ขาหนูหน่อยขอนอนด้วยได้มั้ยคะ" พี่กรอ้าปากค้างทันทีก่อนจะกัดฟันกร่อนเหมือนอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม