"คุณกร"
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาหลังจากที่ร้องไห้จนสลบไป พอตื่นขึ้นมาเขาก็นอนตะแคงมองหน้าฉันอยู่ก่อนแล้ว พอได้สติฉันก็กระโดดกอดเขาทันที
"ฮึกๆๆ หนูกลัวค่ะ ฮือออออ "
ฉันร้องไห้ออกมาตัวสั่นไปหมด ไอ้พวกนั้นมันบีบปากฉันจนช้ำ แถมเวลาฉันดิ้นมันยังต่อยท้องฉันอีก ฮือๆๆ ฉันกลัว
"ไม่ต้องกลัวหรอกเธอปลอดภัยแล้ว ปล่อยฉันได้ล่ะ"
ฉันรีบผละออกจากเขาทันทีเพราะดูเหมือนว่าเขาจะไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่
"ฮึกๆหนูขอโทษค่ะ "
ฉันรีบปาดน้ำตาแล้วหันหน้าหนีเขาทันที ในเวลาที่ฉันกลัวและต้องการที่พักพิงในตอนนี้แม้กระทั้งเขาก็ยังไม่สามารถเป็นที่พักใจให้ฉันได้เลย ฮืออ ทำไมเขาถึงเกลียดฉันขนาดนี้ทั้งๆที่เมื่อก่อนเราสองคนรักกันมากขนาดไหน ฮึกๆๆ
"เป็นอะไร"
เขาถามฉันเมื่อเห็นท่าทางของฉันแปลกๆไปฉันปาดน้ำตาแล้วรีบส่ายหน้าทันที
"เปล่าค่ะ "
ฉันลุกขึ้นเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันทีปิดประตูเสร็จฉันก็ปล่อยโฮทันที ฮึ
