ฟ้า
“ฮึก ฮืออออ” ฉันร้องออกมาหนักกว่าเดิมหลังจากพี่แตงค์เดินออกจากห้องไป ก่อนจะกอดเข่าตัวเองแล้วปล่อยน้ำตาออกมาอย่างหนัก นี่หรอที่เขาเรียกว่าน้ำตาเช็ดหัวเข่า เป็นแบบนี้เองสินะ
ฉันสับสนไปหมดแล้ว ฉันไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรกันแน่ ตอนที่ฉันพูดว่าเขาคิดกับผู้หญิงคนนั้นมากกว่าเพื่อน เขาก็ดูจะร้อนตัวและร้อนรนจนฉันแน่ใจแล้วว่ามันต้องเป็นเรื่องจริง แต่สิ่งที่ฉันได้ยินเขาคุยโทรศัพท์เมื่อกี้กับเรนโบว์ มันทำให้ฉันคิดได้ ว่าพี่แตงค์เองก็คิดอะไรกับเรนโบว์ด้วยเหมือนกัน แล้วมันยิ่งตอกย้ำว่าเขาคงจะจริงจังกับเรนโบว์มาก มากขนาดที่เขาพาเรนโบว์ไปเจอพ่อแม่เขา และก็คงจะเจอบ่อยแล้ว เพราะเมื่อกี้เขาบอกว่าพ่อแม่คิดถึง
แต่ไม่ว่าจะเป็นทางไหน ไม่ว่าเขาจะรักใครระหว่างข้าวปั้นหรือเรนโบว์ ฉันก็เจ็บ เจ็บทั้งสองทาง และทางเลือกของเขา กลับไม่มีฉันอยู่ในนั้นเลย ทั้งที่ฉันบอกเขาไปแล้วว่าฉันรักเขา แต่เขากลับไม่เชื่อ และยังคงยัดเ
